W świetle art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.

Artykuł 3 ust. 1 lit. A pkt 13 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ dotyczył tylko tych młynów motorowych, których rzeczywista /a nie teoretyczna/ zdolność przemiałowa wynosiła w dniu przejęcia powyżej 15 ton zboża na dobę.

W przypadku prowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego wznowienia postępowania, organy administracji są związane wszystkimi rygorami postępowania administracyjnego, a w szczególności zawartymi w art. 8, art. 9, art. 75 par. 1 i art. 80 Kpa.

Ze względu na skutki, o których mowa w art. 160 par. 1 Kpa, postępowanie o stwierdzenia nieważności decyzji nie staje się bezprzedmiotowe z tego względu, że w późniejszym czasie decyzja ta utraciła moc wiążącą ze skutkiem ex nunc na skutek zdarzeń zaistniałych po jej wydaniu.

Fakt, że osoba, która nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości - co zostało stwierdzone prawomocnym postanowieniem sądu - została uprzednio z tej nieruchomości wywłaszczona i nie otrzymała z tego tytułu odszkodowania, nie wpływa na obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

W trybie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ mogły być nacjonalizowane tylko te przedsiębiorstwa, w stosunku do których wszczęto postępowanie o ich przejęciu przed dniem 31 marca 1947 r. Wydanie orzeczenia o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa w postępowaniu wszczętym po tej dacie

1. Stosunek pracy na podstawie mianowania jest stosunkiem administracyjnoprawnym w sferze prawa pracy. Nawiązanie jak i rozwiązanie tego stosunku następuje w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, w postępowaniu administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a z niektórymi pracownikami mianowanymi także przepisami szczególnymi. 2. W zakresie postępowania administracyjnego

Jeżeli przedszkola lub żłobki uznać za gminne obiekty i urządzenia użyteczności publicznej można w ramach stanowienia zasad i trybu korzystania z takich obiektów i urządzeń /art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ określić /uchwałą rady gminy/, że korzystanie z nich ma charakter odpłatny, jednak ustalanie opłat wykracza poza upoważnienie

1. Art. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ zawiera domniemanie iż współmałżonek rolnika pracuje w gospodarstwie domowym bezpośrednio związanym z gospodarstwem rolnym. Wykazanie sytuacji przeciwnej należy zatem do zainteresowanego,ubiegającego się o zasiłek dla bezrobotnych. 2. Akt, w którym organ administracji wzywa do dobrowolnego zwrotu

Artykuł 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 4 poz. 18/ o absolutorium odnoszą się do zarządu gminy jako organu kolegialnego i nie przewidują indywidualnego absolutorium dla jego członków.

Ponieważ kolegiom odwoławczym nie powierzono uprawnień organu wyższego stopnia w stosunku do innych organów niż organy gmin /art. 17 pkt 1 Kpa/, to w świetle art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/ - po 27 maja 1990 r. organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 par. 1 Kpa właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji

Nie można radzie gminy stawiać wymagań dalej idących niż określone w art. 17 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, a przepis ten określa liczbę radnych rady gminy liczącej do siedmiu tysięcy mieszkańców na 18 osób. Przepisy o składzie ustawowym rad gmin mają charakter ustrojowy, a przy ich interpretacji należy uwzględnić cel, któremu instytucja służy.

Skoro dokonano wyboru członków zarządu w obecności 2/3 składu rady gminy, zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, który przewiduje dla gminy do 700 mieszkańców 18-osobowy skład rady, to sam zapis w statucie rady gminy, że ustawowy skład rady gminy wynosi 20 radnych, i że liczba ta jest podstawą do ustalenia quorum nie rodzi żadnych skutków

Zarządzenie wyborów sołtysa /także odmowa zarządzenia wyborów/, należące do właściwości rady gminy na zasadzie przepisów statutu gminy, jest czynnością z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżone do sądu administracyjnego na zasadzie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. W świetle obowiązującego prawa /art. 123 par. 2 Kpa/, nie można wydać w sprawie postanowienia przesądzającego o treści jej przyszłego załatwienia. 2. Nie można na użytek rozpatrywanej sprawy "wprowadzać", nieznanej Kodeksowi postępowania administracyjnego, instytucji prawnej - "zawieszenia materialnego. Kodeks bowiem zna tylko "zawieszenie procesowe", mające charakter wyjątku od zasady ciągłości

Jeżeli umowa spółki nie wyłącza wstąpienia do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika /art. 183 Kh/, to wstępują oni do spółki z mocy samego prawa spadkowego i wykonując swoje prawa w spółce /art. 184 Kh/, nabywają przymiot strony w rozumieniu art. 28 Kpa w sprawach wynikających ze stosunków administracyjnoprawnych.

Utrzymując w mocy decyzje w trybie postępowania odwoławczego /art. 138 Kpa/ w sytuacji, gdy decyzje organu celnego i instancji dotknięte były wadą nieważności, prezes Głównego Urzędu Ceł sam rażąco narusza prawo, co powoduje, że jego decyzja jest nieważna z mocy art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Uzasadnia to stwierdzenie przez sąd administracyjny nieważności zaskarżonej decyzji oraz utrzymanych nią w mocy

1. Brak jest podstaw do twierdzenia, że sformułowanie użyte w art. 196 par. 3 pkt 2 Kpa wyłącza dopuszczalność skargi wierzyciela na postanowienia organu egzekucyjnego w sprawie eksmisji z lokalu wydane z urzędu na podstawie art. 56 par. 1 pkt 5 w zw. z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ i art. 64 ust. 2 ustawy