Jeżeli poniesiony wydatek nie został należycie udokumentowany, to jeszcze nie oznacza, że nie ma on wpływu na ustalenie wysokości uzyskanego dochodu.
Oszacowanie, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ musi być zgodne z regułami ustalania podstawy obliczenia podatku w drodze szacunkowej, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Jeżeli z treści uzasadnienia decyzji organu podatkowego nie wynika oczywistość nierzetelności księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez podatnika, to nie można uznać, że owa księga była nierzetelna w rozumieniu przepisów art. 169 par. 1 Kpa. Skoro organ podatkowy zarzuca podatnikowi prowadzenie księgi podatkowej w sposób nierzetelny, to nierzetelność musi wynikać wprost z treści uzasadnienia
1. Gdy odliczanie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczanie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji o przedmiocie
Zgodnie z art. 14 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ zaliczenie każdego z nabywców do określonej grupy podatkowej zależy od osobistego stosunku do nabywcy, a nie od istniejącej pomiędzy nabywcami więzi majątkowej /np. wspólności małżeńskiej/.
Postępowanie w sprawach podatkowych jest postępowaniem administracyjnym, co przesądza o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Działu III Kpa.
Zakwestionowanie wydatków w związku z ich niezgodnym z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ ewidencjonowaniem nie daje podstaw do uznania, że zakwestionowane wydatki nie zostały w ogóle poniesione. Niedookreślenie celu wyjazdu w ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi wystarczającego
Kupno w tzw. wolnym obrocie lokalu mieszkalnego w budynku, który spełniał pierwotnie funkcję hotelu robotniczego, a następnie został adaptowany na cele mieszkalne i użytkowe stanowi wydatek w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Fakt nie wpisania do księgi przychodów i rozchodów zakupu towarów handlowych pozwala organowi podatkowemu nie uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym. Przepisy art. 169 par. 1 Kpa stanowią, że za dowód w postępowaniu podatkowym służą księgi prowadzone przez podatnika rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Odmowa uznania za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg podatkowych, upoważnia organy
Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej spółki, że obowiązujące w 1993 r. przepisy art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie pozwalały na zakwestionowanie poczynionych wydatków na rzecz współmałżonków wspólników, w sytuacji gdy postępowanie podatkowe wykazało
Brak jest podstaw prawnych do żądania odsetek od organów podatkowych za czas od dnia pobrania podatku VAT przez płatnika, do dnia zwrotu podatku w wyniku wydania decyzji przez organ podatkowy na mocy art. 7 ust. 1 pkt 4 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Jeżeli księga przychodów i rozchodów została uznana za nierzetelną, nie mogła stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym /art. 169 par. 2 Kpa/. Urząd Skarbowy ustalił podstawę opodatkowania podatkiem obrotowym i dochodowym w drodze szacunkowej, do czego był upoważniony przepisami art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 80 poz. 111 ze zm./.
Nie można czynić podatnikowi zarzutu naruszenia przepisów, jeżeli przepisy te są niejednoznaczne, a podatnik wybrał jedno z możliwych stanowisk. Skoro wyspecjalizowane, profesjonalne organy podatkowe miały trudności z interpretacją wprowadzonych przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, to oczywistym jest, że nieporównanie
Decydujące znaczenie dla uzasadnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ma nie kolejność dokonywanych transakcji, lecz wydatkowanie pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na inny cel mieszkaniowy, jeśli istnieje oczywisty związek między tymi, zdarzeniami.
Przez nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy rozumieć również uzyskanie tego prawa w drodze umowy zamiany.