Postępowanie egzekucyjne jest postępowaniem odrębnym, wobec czego nabywca rzeczy sprzedanych w jego toku nie może domagać się dopuszczenia do udziału w tym postępowaniu, wskazując na interes prawny, który jest instytucją procedury administracyjnej.

Stosownie do art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 358 ze zm./ przy ocenie zachowania terminu do wniesienia skargi nie ma zastosowania art. 65 par. 2 Kpa. Rządzą tutaj reguły procedury cywilnej i zgodnie z jej przepisami i jednolitym w zakresie orzecznictwem sądowym, dniem wniesienia środka odwoławczego jest dzień jego złożenia /nadania w urzędzie

Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jednym z koniecznych warunków dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków odwoławczych w postępowaniu administracyjnym. Takim środkiem w przypadku skargi na bezczynność organu będzie zażalenie z art. 37 Kpa. Bez względu na formę czynności, jaką podejmie organ właściwy do rozpoznania

1. Do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ tj. do 1 października 1995 r. oraz do spraw, w których skargi zostały wniesione do Sądu przed tym dniem, zastosowanie miały w postępowaniu sądowym w sprawach zawieszenia postępowania przepisy Kodeksu postępowania cywilnego - por. art. 211 Kpa, tj. m.in. art. 177 par. 1 pkt 1 Kpc

Przewodniczący Rady, ze względu na pełnioną funkcję, powinien być uznany za osobę upoważnioną do odbioru pism adresowanych do Rady Miasta Zapoznanie z treścią pisma innych organów Rady, Prezydenta Miasta oraz zainteresowanych jednostek Urzędu Miasta powinno wynikać z właściwej organizacji wewnętrznej obiegu informacji w gminie. Nieprawidłowości tego obiegu nie mogą pociągać za sobą uznania doręczenia

Żona zmarłego, który był stroną postępowania, jest osobą nieuprawnioną w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do wniesienia skargi. Przysługujące jej mężowi prawa i obowiązki wygasły wraz z jego śmiercią.

Postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania nie nadaje się do wykonania; nie jest możliwe wstrzymanie jego wykonania ani na wniosek strony /art. 98 par. 1 Kpa/, ani z mocy prawa w trybie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. Komórki organizacyjne dzielnicy w mieście stołecznym Warszawie, utworzonej przez gminę warszawska jako jednostka pomocnicza, nie są w ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy /Dz.U. nr 48 poz. 195 ze zm./ traktowane jako organy gminy. Nie zmienia tego stanu rzeczy upoważnienie niektórych komórek organizacyjnych dzielnicy do wydawania decyzji administracyjnych w indywidualnych

Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść dopiero po upływie 30 dni od daty doręczenia organowi wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w przedmiocie bezczynności organu.

Przepis art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, odmiennie niż obowiązujący do dnia 30 września 1995 r. art. 199 par. 3 Kpa, nie zawiera ograniczenia do postępowania wszczętego przed organem administracji państwowej. Artykuł 35 ust. 4 powyższej ustawy obejmuje każdy rodzaj postępowania prowadzący do zmiany, uchylenia lub stwierdzenia

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga do tego Sądu jest dopuszczalna tylko na te postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Na postanowienie o podjęciu wstrzymanego postępowania egzekucyjnego zażalenie nie służy.

Każdemu, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone bezczynnością organu gminy, nie wykonującego czynności nakazanej prawem, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, służy prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wykreślenie wpisu o rejestracji rozprowadzania programów w sieciach kablowych z powodu utraty przez operatora uprawnień do używania urządzeń nadawczych i sieci telekomunikacyjnych, o którym mowa w art. 45 ust. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34 ze zm./, następuje w drodze decyzji administracyjnej Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji

Dopuszczalność skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienia naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, wydane w pierwszej instancji w trybie art. 106 Kpa, realizuje się tylko wówczas gdy strona uprzednio skorzystała z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa w związku z art. 144 Kpa i art. 34 ust. 1 i 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U

a) czy art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ zezwala organom Policji na odstąpienie od uzasadnienia postanowienia w przedmiocie opinii w sprawie wydania cudzoziemcowi karty stałego pobytu. b) w przypadku twierdzącej odpowiedzi na wyżej przedstawione pytanie to, czy okoliczności faktyczne stanowiące podstawę odmowy uzasadnienia postanowienia ze