Istota zastawu, także ustawowego z art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, polega na indywidualizacji przedmiotu zastawu. Stąd postępowanie egzekucyjne w przedmiocie wierzytelności pieniężnej zabezpieczonej zastawem na rzeczy będzie w przypadku egzekucji sądowej toczyć się w trybie art. 844-879 Kpc, a w przypadku egzekucji administracyjnej

1. Odpowiedź na skargę nie może uzupełniać tego, co powinno zawierać uzasadnienie faktyczne decyzji. Cel tego pisma jest zupełnie inny - ma ono zawierać wyłącznie ustosunkowanie się do zarzutów skargi. 2. Organ podatkowy orzekający o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika /ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ każdorazowo musi z urzędu rozważyć

1. Regulacje kodeksu cywilnego co do formy pisemnej czynności prawnej /art. 74-79/ mają zastosowanie dowodowe, lecz jedynie o stosunkach między uczestnikami czynności /wniosek z art. 246 Kpc/. Organy podatkowe reprezentujące interesy fiskalne Państwa są osobą trzecią w rozumieniu przepisów prawa cywilnego i dla potrzeb zobowiązań podatkowych nie mogą posługiwać się przepisami regulującymi wyłącznie

1. Budynek wybudowany przez podatników na gruncie stanowiącym własność ich córki, stanowi własność córki. 2. Podatnik, który wybudował budynek na cudzym gruncie i któremu przysługuje roszczenie z art. 231 par. 1 Kc o przeniesienie własności zajętej działki, nie nabywa prawa do ulgi z tytułu poniesienia wydatków na budowę domu.