Sprawę, w której skargę oddalono uzasadnienia wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od ogłoszenia wyroku.

W przypadku oddalenia skargi uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku.

Uczestnik postępowania sądowego nie ma legitymacji do złożenia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji wydanej w postępowaniu administracyjnym poprzedzającym postępowanie sądowe /art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Organem właściwym do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji w przedmiocie odszkodowania za nieruchomości przejęte na własność Państwa pod osiedle budownictwa jednorodzinnego jest wojewoda.

Ustawowy wymóg złożenia wniosku o prawo pomocy na urzędowym formularzu ma na celu zobligowanie strony do zwięzłego i rzeczowego wykazania oraz usystematyzowania okoliczności faktycznych mających wpływ na wynik tego postępowania. Sądowi ma natomiast umożliwić szybką ocenę tych okoliczności oraz sformułowanie rozstrzygnięcia. Brak nadania wnioskowi takiej formy skutkuje powstrzymaniem się sądu od badania

Sąd wymierza karę według swego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę.

Sam tylko fakt wykonywania przez oskarżonego praktyki adwokackiej przed określonym sądem nie zawsze prowadzić musi do przełamania zasady właściwości sądu do rozpoznania sprawy. Przesądza o tym nie tylko intensywność praktyki przed sądem właściwym, lecz także intensywność kontaktów zawodowych. W takiej sytuacji regularność kontaktów zawodowych, niezależnie od ich charakteru oraz możliwości ich wpływu

Opuszczenie sali przez obrońcę z urzędu przed porozumieniem się z oskarżoną nie uzasadnia przywrócenia terminu. Po ogłoszeniu wyroku postępowanie w sprawie zostało prawomocnie zakończone i stosownie do art. 84 § 2 zdanie 1 k.p.k. obrońca z urzędu nie był od tego momentu zobowiązany do dokonywania dalszych czynności procesowych. Błędne przeświadczenie skazanej, że obrońca z urzędu złoży wniosek o sporządzenie

Czynność zameldowania potwierdza fakt zamieszkania w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem, ale nie można czynności zameldowania dać pierwszeństwo przed regulacją materialnoprawną pobytu stałego. Czynność zameldowania jedynie potwierdza fakt zamieszkania, a nie jest przesłanką, od której uzależnia zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem. Art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27

Przepis art. 24 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /Dz.U. 2003 nr 96 poz. 873/ nie stanowi samoistnej podstawy do zwolnienia od kosztów sądowych, gdyż odsyła do przepisów odrębnych. Zgodnie z art. 240 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Rada Ministrów może, w drodze

1. Wniosek o przywrócenie terminu bez równoczesnego dokonania czynności procesowej, o której mowa w art. 87 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, dotknięty jest bowiem brakiem formalnym, który podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. 2. Art. 194 par. 3 Prawa

Przepis art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. wiąże bezwzględne skutki w postaci uchylenia orzeczenia wyłącznie ze sprzecznością w jego treści. Bezwzględną przyczynę odwoławczą stanowi nawet nie każda sprzeczność w treści orzeczenia, lecz jedynie taka, która uniemożliwia jego wykonanie.

Pogląd, że prawo pomocy przysługuje tylko w sytuacjach wyjątkowych jest niezgodny z art. 246 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, który nie zawiera takiej przesłanki do przyznania tego prawa.

Stosując przepis art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, sąd działać może tylko na wniosek. O działaniu z urzędu sądu administracyjnego, stosującego tę instytucję prawną, jest natomiast mowa tylko w par. 4 art. 61 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, według którego postanowienia w sprawie

Ocena, czy powołane przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego mogą stanowić podstawę naruszenia przez sąd administracyjny przepisów postępowania, należy do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Należy jednak zauważyć, że samo powołanie tych przepisów wprawdzie nie przesądza, czy skarga kasacyjna jest zasadna, jednakże spełniony został formalny wymóg z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Błędne wezwanie radcy prawnego do uiszczenia stałej opłaty sądowej należnej od zażalenia wbrew unormowaniu przyjętemu w art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie znosi przyjętego w tym przepisie skutku prawnego w postaci odrzucenia środka zaskarżenia.

Podejrzany nie bierze udziału w posiedzeniu tylko wówczas, jeżeli z opinii biegłych wynika, że byłoby to niewskazane, wszakże i wówczas sąd może uznać jego udział w tej czynności za konieczny.

W świetle art. 611b § 1 pkt 5 k.p.k. przeszkodą w przejęciu zagranicznego orzeczenia do wykonania jest brak podwójnej przestępności czynu. Brak jest możliwości przejęcia do wykonania kary orzeczonej za czyn, który według prawa polskiego wyczerpuje znamiona wykroczenia.

Zasadne jest wezwanie skarżących do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w związku z ich wnioskiem o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego zważywszy, iż skarżący nie zostali zwolnieni, w drodze przyznania prawa pomocy, ani na podstawie art. 239 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm

Uwzględniając skargę kasacyjną na postanowienie o umorzeniu postępowania sądowego przed sądem pierwszej instancji , Naczelny Sąd Administracyjny nie jest władny zasądzić kosztów zastępstwa procesowego na rzecz strony, która skargę tę wniosła, wobec braku przesłanek z art. 203 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm.

Artykuł 89 § 1 k.k., stanowiący podstawę do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania, nie znajduje zastosowania, jeżeli we wszystkich zbiegających się skazaniach zarządzono w postępowaniach wykonawczych wykonanie warunkowo zawieszonych kar.