Nie jest (…) tak, (…) że to tylko jeden z elementów określonych w art. 115 § 2 k.k. i stanowiących wyznacznik społecznej szkodliwości czynu, może mieć decydujące znaczenie przy określaniu stopnia tej szkodliwości. Wysokość szkodliwości społecznej jest (…) wypadkową całokształtu okoliczności tak przedmiotowych, jak i podmiotowych, a nie tylko jednej z nich.

Do naruszenia przepisu ustanawiającego wypadek mniejszej wagi w ramach typu danego przestępstwa dojdzie wtedy, gdy sąd pominie ocenę okoliczności, które powinny mieć wpływ na ustalenie natężenia społecznej szkodliwości czynu (art. 115 § 2 k.k.) bądź nada znaczenie okolicznościom nieistotnym w tym względzie. Tylko w takiej sytuacji subsumcja czynu pod przepis statuujący wypadek mniejszej wagi lub odrzucenie

O tożsamości czynów: ustalonego w sentencji wyroku i zawartego w konkluzji aktu oskarżenia decydują granice „zdarzenia faktycznego”, zakreślone w uzasadnieniu aktu oskarżenia. Wyjście poza ramy oskarżenia nastąpi zawsze w sytuacji przyjęcia - oprócz znamion czynu zarzuconego w akcie oskarżenia - jeszcze innych zdarzeń lub znamion czynu, aniżeli tych wskazanych w czynie zarzuconym. Skutkuje to bowiem

Zajęcie zabezpieczające w postaci ustanowienia hipoteki przymusowej kaucyjnej, w momencie wszczęcia postępowania egzekucyjnego, nie przekształciło się w zajęcie egzekucyjne, gdyż nie mieści się w dyspozycji normy art. 110c ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W takiej sytuacji nie ma wątpliwości, że to Burmistrz Miasta i Gminy Gryfino jest organem właściwym do uchylenia środka zabezpieczającego