Czy Uczelniana Komisja Rekrutacyjna rozpoznając odwołanie od decyzji Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej Wydziału Lekarskiego odmawiającej przyjęcia na I rok studiów medycznych, może wydać decyzję o przyjęciu na I rok studiów Wydziału Farmacji, bez jakiejkolwiek decyzji w tym zakresie Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej Wydziału Farmacji?

Czy od decyzji odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie zakończonej w postępowaniu zwyczajnym ostateczną decyzją organu odwoławczego /art. 149 par. 3 Kpa/, przysługuje stronie odwołanie do organu wyższego stopnia, czy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego?

Sprawy nadania członkowi Stowarzyszenia Elektryków Polskich uprawnień rzeczoznawcy tego Stowarzyszenia oraz skreślenie z listy rzeczoznawców /ust. 1 pkt 9, ust. 4 pkt 1 i 2 oraz ust. 7 pkt 12 postanowień wykonawczych do regulaminu Izby Rzeczoznawców Stowarzyszenia z dnia 5 września 1985 r./ nie są sprawami z zakresu administracji państwowej, przekazanymi przez ustawę do załatwienia organom tego Stowarzyszenia

Pozbawienie czytelnika możliwości korzystania z czytelni ogólnej wojewódzkiej biblioteki publicznej, przy jednoczesnym pozostawieniu uprawnień do korzystania z innych placówek tej biblioteki, jest aktem administracyjnym wewnętrznym zakładu administracyjnego, a nie decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego /art. 16

W sprawach, w których postępowanie administracyjne zostało wszczęte przed 1 września 1980 r. nie jest dopuszczalna skarga na nie wydanie przez organ administracyjny decyzji w ustalonym w przepisach prawa terminie, zarówno wówczas, gdy w sprawie nie zapadła żadna decyzja administracyjna, jak i w sytuacji, gdy istnieje decyzja ostateczna, a postępowanie administracyjne prowadzone jest w trybie stwierdzenia

1. Przesłanką uzasadniającą wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest możliwość jej wykonania i prawdopodobieństwo wyrządzenia szkody. 2. Decyzja stwierdzająca nieważność innej decyzji jest aktem deklaratoryjnym, który nie nakłada na skarżącego obowiązków podlegających wykonaniu w trybie postępowania egzekucyjnego. 3. Wniosek skarżącego o wstrzymanie przez Naczelny Sąd Administracyjny wykonania

Obliczanie należności za wodę pobraną przez osobę fizyczną z wodociągu wiejskiego dla celów gospodarczych nie następuje w formie decyzji administracyjnej nawet wówczas, gdy ilość zużytej wody jest ustalona szacunkowo.

We wszystkich rodzajach świadczeń z zakresu ubezpieczenia społecznego, w tym również świadczeń przyznawanych w drodze wyjątku przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie decyzji uznaniowych przewidzianych w art. 65 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 267/, nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W miejscowościach, dla których nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, również podział nieruchomości, o jakim mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, może być dokonany na zasadzie określonej w art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 35 poz.

Stosownie do art. 172 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ pracownikowi naukowo-dydaktycznemu służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie w sprawach dotyczących rozwiązania stosunku pracy nawiązanego w drodze mianowania. Tym samym nie jest dopuszczalna skarga na odmowę mianowania na stanowisko docenta w trybie art. 165 ust. 1 cyt

1. Celem orzeczenia o przepadku w trybie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. Prawo celne /t.j. Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/ jest w istocie zamiar spowodowania, aby utwory i przekazy informacji o treści szkodliwej dla dobra i interesów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie dostał się na teren państwa. Ze względu na taki cel, stroną, której interesu prawnego takie orzeczenie może dotyczyć, jest

Zgłoszone w imieniu samorządu mieszkańców miasta żądanie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie dotyczącej innej osoby lub dopuszczenia samorządu do udziału w takim postępowaniu musi mieć podstawę w podjętej w tym przedmiocie uchwale zebrania mieszkańców osiedla /konferencji delegatów/ lub komitetu osiedlowego /art. 169 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 oraz art. 171 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983

1. Dla ustalenia, czy Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się w postępowaniu przed organami samorządu adwokackiego na ogólnej zasadzie z art. 1 par. 2 pkt 1 Kpa niezbędne jest wystąpienie łącznie dwóch przesłanek prawnych - przy czym żadnej z nich nie można domniemywać; organ taki musi być "z mocy prawa" powołany do rozstrzygania spraw indywidualnych, a sprawa musi być rozstrzygana decyzją

Orzeczenia /opinie/ o jakości towaru, wydawane przez rzeczoznawców do spraw jakości mięsa i wędlin, a także orzeczenia branżowej komisji do spraw jakości mięsa, nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 104 lub art. 105 Kpa i nie mogą być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Stosownie do art. 149 par. 1 i 3 Kpa wznowienie postępowania następuje w drodze postanowienia, a odmowa wznowienia - w drodze decyzji. Organ, który wydał decyzję w ostatniej instancji postępowania zwyczajnego, staje się organem I instancji przy wznowieniu postępowania i nie może skorzystać z art. 134 Kpa, określającego uprawnienia organu odwoławczego do stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia

Skarga na zwłokę w załatwieniu sprawy /art. 216 par. 1 Kpa/, wniesiona przez stronę po wydaniu i doręczeniu jej decyzji, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu przez sąd administracyjny /art. 204 par. 1 i art. 207 par. 6 w związku z art. 216 par. 5 Kpa/, gdy zaś decyzja została wydana po wniesieniu skargi, przed jej rozpoznaniem przez ten sąd, postępowanie sądowe podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe

Nie może być przedmiotem kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego sprawa, która w drugiej instancji została ostatecznie załatwiona orzeczeniem w formie postanowienia.

Od rozwiązania stosunku pracy w drodze porozumienia stron /art. 15 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 38 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż w takiej sprawie brak jest decyzji o jakiej mowa w art. 104 Kpa.

Zwrócenie się organu administracji państwowej do zwierzchniego organu kościelnego o wydanie stosownych zarządzeń w stosunku do duchownego w związku z prowadzoną przez niego działalnością, ocenianą jako szkodliwa dla Państwa, nie dotyczy "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć", o których mowa w art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa i nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wezwanie strony przez właściwy terenowy organ administracji państwowej do uzupełnienia braków w operacie wodnoprawnym, na podstawie którego organ ten miał wydać pozwolenie wodnoprawne, ma charakter postanowienia w rozumieniu art. 123 Kpa.

Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, sąd orzeka z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sprawy, ustalonego w dniu wydania orzeczenia.