1. W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 154 Kpa zmiana okoliczności faktycznych, jaka nastąpiła po dniu wydania dotychczasowej decyzji, może mieć znaczenie tylko dla oceny występowania przesłanek interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Natomiast zmiana obowiązującego prawa powoduje, iż powstaje nowa sprawa nie tylko w sensie procesowym, lecz również w znaczeniu materialnoprawnym
Instytucja stwierdzenia nieważności decyzji stanowi odstępstwo od określonej w art. 16 par. 1 Kpa zasady, że uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych, stwierdzenie ich nieważności może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Stwierdzenie nieważności decyzji z przyczyny rażącego naruszenia prawa może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy organ ustali, że decyzja
1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołań nie przewidują obowiązku informowania odwołujących się o terminie rozpoznawania sprawy przez organ odwoławczy. Obowiązek taki istnieje jedynie w razie zarządzenia rozprawy, której przeprowadzenie nie ma charakteru obligatoryjnego /art. 89 par. 1 Kpa/. 2. Powtórne zwrócenie się do organów samorządu adwokackiego o rozpoznanie sprawy
1. Wadliwą decyzję ostateczną można wzruszyć tylko w drodze nadzwyczajnych środków prawnych, a nie w drodze sprostowania na podstawie art. 113 par. 1 Kpa. 2. Przydzielenie innego pomieszczenia zastępczego na podstawie postanowienia "o sprostowaniu oczywistej pomyłki" /art. 113 par. 1 Kpa/ oznacza zmianę rozstrzygnięcia co do istoty.
l. W działalności samorządu radcowskiego, mającego charakter samorządu zawodowego, muszą bezwzględnie być rozdzielone dwie sfery: administracji publicznej i tak zwanego wnętrza organizacyjnego korporacji. Pierwsza z nich może być regulowana wyłącznie przepisami powszechnie obowiązującymi. 2. Granice problematyki regulaminów uchwalanych przez Krajową Radę Radców Prawnych /art. 60 pkt 8 ustawy z dnia
1. Spór sądowy o rozwiązanie umowy najmu i eksmisję z zajmowanego lokalu nie jest "zagadnieniem wstępnym" /art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa/, od którego zależy zameldowanie na pobyt stały, jeżeli w dniu dokonania zgłoszenia meldunkowego wnioskodawca odpowiada obu przesłankom zameldowania na pobyt stały, a więc również dysponuje tytułem do przebywania w lokalu w postaci umowy najmu. 2. Organ odwoławczy, rozpoznając
Dokonana przez posiadacza spółdzielczego lokalu, za zezwoleniem uprawnionego do tego organu spółdzielni mieszkaniowej, przebudowa znajdującego się w budynku wspólnego urządzenia w celu powiększenia jego powierzchni mieszkaniowej nie stanowi w rozumieniu art. 344 § 1 k.c. samowolnego naruszenia współposiadania tego urządzenia wykonywanego przez posiadaczy sąsiednich lokali spółdzielczych.
W trybie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ mogły być nacjonalizowane tylko te przedsiębiorstwa, w stosunku do których wszczęto postępowanie o ich przejęciu przed dniem 31 marca 1947 r. Wydanie orzeczenia o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa w postępowaniu wszczętym po tej dacie
Prawne interesy adwokata pod względem procesowym są w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych decyzją podejmowaną przez organy samorządu adwokackiego, chronione tak samo jak w każdej innej sprawie administracyjnej, albowiem obowiązuje zasada dwuinstancyjności, z kontrolą zgodności z prawem ostatecznych decyzji jest wykonywana przez sąd administracyjny.
Jeżeli umowa spółki nie wyłącza wstąpienia do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika /art. 183 Kh/, to wstępują oni do spółki z mocy samego prawa spadkowego i wykonując swoje prawa w spółce /art. 184 Kh/, nabywają przymiot strony w rozumieniu art. 28 Kpa w sprawach wynikających ze stosunków administracyjnoprawnych.
1. Brak jest podstaw do twierdzenia, że sformułowanie użyte w art. 196 par. 3 pkt 2 Kpa wyłącza dopuszczalność skargi wierzyciela na postanowienia organu egzekucyjnego w sprawie eksmisji z lokalu wydane z urzędu na podstawie art. 56 par. 1 pkt 5 w zw. z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ i art. 64 ust. 2 ustawy
Praca wnioskodawcy w charakterze prokuratora nie stanowi negatywnej przesłanki do wpisania go na listę radców prawnych, natomiast stanowi negatywną przesłankę do wykonywania zawodu radcy prawnego.
Artykuł 9 ust. 4 ustawy z dnia 20 stycznia 1990 r. o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości (Dz.U. nr 6, poz. 36 z późn. zm.), który w razie podjęcia przez walne zgromadzenie spółdzielni uchwały odmawiającej jej podziału daje podstawę do żądania od sądu wydania orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale, stanowi też podstawą w razie podjęcia przez walne zgromadzenie spółdzielni uchwały
Stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ zawieszenie prawa do wykonywania zawodu następuje w wypadku podjęcia pracy w organach wymiaru sprawiedliwości, w organach ścigania lub notariacie co oznacza, iż wpisanie sędziego, prokuratora i innych osób, wymienionych w art. 26 tej ustawy, może nastąpić tylko z jednoczesnym zawieszeniem