1. Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczania i pobierania od podatnika podatku i do wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Skoro pojęcie podatku, zgodnie z art. 3 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926

Warunkiem zaliczenia podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. "b" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ jest przekazanie lub zużycie towarów /świadczenie usług/ na potrzeby reprezentacji i reklamy.

Skoro zmiana wybranej metody amortyzacji nie może być dokonana w trakcie amortyzowania danego środka trwałego, to tym bardziej nie może być dokonana po jej zakończeniu przez podatnika.

Po rozpoczęciu amortyzacji przy zastosowaniu stawek z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, czyli według metody wskazanej w art. 22i tej ustawy, nie jest możliwa zmiana tych stawek na stawki indywidualne, czyli przejście na metodę określoną art. 22j ustawy.

Aby określony wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodu, podatnik musi wykazać nie tylko poniesienie tego wydatku, ale także istnienie zależności między tym wydatkiem a możliwością uzyskania w przyszłości przychodu z tego tytułu. W tym celu konieczne jest w szczególności wykazanie przez podatnika, na co dany wydatek został przez niego poniesiony, w wypadku wydatków na nabycie usług - jakie

W przypadku zwrócenia się podatnika do urzędu skarbowego o zwolnienie płatnika z obowiązku pobrania podatku od spadków i darowizn, urząd ten powinien najpierw rozważyć, czy w ogóle istnieje podstawowa przesłanka umożliwiająca uwzględnienie wniosku podatnika, tzw. zagrożenia ważnych interesów podatnika, w szczególności jego egzystencji - art. 22 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja

W wypadku, gdy przed zakończeniem postępowania o stwierdzenie nadpłaty organ podatkowy wszczął z urzędu postępowanie podatkowe dotyczące tego samego podatku, w którym stwierdzenia nadpłaty żądał podatnik, wszczęte na żądanie podatnika postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty staje się bezprzedmiotowe.

Art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wyłącza spod jurysdykcji tej ustawy przychody z działalności rolniczej. Działalnością rolniczą jest produkcja roślinna i zwierzęca wskazana w ust. 2 powołanego przepisu. Skarżąca jak wynika z materiału zgromadzonego w aktach uzyskuje igliwie z cisa, ale dokonuje też przetworzenia

1. Za reklamę nie mogą być uznane takie działania, które - co prawda - zachęcają do zakupu określonego towaru, ale nie polegają na rozpowszechnianiu informacji o tym towarze. 2. Promocja tylko wtedy może być uznana za reklamę, gdy ma cechy charakterystyczne dla reklamy, to znaczy przede wszystkim obejmuje informację o promowanych towarach.

Przez osobę prawną powstałą w wyniku połączenia się osób prawnych, o której mowa w art. 93 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm.; w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r./, wstępującą we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki łączących się osób prawnych, należy rozumieć także osobę prawną, która

Preferencyjne opodatkowanie, przewidziane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 października 1999 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych /Dz.U. nr 90 poz. 1008/, a także w obowiązującym w 2002 r. analogicznym rozporządzeniu z dnia 15 lutego 2000 r. /Dz.U. nr 12 poz. 145/ i następnie w znowelizowanym od dnia 1 stycznia 2001 r. przepisie art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy

Skoro źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ obejmuje tylko taką sprzedaż nieruchomości, która nie nastąpiła w wykonywaniu przez podatnika działalności gospodarczej /będącej działalnością zarobkową w rozumieniu art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Przepis art. 79 par. 2 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy wysokość zobowiązania podatkowego została wyliczona wyłącznie w drodze samoobliczenia podatku przez podatnika. Jeżeli zaś doszło do weryfikacji tego samoobliczenia przez organ podatkowy, to zobowiązanie podatkowe wynika z decyzji tego organu

1. Jeżeli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością poniosła wydatki związane z dokonywaniem świadczeń na rzecz udziałowca niebędącego jego pracownikiem, to dopiero stwierdzenie, że świadczenia te miały charakter jednostronny, upoważnia do niezaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U

Korzystanie z cudzego mienia bez tytułu prawnego i bez zgody właściciela nie następuje w wykonaniu świadczenia właściciela, nie jest więc otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.