Jeżeli małoletni obywatel polski, który ma odpowiednie rozeznanie, chce pozostać w Polsce, to działań rodzica zmierzających do realizacji woli dziecka, nie można uznać za nadużycie władzy rodzicielskiej.

W wypadku gdy po rozpoznaniu odwołania organ II instancji uchylił w całości decyzję i uwzględnił żądanie skarżącej, wydanie wyroku w takim stanie rzeczy jest zbędne, co czyni postępowanie sądowe bezprzedmiotowym.

Skarga na postanowienie wydane na podstawie art. 219 Kpa jest dopuszczalna. Zgodnie zatem z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ dopuszczalna jest również skarga na bezczynność organu w sprawie wydania zaświadczenia.

1. Celem przepisów art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest doprowadzenie do wykonania orzeczenia Sądu przez wydanie w sprawie przez uprawniony organ decyzji administracyjnej, a tym samym załatwienie sprawy, o czym stanowi art. 104 par. 1 Kpa. W przypadku uchylenia przez Sąd administracyjny zaskarżonej decyzji zachodzi potrzeba

Członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować w drodze referendum o takich sprawach dotyczących tej wspólnoty, które mieszczą się w zakresie zadań i kompetencji jednostki samorządu terytorialnego, której mieszkańcy są członkami.

Potwierdzenie /odmowa potwierdzenia/ przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa okoliczności określonych w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Na postanowienie o odmowie wstrzymania wykonania decyzji skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje.

Właściwy do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji wydanych w pierwszej instancji przez kierownika urzędu rejonowego przed dniem 1 stycznia 1998 r. w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości jest - z mocy art. 157 par. 1 w związku z art. 17 pkt 2 Kpa - właściwy wojewoda.

W sprawie o odszkodowanie z powodu wadliwego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia ocena dopuszczalności kasacji zależy od tego, czy wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi co najmniej pięć tysięcy złotych.

1. Sąd może sprawdzić spełnianie przez radcę prawnego warunku pozwalającego na zastępowanie osób fizycznych, polegającego na wykonywaniu zawodu w kancelarii radcy prawnego lub spółce wymienionej w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19 poz. 145 ze zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych

Złożenie wniosku o rozpatrzenie sporu kompetencyjnego, o którym mowa w art. 22 par. 2 i 3 pkt 2 Kpa czyni niedopuszczalnym żądanie wstrzymania wykonania zaskarżonego w postępowaniu instancyjnym aktu administracyjnego i prowadzi do odrzucenia wniosku przez sąd administracyjny.

Wprawdzie art. 112 Kpa stanowi, że błędne pouczenie w decyzji co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia, ale też nie może dawać tej stronie specjalnych uprawnień naruszających ustalone prawem zasady postępowania. Błędne pouczenie będzie stanowiło uzasadnienie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, jeśli skarżący

Organ administracji niewłaściwy w sprawie, stosownie do art. 65 par. 1 Kpa, ma obowiązek niezwłocznie przekazać wniosek strony właściwemu organowi. Nieprzekazanie wniosku strony innemu, właściwemu w sprawie, organowi administracji uprawnia stronę do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu.

Postępowanie egzekucyjne jest postępowaniem odrębnym, wobec czego nabywca rzeczy sprzedanych w jego toku nie może domagać się dopuszczenia do udziału w tym postępowaniu, wskazując na interes prawny, który jest instytucją procedury administracyjnej.

Szczególny przywilej banku wynikający z art. 50 ust. 1 prawa bankowego nie dotyczy samego trybu ustanowienia hipoteki, lecz jedynie podstawy dokonania jej wpisu. Omawiany przepis zwalnia bank od obowiązku przedstawienia złożonego w formie aktu notarialnego oświadczenia podmiotu, który ustanawia hipotekę, poprzestając na złożeniu dokumentu bankowego stwierdzającego udzielenie kredytu, jego wysokości

Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego tę nieważność.

1. Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. 1991 r. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nieważność. 2. Zdarzenie w postaci „zatrzymania