Orzeczenia
Ograniczenie żądania pozwu w postępowaniu apelacyjnym (art. 193 w związku z art. 391 § 1 k.p.c.) powoduje ponowne określenie wartości przedmiotu sporu, o której mowa w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.).
Skarżący obowiązany jest uiścić opłatę od apelacji wraz z jej złożeniem, nie później niż w terminie do jej wniesienia (art. 1302 § 3 k.p.c.).
W razie częściowego zwolnienia przez sąd od kosztów sądowych obejmującego w całości opłatę sądową od pisma podlegającego opłacie, strona jest zobowiązana uiścić od tego pisma opłatę podstawową (art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - Dz. U. Nr 167, poz. 1398).
Chcąc dochodzić praw przed sądem należy przede wszystkim zadbać o środki na pokrycie kosztów sądowych. Instytucje państwowe /których zadanie nie polega na prowadzeniu działalności gospodarczej/ powinny uwzględnić w swojej działalności koszty niezbędne do prowadzenia sądowego postępowania administracyjnego, albowiem w przeciwnym wypadku zostaną pozbawione możliwości pełnej realizacji prawa strony w
Od apelacji lub skargi kasacyjnej w sprawie z zakresu prawa pracy należy uiścić opłatę stosunkową od wartości przedmiotu zaskarżenia, choćby była niższa od 50.000 zł, jeżeli wartość przedmiotu sporu określona według reguł zawartych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 19 i następne) przekracza tę kwotę (art. 13 w związku z art. 18 ust. 2 i art. 35 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 28
Przepisy art. 61 par. 3-5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ mają odpowiednie zastosowanie na podstawie art. 193 tej ustawy w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym we wszystkich sprawach, poza tymi, w których sąd pierwszej instancji w oparciu o przepis art. 152 tej ustawy uwzględnił skargę i wypowiedział
Opłatę podstawową przewidzianą w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) wnosi zarówno pracownik będący powodem, jak i pozwany pracodawca.
Merytoryczna ocena wykorzystywanych procesowo w postępowaniach podatkowych opinii klasyfikacyjnych organów statystyki publicznej interpretujących w określonym stanie faktycznym standardy i nomenklatury statystyczne /której w sprawie niniejszej w istocie rzeczy dochodził Rzecznik Praw Obywatelskich/ nie może stanowić przedmiotu uchwały podejmowanej przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art
Przepis art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1058 ze zm./ ma ustrzec stronę reprezentowaną przez adwokata przed negatywnymi skutkami "zaniechania" podjęcia przez pełnomocnika określonych czynności procesowych w terminie przewidzianym w przepisach prawa. Strona ponosi konsekwencje czynności podejmowanych przez pełnomocnika w imieniu strony,
Postępowanie w sprawie zawarcia umów ze świadczeniodawcami, prowadzone na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.), nie jest postępowaniem administracyjnym w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Sprawa o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń staje się sprawą administracyjną
Rozstrzygnięcie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji przez sąd zależy od spełnienia istnienia przesłanek niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ustawodawca nie sprecyzował co należy rozumieć pod tymi pojęciami, ocena więc wystąpienia tych przesłanek za każdym razem należy do sądu. Ocena ta jest swobodna, ale nie dowolna. Dlatego sąd rozpoznając
Przepis art. 1302 § 3 k.p.c. nie dyskryminuje adwokatów, radców prawnych i rzeczników patentowych.
Po podjęciu postępowania zawieszonego rozprawę prowadzi się od początku, czyli proceduje jak w ramach przygotowania do rozprawy. Sąd miał zatem prawo dokonać wówczas zmiany trybu postępowania ze zwyczajnego na uproszczony.
Zwrot „uniemożliwia doprowadzenie go na rozprawę” /art. 377 § 3 k.p.k./ oznacza również sytuację, gdy doprowadzony na salę rozprawy oskarżony oświadczy, że nie chce korzystać ze swojego prawa do uczestniczenia w rozprawie i zażąda umożliwienia mu opuszczenia sali rozprawy.
Jeżeli sąd na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażądał dodatkowych dokumentów dotyczących stanu majątkowego, rodzinnego lub dochodów strony, to niezłożenie takich dowodów nie pozwala na pozostawienie wniosku bez rozpoznania (art. 257 powołanej ustawy), lecz może oznaczać, że strona nie wykazała
Do rozpoznania sprawy o sprostowanie okresowej oceny kwalifikacyjnej pracownika mianowanego zatrudnionego w Najwyższej Izbie Kontroli właściwy jest sąd pracy.
W sprawie z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50.000 złotych, od apelacji wniesionej przez pracodawcę, pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 zł (art. 35 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.).
1. Pełnomocnikowi ustanowionemu przez sąd w postępowaniu międzyinstancyjnym służy trzydziestodniowy termin do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej. 2. Przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd w postępowaniu międzyinstancyjnym ustaje w dniu, w którym miał on rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej. 3. Od tego dnia należy
Zakaz wyrażony w art. 50 k.p.k. ma wyłącznie procesowy charakter i nie pozbawia uprawnień pokrzywdzonego osoby, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo, gdyż takie uprawnienie wynika z prawa materialnego.
W wypadku wniesienia zażalenia, w trybie określonym w zdaniu drugim art. 460 k.p.k. w części do średnika, uzasadnienia nie sporządza się, chyba że wraz z zażaleniem złożony zostanie wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Zakończenie postępowania w danej instancji w rozumieniu art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398) następuje z chwilą wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w danej instancji.
Tylko w przypadku ustalenia przez sąd sytuacji określonej w art. 60 zdanie trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może odstąpić od obowiązku umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 tej ustawy.
Wyjaśnienie czy strona skarżąca jest prawidłowo reprezentowana przez pełnomocnika wyprzedza ocenę, czy skarga została należycie opłacona.