1. Samowolna zmiana przeznaczenia budowanego warsztatu mechanicznego na budynek mieszkalny nie uzasadnia kwalifikacji takich wydatków jako wydatków mieszkaniowych na budowę budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. - art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b"/. 2. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy

1. Odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, a więc nie wydatki na budowę obiektów, w których jest lub ma być prowadzona działalność gospodarcza, ani budynków w których zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe inne osoby, a

W przypadku złożenia pisma przed upływem terminu odwołania, z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji, organ podatkowy winien podjąć działania mające na celu ustalenie rzeczywistych intencji pisma i rozpoznać je jako odwołanie.

Używając cudzą rzecz i pobierając z niej pożytki oraz nie płacąc za to w zamian umówionego czynszu dzierżawca otrzymuje od kontrahenta świadczenie nieodpłatne, którego wartość w myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi podlegający opodatkowaniu przychód. Bez znaczenia przy tym pozostaje to, że

Jakkolwiek przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przewiduje wydanie przez urząd skarbowy decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym w razie niezłożenia przez podatnika zeznania o wysokości osiągniętego dochodu oraz decyzji ustalającej inną wysokość podatku aniżeli wynikająca ze złożonego zeznania

Kwoty zabezpieczone na poczet przyszłych należności podatkowych nie są tożsame z nadpłatą podatków, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, bowiem nadpłatę mogą stanowić świadczenia podatkowe nadpłacone oraz nienależnie uiszczone. Kwoty zabezpieczone nie mają natomiast charakteru świadczeń podatkowych. W myśl art. 165

Po przekształceniu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na własnościowe, przy sprzedaży tego ostatniego prawa, za jego nabycie - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - należy uważać otrzymanie przydziału na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

1. Na postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. 2. Artykuł 219 Kpa ma zastosowanie także w sprawach, w których organ administracji nie jest właściwy do wydawania zaświadczenia /art. 217 Kpa/.

Sąd w obecnym składzie nie podziela poglądu wyrażonego m.in. w wyroku z dnia 7 czerwca 1991 r. SA/Wr 302/91 /ONSA 1991 nr 3-4 poz. 65/, w myśl którego organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z lokalu powinien powstrzymać się od rozstrzygnięcia sprawy do czasu zakończenia postępowania sądowego lub przygotowawczego podczas którego może nastąpić ustalenie charakteru i przyczyn opuszczenia lokalu.

Użyty w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zwrot "właściwego organu" oznacza niewątpliwie polski organ kompetentny do wydania zezwolenia na urządzenie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych.

1. Przepisy przejściowe zawarte w ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78/ nie przewidują możliwości zastosowania przepisów dawniejszych /to jest ustawy z dnia 26 marca 1982 r. Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ do spraw wszczętych po wejściu w życie tej ustawy. Nawet według art. 35 ust. 1 ustawy z 1995 r. przepisy tejże ustawy stosuje się do spraw wszczętych

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie jest równoznaczne z ogłoszeniem upadłości. Art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wskazuje ogłoszenie upadłości jako jeden, ale nie jedyny sposób uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności. Podatnik może wskazać na inne sytuacje, uprawdopodobniające nieściągalność wierzytelności

Zasadnie organy podatkowe przyjęły, iż skuteczne doręczenie wyników kontroli skarbowej, nastąpiło w momencie odmowy ich przyjęcia za pośrednictwem Naczelnika Aresztu Śledczego i od tej daty biegł 14-dniowy termin, któremu skarżący uchybił, co w konsekwencji uzasadnia wniosek o jego przywrócenie. Jako okoliczność uniemożliwiającą terminowe dokonanie czynności skarżący wskazuje fakt pozbawienia wolności

Niedopuszczalne jest stosowanie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego na podstawie ust. 3 art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja, oparta na dyspozycji ust. 1 art. 36 była wadliwa.

Nawet przy założeniu omyłki sądu lub wręcz wadliwości rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, uwzględniającego skargę na bezczynność, pozostaje ono wiążące. Stanowił o tym uprzednio obowiązujący art. 209 Kpa, jak i obecnie art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Prawomocny wyrok sądu administracyjnego, który

Skoro w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest mowa o nabyciu /kupnie/ gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, to oczywiste jest, że chodzi o grunt, który w dacie nabycia nadaje się do zabudowy budynkiem mieszkalnym. Późniejsze zmiany przeznaczenia nabytego gruntu poczynione w wyniku zmian planu zagospodarowania

1. Regulacje kodeksu cywilnego co do formy pisemnej czynności prawnej /art. 74-79/ mają zastosowanie dowodowe, lecz jedynie o stosunkach między uczestnikami czynności /wniosek z art. 246 Kpc/. Organy podatkowe reprezentujące interesy fiskalne Państwa są osobą trzecią w rozumieniu przepisów prawa cywilnego i dla potrzeb zobowiązań podatkowych nie mogą posługiwać się przepisami regulującymi wyłącznie

Przepis art. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie uzasadnia udziału członka spółdzielni w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony, jeżeli postępowanie to dotyczy interesów prawnych wynikających z jej własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Unowocześnienie /modernizacja/ mieszkania np. przez zmianę systemu ogrzewania może być równoznaczne z przystosowaniem /adaptacją/ tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcję czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. O tym, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia /np. w ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego

W świetle par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego /Dz.U. nr 18 poz. 62/ nie może ulegać wątpliwości, że udokumentowanie wydatków na zakup budynku wyłącznie umową jego sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego nie spełnia warunku właściwego jego udokumentowania i tym samym nie stwarza

Zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa organ odwoławczy może wydać decyzję kasacyjną przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia tylko wtedy, gdy organ I instancji przeprowadził postępowanie z rażącym naruszeniem norm prawa procesowego, a w szczególności nie przeprowadził w ogóle postępowania wyjaśniającego albo co prawda postępowanie takie przeprowadzono, ale w rażący sposób naruszono w nim przepisy procesowe

Nieprawidłowe pouczenie strony przez organ pierwszej instancji o przysługujących środkach zaskarżenia od postanowienia o wznowienie postępowania nie daje organowi odwoławczemu podstawy do skontrolowania w trybie art. 138 Kpa postanowienia, na które przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują żadnych środków zaskarżenia.