1. Na dziennikarzach ciążą obowiązki i odpowiedzialność, a treść art. 10 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 11 kwietnia 1950 r. (Dz. U. 1993 r. Nr 61, poz. 284) nie przyznaje dziennikarzom „absolutnego immunitetu”, zwalniającego ich z przestrzegania rygorów prawa karnego. 2. Zarówno działalność jurysdykcyjna, jak i organizacyjna sądów może podlegać ocenie

Skutek określony w art. 1302 § 3 k.p.c. dotyczy także pism oraz środków odwoławczych i środków zaskarżenia podlegających opłacie podstawowej.

Dokument zawierający umocowanie organu osoby prawnej do udzielenia pełnomocnictwa procesowego nie powinien podlegać rygorom formalnym dalej idącym niż rygory dotyczące dokumentu pełnomocnictwa (art. 37 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Określony w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ 30 dniowy termin do stwierdzenia przez organ nadzoru we własnym zakresie nieważności zarządzenia organu gminy, które nie podlega obowiązkowi przedłożenia organowi nadzoru w myśl art. 90 ust. 1 tej ustawy, rozpoczyna bieg od dnia faktycznego doręczenia takiego zarządzenia organowi nadzoru

Skoro stosownie do dyspozycji art. 61 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji został postanowieniem organu rozpoznany i wstrzymanie objęło całą zaskarżoną decyzję, uwzględniając przy tym fakt, że postanowienie to pozostaje w obrocie prawnym, bowiem nie doszło

Przedmiotem skargi kasacyjnej może być tylko orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego /art. 173 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i to rozstrzygnięcie zawarte w sentencji, czy to wyroku, czy też postanowienia, a nie akt lub czynność organu administracji publicznej, czy też orzeczenie Sądu, jakie w ocenie

Z pełnomocnictwa udzielonego przez skarżących pełnomocnikowi wynikało umocowanie zarówno do sporządzenia, jak i wniesienia skargi kasacyjnej, a zatem okoliczność, iż skarżący osobiście złożyli pismo zawierające skargę kasacyjną w biurze podawczym Sądu, nie zwalniała ich pełnomocnika z obowiązku uiszczenia opłaty stałej.

Wynik kontroli organu kontroli skarbowej w zakresie kontroli stosowania cen, przedstawiony w trybie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach /Dz.U. nr 97 poz. 1050 ze zm./, o ile wskazuje wyłącznie uchybienia oraz dokonuje ustaleń faktycznych, nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, jako że nie dotyczy uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Postępowanie w sprawie o wpis do rejestru dłużników niewypłacalnych jest postępowaniem rejestrowym w rozumieniu art. 5191 § 3 k.p.c.

Sprawy udzielania zezwoleń na podjęcie przez policjanta zajęcia zarobkowego poza służbą należą do spraw wynikających z podległości służbowej między podwładnymi a przełożonymi i tym samym na mocy art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ są wyłączone spod kognicji sądów administracyjnych.

1. Program gospodarki odpadami niebezpiecznymi jest zatwierdzany w drodze decyzji przez właściwy organ, którym jest: 1/ wojewoda - dla przedsięwzięć lub instalacji, o których mowa w art. 378 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ oraz 2/ starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. Na szczegółowe ustalenie przypadków, w których właściwy w sprawie

Przepis art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ posługuje się klauzulami generalnymi niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie ograniczając kręgu osób, w stosunku do których wystąpienie powyższych przesłanek uprawnia do wstrzymania decyzji, rozpatrywać należy

Przepisy art. 636 § 1-3 k.p.k., dotyczą zasądzenia kosztów odwoławczego postępowania karnego w fazie jurysdykcyjnej i nie mogą być odpowiednio stosowane do zasądzania takich kosztów w toku postępowania przygotowawczego. Również redakcja przepisu art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.), zgodnie z którym nieuwzględnienie

Przekraczanie przez sąd odwoławczy granic podmiotowych zaskarżenia orzeczenia możliwe jest wyłącznie w związku ze stwierdzeniem okoliczności wymienionych w art. 435 k.p.k., nawet wówczas, gdy w stosunku do osoby, wobec której orzeczenie nie zostało zaskarżone, występuje jedna z bezwzględnych przyczyn jego uchylenia. Oznacza to, że w tym zakresie, w jakim orzeczenie nie zostało podmiotowo zaskarżone

1. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia należy traktować jednocześnie jako wniosek o jego doręczenie. W przypadku bowiem zgłoszenia przez stronę wniosku, o którym mowa w art. 141 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Sąd ma obowiązek nie tylko sporządzenia, ale również doręczenia odpisu uzasadnienia orzeczenia

Wynik kontroli, wydany przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./, który, nie stanowiąc decyzji podatkowej - w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 1 tej ustawy - określającej wysokość zobowiązania podatkowego /należnego do zapłaty/, weryfikuje i rekonstruuje podstawy opodatkowania

Sam fakt długotrwałego przebywania świadka za granicą uprawnia (art. 391 § 1 k.p.k.) do odczytania jego zeznań bez względu na ich wagę dla prowadzonego postępowania.

Przedstawione zagadnienie prawne, budzące poważne wątpliwości, sprowadza się w istocie do problemu zasad i dopuszczalnych granic interpretacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego częściową niekonstytucyjność określonej normy ustawowej oraz wydanego w oparciu o niego Obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o częściowej utracie mocy obowiązującej wskazanych w nim przepisów, decydującego

Stosownie do regulacji art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego została ukształtowana szeroko /może ją wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny/, to jednak z expressis verbis wyrażonej woli ustawodawcy, znajdującej wyraz w regulacji art. 98 ust. 3 ustawy z dnia

Członek jednoosobowego zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może samodzielnie udzielić pełnomocnictwa procesowego (art. 204 § 1 k.s.h.).

1. Stosownie do przepisu art. 177 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skargę kasacyjną wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. W tym też terminie winna zostać uiszczona opłata stała należna od skargi kasacyjnej wniesionej przez radcę prawnego bądź adwokata

Brak zachowania przymusu adwokackiego przy sporządzeniu skargi kasacyjnej jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu.

1. Jeżeli osoba najbliższa dla podejrzanego, przesłuchiwana w postępowaniu przygotowawczym, złożyła zeznania nie będąc pouczona o prawie do odmowy ich złożenia, ale następnie pouczona, w postępowaniu przed sądem, o treści art. 182 § 1 k.p.k. nie korzysta z tego prawa decyduje się na składanie zeznań, to konsekwencją tego jest także możliwość odczytania, w razie rozbieżności między obecnymi a poprzednimi

Użyte w art. 5 ustawy z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 17, poz. 155) określenie, że w sytuacjach opisanych w tym przepisie „postępowanie toczy się według przepisów tej ustawy” nie odnosi się do obsady sądu, lecz do innych