Każdemu, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone bezczynnością organu gminy, nie wykonującego czynności nakazanej prawem, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, służy prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Stronie uprawnionej z mocy art. 28 i art. 61 par. 1 Kpa do wszczęcia postępowania administracyjnego zmierzającego do ustalenia lub stwierdzenia w drodze decyzji określonego obowiązku przez inny podmiot tego postępowania, nie służy po wydaniu ostatecznej decyzji w tej sprawie legitymacja do żądania wszczęcia postępowania egzekucyjnego w celu wymuszenia wykonania powyższego obowiązku. Obowiązek wszczęcia

Mieszkaniec gminy może zwrócić się do wojewody z wnioskiem o stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy, jednakże ewentualna odmowa uwzględnienia tego żądania nie jest ani decyzją administracyjną ani rozstrzygnięciem nadzorczym utrzymującym w mocy kwestionowaną uchwałę i skarga na taką odmowę nie przysługuje.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wprowadził wprawdzie zasadę rozpoznawania przez sąd administracyjny skargi na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym lub zażaleniowym, jeżeli w tych postępowaniach stronie służyło zażalenie, jednakże nie zawiera żadnej normy prawnej, która uchylałaby przepis 40 par

Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym nie ma zastosowania w sprawach ze skargi na postanowienie organu administracji, właściwego do wznowienia postępowania, wydane w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji w trybie art. 152 par. 1 Kpa.

Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ każdy, czyj interes prawny lub uprawnienia został naruszony uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

1. Upoważnione na podstawie art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do występowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w charakterze pełnomocnika procesowego są jedynie osoby uprawnione do udzielania pomocy prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16

W razie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego bez podjęcia przez właściwy organ gminy uchwały, o której mowa w art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, sąd administracyjny wyznaczy termin do złożenia tej uchwały.

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/ także w wypadku, gdy uchwały zachowały po dniu 27 maja 1990

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/, także wówczas, gdy uchwały te zachowały moc obowiązującą po

1. Mieszkańcy gminy w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. nr 110 poz. 473/ w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ mogą wystąpić do rady gminy z inicjatywą przeprowadzenia referendum gminnego, w sprawie podziału gminy przez utworzenie dwóch nowych gmin. 2. Podstawą skargi

Oświadczenie organu Telekomunikacji Polskiej SA w przedmiocie odmowy zainstalowania stacji telefonicznej w lokalu mieszkalnym abonenta nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa i nie podlega zaskarżaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 196 par. 1 Kpa.

1. Oświadczenie bądź wezwanie przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych do uiszczenia składki członkowskiej na rzecz samorządu radców prawnych nie jest decyzją w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 w związku z par. 2 pkt 2 Kpa i nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. 2. Składka członkowska na rzecz samorządu radców prawnych nie jest świadczeniem, które podlega egzekucji administracyjnej /art

Stosownie do postanowień art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, jednym z organów nadzoru nad działalnością komunalną gmin jest regionalna izba obrachunkowa, która sprawuje ową kontrolną funkcję w zakresie spraw budżetowych /art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych - Dz.U. nr 85 poz. 428/. Jak wynika

1. Wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, spowodowanego uchwałą zgromadzenia związku gmin, skierowane do jednej z rad gmin, które utworzyły związek, nie stanowi dopełnienia warunku, o jakim mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Warunkowi wezwania organu gminy do usunięcia naruszenia interesu prawnego

1. W razie złożenia przez rodziców wniosku o zezwolenie na indywidualny program lub tok nauki /art. 66 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty - Dz.U. nr 95 poz. 425/ brak zgody dyrektora szkoły w formie decyzji negatywnej stwarza stronom tego postępowania, to jest rodzicom ucznia bądź też uczniowi pełnoletniemu, prawo do skargi na bezczynność organu szkoły na warunkach określonych w art

Przepis art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do skargi na uchwałę organu gminy wyłącznie z powodu braku lub wadliwości jej ogłoszenia.

Zasada wyrażona w art. 9 Kpa ma zastosowanie tylko wtedy, gdy strona podejmuje czynności przed organem, nie dotyczy natomiast sytuacji, gdy pomimo wcześniejszego podjętego działania, strona w dalszym toku postępowania jest bierna i nie podejmuje starań o uzyskanie od organu wykładni, czy też wskazówek o dalszych krokach, jakie w danej sprawie należałoby podjąć.

Decyzja, o której mowa w art. 157 par. 3 Kpa jest decyzją wydaną w odrębnym postępowaniu administracyjnym i podlega rygorom ustanowionym w art. 107-129 Kpa. W konsekwencji od orzeczenia wydanego w trybie art. 157 par. 3 Kpa z przyczyn wymienionych w art. 198 Kpa nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Unormowania zawarte w art. 158 par. 1 Kpa powodują, że decyzja wydana w tym trybie jest

1. Sprawy gospodarowania środkami gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej jako utworzonego na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ nie są sprawami budżetowymi w rozumieniu art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 1 ust. 2 ustawy z dnia

Powołanie określonej osoby na stanowisko kierownicze w instytucji kulturalnej w gminie jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie uzasadnia stosowania wobec aktu powołania środków nadzoru określonych w art. 91 i 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Uchwała zarządu gminy o powierzeniu nauczycielowi funkcji dyrektora szkoły jest sprawą z zakresu prawa pracy i nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez organ nadzoru w trybie art. 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Czy porozumienie zawarte w dniu 28 sierpnia 1990 r. w trybie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./ oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego we Wrocławiu a Zarządem Miasta Wrocławia, reprezentowanym przez Prezydenta