1. Ponieważ w niektórych sytuacjach otrzymanie rachunku, który mógłby być podstawą wpisu do księgi, może być utrudnione, ustawodawca wyjątkowo dopuszcza dokumentowanie poniesionych wydatków przy ustalaniu podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym za pomocą dowodów wewnętrznych. Jednak i w tych sytuacjach zawsze należy pamiętać o tym, że taki sposób dokumentowania poniesionych wydatków jest wyjątkiem

Z treści art. 23 art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że podatnik rejestruje tylko ilość przejechanych kilometrów, które nie mogą przekraczać przebiegu pojazdu, bowiem stawka za przejazd 1 km jest sztywna i unormowana odrębnymi przepisami. W tej sytuacji żądanie od skarżącego rachunku lub faktury na przebieg

Skoro podatnik uwzględnił w swych księgach podatkowych wszystkie poniesione przez siebie wydatki, a spór toczy się jedynie o to, czy owe wydatki rzeczywiście poniesione przez skarżącego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to bezpodstawnie urząd skarbowy zarzuca nierzetelność owym księgom ze wszystkimi stąd niekorzystnymi dla podatnika

Okoliczność, że bank stał się dłużnikiem niewypłacalnym i ogłosił upadłość wyczerpuje dyspozycję art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Dopiero od dnia 1 stycznia 1994 r., otrzymane przez prowadzących apteki refundacje za leki dla uprawnionych są przychodem w podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie ich otrzymania z budżetu państwa, jako dopłaty o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Rekompensaty otrzymane przez kandydatów do spółdzielni mieszkaniowych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/ są wolne od podatku dochodowego jako odszkodowania otrzymane na podstawie ustawy /art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia

Brak pouczenia przez notariusza sporządzającego umowę sprzedaży lokalu o obowiązkach i uprawnieniach podatkowych z tytułu podatku dochodowego powoduje, iż organy podatkowe winny umniejszyć podstawę opodatkowania o wydatki poniesione na remont budynku.

Okres jednego roku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, odnosi się do nabycia np. lokalu mieszkalnego, nie uzależniając tym samym zwolnienia od podatku dochodowego kwoty /lub jej części/ uzyskanej ze sprzedaży m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, od faktu wydatkowania jej

1. Za koszt uzyskania przychodu nie można uznać kosztów ustanowienia hipoteki na majątku dłużnika poniesionych przez wierzyciela /podatnika podatku dochodowego od osób prawnych/, jeżeli przedmiotem działania podatnika nie jest udzielanie pożyczek. 2. Działalność /w tym reklama/ nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. O publicznym charakterze działania można mówić wtedy,

Brak oświadczeń pracowników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o używaniu samochodów prywatnych do celów służbowych powoduje nieuznanie tych wydatków za koszty uzyskania przychodu. Ustne oświadczenia pracowników nie mogą mieć w tym wypadku mocy dowodu księgowego.

Jeżeli pracownik podawał w swym oświadczeniu fałszywe dane o pojeździe bądź nie wykazał, że może władać pojazdem, to wówczas, w świetle art. 15 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, wypłacone przez pracodawcę ryczałty nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie przewidują możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatku poniesionego na zapłatę podatku od spadku.

Brak jest związku między wydatkiem na dodatkowe, dobrowolne świadczenia spółki na rzecz pracowników a osiągnięciem przychodu.