Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji odrzucającego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241 § 1 w związku z art. 3941 § 1 k.p.c.).

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241 § 1 k.p.c.) nie przysługuje od postanowienia sądu przełożonego oddalającego zażalenie na postanowienie o ukaraniu karą porządkową na podstawie art. 49 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).

Udział tego samego sędziego sądu drugiej instancji w wydaniu wyroku, który został następnie uchylony przez Sąd Najwyższy oraz w wydaniu postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy, nie powoduje nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 4 k.p.c.

odmawia podjęcia uchwały.

Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2007 r. Nr 21, poz. 123) stosuje się przepisy dotychczasowe (art. 2 tej ustawy). Przez wszczęcie sprawy nie może być rozumiane wniesienie skargi kasacyjnej. Skarga wniesiona po wejściu w życie ustawy w sprawach wszczę-tych przed tą datą podlega opłacie

Występowanie kilku spadkobierców powołanych do dziedziczenia z mocy ustawy w roli powodów w sprawie o zapłatę odszkodowania za szkodę poniesioną wskutek niedopełnienia obowiązku zgłoszenia spadkodawcy do ubezpieczenia społecznego jest współuczestnictwem materialnym (art. 72 § 1 pkt 1 k.p.c.).

Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie, w której funkcjonariusz policji dochodzi odszkodowania i innych roszczeń z tytułu długotrwałego izolowania go, poniżania oraz pomijania w awansach i szkoleniach przez przełożonych (art. 1 i 2 § 1 k.p.) odmawia podjęcia uchwały.

Po uchyleniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.), oświadczenie pełnomocnika będącego radcą prawnym, o którym jest mowa w art. 84 § 3 k.p.c., ma tylko znaczenie informacyjne. Wezwanie radcy prawnego do uzupełnienia skargi kasacyjnej przez złożenie tego oświadczenia nie może być opatrzone rygorem odrzucenia skargi.

Ustanowione w art. 94 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) zwolnienie Skarbu Państwa od opłat sądowych dotyczy jednostek organizacyjnych „Lasów Państwowych”, będących stationes fisci Skarbu Państwa, także w postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.

Ocena dopuszczalności skargi kasacyjnej ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3982 § 1 k.p.c.) powinna być odniesiona odrębnie do rozstrzygnięcia sądu drugiej instancji o powództwie głównym i powództwie wzajemnym.

Brak jest podstaw zawieszenia postępowania kasacyjnego, jeżeli pracownik zmarł po wydaniu prawomocnego wyroku przywracającego go do pracy, a pracodawca tylko z tej przyczyny cofnął skargę kasacyjną.

W razie oddalenia, odrzucenia lub zwrotu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych strony reprezentowanej przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego w zakresie należnej opłaty w wysokości stałej lub stosunkowej, przewodniczący powinien wezwać pełnomocnika do opłacenia środka odwoławczego lub środka zaskarżenia w terminie tygodniowym pod rygorem jego odrzucenia.

Oświadczenie osoby fizycznej ubiegającej się o zwolnienie od kosztów sądowych powinno zawierać wszystkie dane wymagane w art. 102 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) oraz wynikające z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie określenia wzoru oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach

Skarga kasacyjna pozwanego pracodawcy od wyroku sądu drugiej instancji przywracającego do pracy dwóch powodów będących współuczestnikami formalnymi w sprawie, w której wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50.000 zł, podlega dwóm opłatom podstawowym.