Od dnia 27 maja 1990 r. przyznawanie uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia należy do zadań własnych gminy.

Istotą obu rodzajów sporów wymienionych w art. 216b par. 1 Kpa jest zaistnienie przeszkody eliminującej możność prowadzenia postępowania administracyjnego, a do zadań sądu administracyjnego należy usunięcie tej przeszkody przez wskazanie organu, który ma sprawę załatwić /art. 216b par. 2 Kpa/.

Nie jest możliwe złożenie - po ponownym rozpoznaniu sprawy przez izbę skarbową - wniosku do Ministerstwa Finansów o rozpoznanie słuszności decyzji /par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 1990 r. w sprawie weryfikacji rocznych bilansów przedsiębiorstw państwowych, wysokości opłat za weryfikację oraz szczegółowych praw i obowiązków biegłych księgowych - Dz.U. nr 62 poz. 361/. Decyzja

Czy przy wymiarze podatku od spadków i darowizn na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207; zm. Dz.U. 1989 nr 74 poz. 443/ mają zastosowanie wartości z art. 3 pkt 3, z art. 9 ust. 1, z art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 tej ustawy określone przez rozporządzenie Ministra Finansów wydane w wyniku polecenia z art. 17 tej ustawy a obowiązujące w dniu:

1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego akt powołania jest aktem administracyjnym lecz nie decyzją administracyjną. Podobny charakter mają akty rozwiązania stosunku służbowego z powołania a także akty dokonujące przekształceń stosunków. 2. Sądowa kontrola zasadności rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie powołania /art. 69 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy

Spory o wykładnię prawa, prowadzone między organami administracji /samorządowej i rządowej/ w oderwaniu od konkretnej sprawy administracyjnej i występującej w niej strony /art. 28 Kpa/, nie mają charakteru sporu kompetencyjnego.

Komisja Likwidacyjna, działająca na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o likwidacji Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej "Prasa-Książka-Ruch" /Dz.U. nr 21 poz. 125/, nie jest organem powołanym z mocy prawa do załatwiania spraw indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych.

Jeżeli wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu administracji państwowej I instancji został mylnie skierowany do Naczelnego Sądu Administracyjnego, to Sąd ten na podstawie art. 200 par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa winien przekazać go do rozpoznania właściwemu organowi administracyjnemu.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji naczelnika miasta wydanej przed dniem 27 maja 1990 r. jest postępowaniem w nowej sprawie administracyjnej, należącej - jeśli dotyczy sprzedaży mienia obecnie komunalnego - do zadań własnych gminy; w sprawie tej zgodnie z art. 17 pkt 1 Kpa organem wyższego stopnia jest kolegium odwoławcze przy sejmiku samorządowym.

l. W razie równoczesnego złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ i skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego pierwszeństwo ma wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 2. Złożenie przez stronę wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ nie stanowi podstawy do odrzucenia skargi przez sąd administracyjny /art. 204 par. 1 w związku z art. 198 Kpa/.

W sprawach ze stosunku służbowego policjantów decyzje administracyjne wydaje się tylko w przypadkach mianowania policjanta, przenoszenia oraz zwolnienia ze stanowiska /art. 32 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179/. Delegowanie policjanta i odwoływanie z delegacji następuje w formie aktu administracyjnego nie będącego decyzją w rozumieniu art. 104 lub art. 105 Kpa.

Wyrażona przez prezesa sądu wojewódzkiego odmowa ustanowienia tłumaczem przysięgłym osoby ubiegającej się o wykonywanie tego zawodu jest decyzją administracyjną, na którą przysługuje /po wyczerpaniu toku instancji/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Nie można na podstawie art. 22 par. 2 i art. 216b par. 1 Kpa występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytanie łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa.

W sprawie, do rozpoznania której właściwy jest sąd powszechny, nie zachodzi spór kompetencyjny o jakim mowa w art. 216b par. 1 pkt 2 Kpa.

1. Komisja Majątkowa, działająca na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154/ nie jest organem administracji państwowej /ani samorządowej/ w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa ani innym organem powołanym z mocy prawa do załatwiania spraw ze sfery administracji państwowej na zasadzie art. 1 par. 2 Kpa. 2. Orzeczenie

Przeznaczenie nieruchomości do sprzedaży w drodze przetargu na podstawie art. 9 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ nie jest decyzją administracyjną. Ani ta ustawa ani art. 196 Kpa nie zawierają zaś przepisu szczególnego,

W myśl obowiązujących przepisów ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. nr 86 poz. 504/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego zawierająca wniosek o zobowiązanie do wydania, przez organ telekomunikacji, decyzji w przedmiocie przyznania abonamentu telefonicznego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 207 par. 6 Kpa w związku z art. 204 par. 1 Kpa.

Rozkaz o powołaniu lub zwolnieniu ze służby żołnierza zawodowego jest aktem administracyjnym Ministra Obrony Narodowej nie jest jednak decyzją administracyjną w rozumieniu art. 107 par. 1 Kpa, a zatem nie może być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Bez względu na to, czy decyzję pierwszoinstancyjną w sprawie nadzoru budowlanego wydał rejonowy organ rządowej administracji ogólnej czy też organ samorządowy właściwy na podstawie porozumienia, o jakim mowa w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, organem odwoławczym jest zawsze właściwy miejscowy wojewoda /art. 17 pkt 1 Kpa/.

Uchwała Rady Gminy o likwidacji Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego lub o jego przekształceniu ma charakter czynności cywilnoprawnej, wyłączonej z kognicji sądu administracyjnego.

1. Wojewoda jako organ administracji rządowej nie może sprawować nadzoru nad orzecznictwem organów gmin w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej, jeśli nie wynika to wprost z przepisów prawa. 2. Rozpoznawanie odwołań od decyzji w sprawach nie należących obecnie do zadań zleconych organom gmin, a dotychczas należących do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej

Orzeczenie Społecznej Komisji Pojednawczej, rozpoznającej wniosek o ponowne zatrudnienie na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne /Dz.U. nr 32 poz. 172 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do sądu administracyjnego