Fakt geodezyjnego wyodrębnienia działki ewidencyjnej nie daje możliwości rozporządzenia udziałem w prawie użytkowania wieczystego takiej działki, jeżeli nie stanowi ona odrębnej nieruchomości. Wyodrębnione działki objęte jedną księgą wieczystą stanowią jedynie części składowe nieruchomości, a zrzeczenie się udziału w prawie użytkowania wieczystego ograniczone do części nieruchomości naruszałoby wskazany

Bez wątpienia o sprzeczności interesów członka zarządu z interesami spółki można mówić wtedy, gdy członek zarządu w wyniku podejmowanych przez siebie czynności odnosi lub zamierza odnieść korzyść majątkową, której nie odpowiada obiektywnie ekwiwalentna korzyść spółki. Tego rodzaju sytuacja mogła uzasadniać odpowiedzialność odszkodowawczą na podstawie art. 292 k.h.

Szkoda na tle art. 299 k.s.h. (w brzmieniu obowiązującym w okresie relewantnym dla oceny stanu faktycznego niniejszej sprawy) powinna być rozumiana jako różnica między rzeczywistym stanem majątkowym wierzyciela a hipotetycznym stanem, jaki byłby powstał, gdyby członek zarządu zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości spółki lub wszczęte zostało w stosunku do niej postępowanie układowe. Różnica taka może

Przedmiotem przelewu wierzytelności (cesji) mogą być zarówno wierzytelności istniejące, jak i przyszłe. W takiej sytuacji przyjmuje się, że jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przelew wierzytelności przyszłej jest czynnością o skutku zobowiązująco-rozporządzającym, z tym że skutek rozporządzający następuje dopiero w chwili oznaczenia wierzytelności (art. 509 k.c.).

Byt orzeczenia o separacji nie stanowi negatywnej przesłanki dla żądania zadośćuczynienia na podstawie art. 446 § 4 k.c., gdyż dla bytu tego roszczenia decydujące znaczenie ma rzeczywista więź pomiędzy danymi osobami bliskimi. Tym samym sąd rozpoznający żądanie o zapłatę zadośćuczynienia z art. 446 § 4 k.c. bada rzeczywiste relacje pomiędzy danymi osobami jako podstawę faktyczną roszczenia.

1. Przez czynność zdziałaną ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela w rozumieniu art. 527 § 1 k.c. należy rozumieć czynność podjętą w takiej sytuacji, w której dłużnik mógł przewidzieć, że w wyniku jej dokonania stanie się niewypłacalny lub niewypłacalny w większym stopniu. Nie jest konieczne istnienie po stronie dłużnika złego zamiaru; wystarczające jest, aby dłużnik miał świadomość konsekwencji

Celem, jakiemu ma służyć zadośćuczynienie jest nie tyle przywrócenie stanu przed wyrządzeniem krzywdy, ile załagodzenie negatywnego przeżycia poszkodowanego. Powszechnie akceptowana jest zasada umiarkowanego zadośćuczynienia, przez co rozumieć należy kwotę pieniężną, której wysokość jest utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa

1. Zasady współżycia społecznego, do których odsyłają przepisy licznych ustaw, w tym m.in. art. 5 i art. 58 § 2 k.c., z natury rzeczy nie pozostają i nie mogą pozostawać w sprzeczności z przepisami Konstytucji oraz wiążących Polskę umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka. Skoro tak, to przepisy Konstytucji (umów międzynarodowych) są zgodne z zasadami współżycia społecznego, wręcz wyrażają

Wizerunek człowieka jest jego dobrem osobistym, Wizerunek, jako wartość idealna związana z osobowością człowieka, jego tworzenie i eksploatacja inna niż rozpowszechnianie, podlega ochronie na podstawie art. 23 k.c. Jest to ochrona ukierunkowana na ochronę interesów osobistych. Art. 23 i 24 k.c. stanowiłyby uzasadnioną podstawę rozstrzygnięcia wówczas gdyby w wyniku rozpowszechniania wizerunku powoda

Przestępstwo określone w art. 288 § 1 k.k. w zakresie, w jakim przybiera postać sprawczą zaniechania, obejmującą przypadki, gdy na sprawcy niepodejmującym określonych działań ciąży prawny obowiązek zapobiegania uszkodzeniu, zniszczeniu lub uczynieniu niezdatnym do użytku rzeczy, przekształca się - zgodnie z regułą wyrażoną w art. 2 k.k. - w przestępstwo indywidualne (niewłaściwe); może być ono popełnione

1. W świetle przepisów ustawy o własności lokali (art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o własności lokali) oraz przepisów kodeksu cywilnego nie może być akceptowana sytuacja, w której nabywca własności lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, bez jego zgody, zostaje pozbawiony prawa do korzystania z nieruchomości wspólnej, na podstawie umowy obligacyjnej, której nie był stroną. 2. Zgodnie z art. 25 ust

Charakter weksla jako źródła zobowiązania formalnego, nie wyłącza stosowania dyrektyw wykładni oświadczeń woli (art. 65 k.c.) zarówno do postanowień zawartych w dokumencie weksla, jak i - w przypadku tzw. weksla in blanco - do postanowień tzw. deklaracji wekslowej.

1. Art. 191 k.p.c. uzasadnia zgłoszenie pewnych roszczeń jako ewentualne. W ten sposób kwalifikowane są żądania dodatkowe, sformułowane na wypadek niemożności uwzględnienia przez Sąd żądania zasadniczego, a odwołanie się do takiej między nimi relacji uznawane jest za szczególny przypadek kumulacji roszczeń. Przyjmuje się, że uwzględniając żądanie zasadnicze, przedstawione jako główne, sąd nie orzeka

Analiza treści opinii psychologa dokonywana w aspekcie dochodzenia ochrony dóbr osobistych powinna ograniczać się do nieprawdziwości przytoczonych faktów, błędów logicznych wnioskowania, niezgodności z zasadami nauki lub wiedzy i doświadczenia zawodowego, formy wypowiedzi a nie sfery zastrzeżonej dla swobody ocen, nie poddającej się testowi kryterium prawdy lub fałszu i ich kwalifikacji jako "mieszczących

Co się tyczy niezawiadomienia pierwotnego właściciela wywłaszczonej nieruchomości (względnie jego spadkobierców) o zamiarze użycia nieruchomości na cel inny niż określony w decyzji wywłaszczeniowej, to naruszenie tego ustawowego obowiązku jest uznawane za mogące skutkować odpowiedzialnością odszkodowawczą władzy publicznej. Każdorazowo konieczne jest jednak ustalenie adekwatnego związku przyczynowego

Wobec konfliktu zasad - ochrony dóbr osobistych a wolności prasy, respektowanie wskazanej ostatnio wartości powinno być zawsze zestawiane z koniecznością udzielenia ochrony dobrom osobistym, w tym także dobrej sławie osób prawnych, chronionej zgodnie z odesłaniem zawartym w art. 43 k.c.

Przyjmując, że postępowanie klauzulowe zostaje dla wierzyciela zakończone w rozumieniu art. 124 § 2 k.c. z chwilą skutecznego doręczenia mu tytułu wykonawczego, można zaaprobować pogląd, że samo złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu przerywa bieg przedawnienia, unikając jednocześnie trudnych do zaakceptowania skutków tego stanowiska w postaci uzależnienia ponownego

Art. 79 ust. 1 pkt. 3 prawa autorskiego zawiera alternatywę rozłączną sposobów naprawienia wyrządzonej szkody, pozostawionych do decyzji uprawnionego. Błędne są te argumenty, które podważają kwalifikację roszczenia z art. 79 ust. 1 pkt. 3 lit. b prawa autorskiego, jako odszkodowawczego, odwołując się do tezy, że dwukrotność stosownego wynagrodzenia przekracza wysokość szkody. Otóż, jest to mylne założenie

Szkoda wyrządzona pracownikowi przez poruszający się wózek widłowy należący do firmy produkcyjnej jest także szkodą spowodowaną ruchem przedsiębiorstwa korzystającego z sił przyrody. To powoduje odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, od której można się uwolnić, wykazując, że poszkodowany się do szkody przyczynił.

Na podstawie art. 224 § 2 i art. 225 k.c. wynagrodzenie za korzystanie w złej wierze z nieruchomości obejmuje zarówno grunt, jak i budynki, budowle i inne urządzenia, które znajdowały się na gruncie w chwili objęcia ich w posiadanie przez zobowiązanego, niezależnie od tego, czy zobowiązany z nich korzystał, jeżeli obiektywnie oceniając, nadawały się do wykorzystania i przedstawiały określoną wartość

1. Przepis art. 227 § 1 k.c. pozwala posiadaczowi, w miejsce żądania zwrotu równowartości nakładów, na odłączenie przedmiotów połączonych z rzeczą, chociażby stały się one jej częściami składowymi. Statuuje on zatem uprawnienie posiadacza do zabrania tego rodzaju nakładu w naturze, bez względu na konieczny lub użyteczny charakter tego nakładu, połączone z koniecznością przywrócenia stanu poprzedniego

Umowa o podwykonawstwo, mimo oczywistych związków z umową o roboty budowlane zawartą pomiędzy inwestorem a wykonawcą, stanowi umowę odrębną i jest samodzielnym źródłem stosunku zobowiązaniowego, zawiązanego między inwestorem a podwykonawcą, wykonawcą a podwykonawcą, inną osobą zawierającą umowę (np. podwykonawcę) z podwykonawcą (także dalszym). Odrębność stosunku podwykonawczego przejawia się w samodzielnych

Fundacja z punktu widzenia podmiotowego nie jest osobą prawną typu korporacyjnego, w której funkcjonują członkowie o określonych uprawnieniach organizacyjno-prawnych oraz majątkowych (jak spółdzielnie, spółki). Uznaje się, że nie można jej sprowadzać do konstrukcji majątku jako „substratu” osoby prawnej, tylko osoby prawnej typu fundacyjnego. Rola fundatora kończy się po zarejestrowaniu fundacji i

Przewidziana w art. 508 k.c. instytucja zwolnienia z długu należy do zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania bez zaspokojenia wierzyciela. Do zwolnienia z długu dochodzi w wyniku umowy stron, tj. wierzyciela i dłużnika. Zatem dla skuteczności wygaśnięcia zobowiązania, wierzyciel swoje oświadczenie w tym przedmiocie powinien złożyć dłużnikowi, a nie osobie trzeciej. Oświadczenie woli o zrzeczeniu