Konieczność przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania należy wiązać tylko z okresami faktycznego pozbawienia wolności podejrzanego lub oskarżonego w sprawie, w której rozstrzyga się o przedłużeniu; przy obliczaniu okresów, o których mowa w art. 222 § 2, 3 i 4 kpk, uwzględniać należy zatem tylko te okresy, w których podejrzany lub oskarżony był pozbawiony wolności wyłącznie na podstawie postanowienia

Od dnia 1 października 1995 r. przepisy art. 127 par. 3 i 4 Kpa pozostają w ścisłym związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, który stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnosić po wyczerpaniu środków odwoławczych. Przez wyczerpanie tych środków należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden