1. Art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ odnosi się do dwóch sytuacji. Pierwszą z nich jest ta, w której podatnik wykorzystując swój związek gospodarczy z osobą, której przysługują szczególne ulgi w podatku dochodowym, przerzuca całość lub część swoich dochodów na osobę korzystającą z ulgi i wskutek tego nie wykazuje

Jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży samochodu stanowiła przychód podatnika, a nabywca wystąpił z powództwem o zwrot świadczenia w związku z wadą prawną samochodu, wydatki podatnika na wpis sądowy i koszty zastępstwa procesowego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie jest równoznaczne z ogłoszeniem upadłości. Art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wskazuje ogłoszenie upadłości jako jeden, ale nie jedyny sposób uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności. Podatnik może wskazać na inne sytuacje, uprawdopodobniające nieściągalność wierzytelności

1. Organy podatkowe podejmując decyzję w trybie art. 22 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie są zwolnione od przestrzegania zasad przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego, w tym zebrania wyczerpującego materiału dowodowego, jego dokładnej analizy, a zwłaszcza przesłanek umorzenia oraz uzasadnienia

Skoro część wydatków na zakup towarów została podatnikowi zrekompensowana możliwością obniżenia należnego podatku VAT, to kwota odliczona podatku obrotowego zawartego w zapasie towaru nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu.