W kolejnym postępowaniu, w którym pojawia się ta sama kwestia, nie może być ona już ponownie badana. Związanie orzeczeniem oznacza zatem zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią, a nawet niedopuszczalność prowadzenia w tym zakresie postępowania dowodowego.

W art. 192 pkt 3 k.p.c. występuje zbycie rzeczy lub prawa objętych sporem, ale w szerokim zakresie, obejmującym zbycie w toku postępowania sądowego wierzytelności, nie powodującego utraty legitymacji czynnej. Tak więc wierzytelność wnioskodawcy przeciwko dłużnikowi o zakaz określony w art. 373 pr. upadł, jest objęta sporem, wymaganym przez art. 192 pkt 3 k.p.c.

Po wniosku strony o doręczenie odpisu wyroku sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem, doręczenia dokonuje się do rąk jej pełnomocnika procesowego, ustanowionego do reprezentowania strony przed sądem drugiej instancji (art. 133 § 3 k.p.c.). Doręczenie otwiera termin do wniesienia skargi kasacyjnej (art. 3985 § 1 k.p.c.).