1. Odprawa nie ma charakteru odszkodowania za utracone korzyści, gdyż rozwiązanie stosunku pracy jest wynikiem porozumienia między pracodawcą a pracownikiem. Program Dobrowolnych Odejść jest bowiem wynikiem uzgodnień między pracodawcą a pracownikami reprezentowanymi przez organizacje związków zawodowych. 2. Skoro przepisy układów zbiorowych pracy i porozumień kończących spory zbiorowe stanowią przepisy

Odprawa otrzymana w ramach programu dobrowolnych odejść nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Powierzenie pracownikowi wykonywania innej pracy na podstawie art. 21 ustawy o pracownikach samorządowych nie stanowi oświadczenia woli, lecz jest dokonywane poprzez wydanie polecenia.

Brak możliwości powierzenia osobie trzeciej czy też wyspecjalizowanej instytucji opieki nad dzieckiem na czas pracy nie stanowi trwałej przeszkody w podjęciu pracy i nie można jej kwalifikować jako uzasadnioną przyczynę odmowy podjęcia zatrudnienia, o której mowa w art. 33 ust. 4 pkt 3 u.p.z.i.r.p.

Faktury dotyczące przeniesienia kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników nie odzwierciedlają rzeczywistych operacji gospodarczych, jeśli pomimo formalnych umów między spółkami, nie doszło do rzeczywistej zmiany pracodawcy, przejęcia zakładu pracy, ani przejęcia pracowników przez firmy outsourcingowe. Stworzona została jedynie fikcja prawna w celu osiągnięcia korzyści finansowych, co powoduje,

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, odprawy związane ze zwolnieniami grupowymi są swoistą "zapłatą" przez pracodawcę za zgodne z prawem i skutecznie zwolnienie się od zobowiązania zatrudnienia pracownika. Funkcją odprawy nie jest wynagrodzenie szkody za utratę możliwości zarobkowania

Ocena tego, czy nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę, każdorazowo wymaga ustalenia, czy przejmowana część zakładu pracy zachowała tożsamość, a w szczególności ustalenia tego, czy działanie jednostki gospodarczej opiera się głównie na pracy ludzkiej, czy też na składnikach majątkowych, jak i tego, czy nowy pracodawca przejął decydującą o zachowaniu tożsamości jednostki

Odprawa wypłacona na podstawie Programu Dobrowolnych Odejść nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Nie można danej normy prawnej stosować wybiórczo, w oderwaniu od jej hipotezy. Wskazany w art. 23¹ k.p. skutek w postaci kontynuacji stosunków pracy powstanie wyłącznie w sytuacji, gdy dojdzie do przejęcia zakładu pracy bądź jego organizacyjnie wyodrębnionej części przez nowego pracodawcę.

Do pracodawcy, którego nie można zaliczyć do podmiotów wskazanych w przepisie art. 21 ust. 2b ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zastosowanie powinien mieć wskaźnik 6%, a nie wskaźnik 2% zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Odprawa otrzymana w ramach programu dobrowolnych odejść nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Skoro przepisy układów zbiorowych pracy i porozumień kończących spory zbiorowe stanowią przepisy prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy, a odprawa została wypłacona na podstawie ZUZP z uwagi na szczególne zasady rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (związana była ze zwolnieniami grupowymi), to nie podlega ona zwolnieniu od podatku dochodowego

Skoro przepisy układów zbiorowych pracy i porozumień kończących spory zbiorowe stanowią przepisy prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy, a odprawa została wypłacona na podstawie ZUZP z uwagi na szczególne zasady rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (związana była ze zwolnieniami grupowymi), to nie podlega ona zwolnieniu od podatku dochodowego

Zakład pracy to zespół składników majątkowych i osobowych służący w całości konkretnej działalności. Przejęcie zakładu pracy oznacza faktyczne przejęcie władztwa nad sferą majątkową i pracowniczą, a zatem faktyczną możliwość ich wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej. Nie jest dopuszczalne stosowanie art. 23¹ § 1 k.p. w sytuacji, gdy nowy pracodawca przejmuje jedynie funkcję kadrową poprzedniego