Naczelny Sąd Administracyjny nie może domyślać się intencji autora skargi kasacyjnej, ani wnioskować czego strona skarżąca oczekuje, wywołując postępowanie kasacyjne i żądając rozstrzygnięcia. Skarga kasacyjna powinna być tak zredagowana, aby nie stwarzała wątpliwości interpretacyjnych, gdyż nie jest dopuszczalna wykładnia zakresu zaskarżenia i jego kierunków przez Sąd, który ma orzekać w danej sprawie

Ocena czy zachodzą okoliczności przemawiające za nieskreślaniem radcy prawnego z listy radców w tym celu, aby zachować jurysdykcję organu korporacyjnego, może być dokonywana w postępowaniu toczącym się w trybie art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.), nie zaś w postępowaniu dyscyplinarnym.

Analiza porównawcza treści § 31 ust.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich (Dz. U. Nr 99, poz. 635 ze zm.) z normami art. 448 § 1 i 2 k.p.k., mającymi w tym postępowaniu odpowiednie zastosowanie, nakazuje przyjąć, iż na sądzie pierwszej instancji spoczywa obowiązek zawiadomienia uczestnika

Odsyłanie skarżących na drogę odrębnego postępowania o udzielenie ulg wynikających z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie powinno mieć miejsca w postępowaniu o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.

Udział w uroczystościach religijnych przez profesjonalnego pełnomocnika strony w dni, które nie są uznane za ustawowo wolne od pracy, nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Wskazanie organu wyższego stopnia, w rozumieniu art. 17 Kpa, właściwego do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez organ I instancji na podstawie obecnie nieobowiązującej normy prawnej, wymaga ustalenia, czy zadania związane z kompetencją wynikającą z tej normy są zadaniami realizowanymi w obecnym stanie prawnym przez organy administracji rządowej, czy też organy samorządu terytorialnego; w

Sąd Administracyjny nie ma w obecnie obowiązującym stanie prawnym kompetencji do wstrzymania "czynności" dokonywanych w granicach danej sprawy na podstawie art. 63 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jeżeli nie były bezpośrednio zaskarżone do Sądu.

Pismo należy uznać za wniesione przez pełnomocnika także wówczas, gdy oprócz niego podpisała je strona.

Wojewódzki Sąd Administracyjny powinien pozostawić wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, jako że nie został on złożony na urzędowym formularzu /art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Jednakże uchylenie zaskarżonego postanowienia z tej przyczyny nie jest dopuszczalne, gdyż oznaczałoby to naruszenie

Działania organu administracji publicznej /akty, czynności/ podejmowane w związku z ogłaszaniem umowy międzynarodowej nie dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a wobec tego w tych sprawach skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. obecnie art. 3 par. 2 pkt

Czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 221-256 Kpa/ odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego

Zażalenie, które w istocie dochodzi merytorycznej kontroli odrzucenia skargi o wznowienie postępowania aczkolwiek złożone zostało nie od postanowienia odrzucającego tę skargę lecz od postanowienia w przedmiocie sprostowania oczywistych omyłek postanowienia, nie mogło zostać uwzględnione.

W sprawie, w której przedmiotem sporu nie jest należność pieniężna, stosownie do przepisu art. 231 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, należy uiścić wpis stały. Niedopełnienie tego obowiązku przez adwokata lub radcę prawnego skutkuje, na podstawie art. 221, pozostawieniem pisma bez rozpoznania albo odrzuceniem bez wezwania

W sprawach o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności nie stosuje się art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie stosuje się art. 165 tej ustawy; przepis jej art. 61 par. 4 stanowi samodzielną podstawę prawną, w myśl której Sąd może zmienić lub uchyli postanowienie w sprawie wstrzymania aktu lub czynności

Stanowisko skarżącego, że zaskarżona decyzja jest merytorycznie niesłuszna i narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

W postępowaniu dotyczącym praw następców prawnych byłych właścicieli nieruchomości objętych działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, najemcom lokali nie przysługuje prawo do udziału w postępowaniu administracyjnym.

Zgłoszenie żądania sporządzenia uzasadnienia wyroku, przed jego wydaniem, nie rodzi skutków prawnych i jako takie nie może być potraktowane jako wniosek o którym mowa w art. 141 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

1. Skargę kasacyjną w imieniu organu administracji publicznej może sporządzić adwokat lub radca prawny bądź doradca podatkowy zajmujący stanowisko upoważniające go do działania jako organ, a więc Dyrektora Izby Skarbowej, jednakże fakt ten, a więc posiadanie uprawnień do wykonywania wyżej wymienionego zawodu musi być udokumentowane wraz ze złożeniem skargi kasacyjnej lub przed upływem terminu do jej

Zarzuty skargi kasacyjnej nie mogą ograniczać się do ogólnikowych twierdzeń o naruszeniu norm konstytucyjnych, bez podania, kto je naruszył, w jakim postępowaniu i w jaki konkretnie sposób /art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Skarga kasacyjna wnoszona przez adwokata lub radcę prawnego nie może być odrzucona na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z tego tylko powodu, że opłata stała od skargi została uiszczona na rachunek bankowy Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Podnoszone we wniosku o wykładnię wyroku oddalającego skargę na decyzję o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego /art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, jako wątpliwości co do treści wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, okoliczności takie jak zgodność z prawem zadaszenia obiektu, błędne potraktowanie

Oczywista niedopuszczalność skargi do sądu administracyjnego oznacza także oczywistą bezzasadność skargi w rozumieniu art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, co z kolei powoduje, że skarżącemu nie przysługuje prawo pomocy.