Analizowany par. 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, wyznacza wysokość wpisu stałego nie w sprawach "zobowiązań podatkowych", które to pojęcie zdefiniowane zostało w art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U

W toku postępowania sądowoadministracyjnego może dochodzić do przekształceń podmiotowych i to zarówno po stronie skarżącej jak i stronie przeciwnej /organu/, jednakże następstwo prawne, czy też inne zmiany podmiotowe w postępowaniu muszą wynikać z przepisów prawa. Nigdy nie można przyjmować zasady domniemania kompetencji publicznoprawnej, jeżeli przepisy ustawowe w tym, względzie milczą.

Przedmiotem hipoteki przymusowej, o której mowa w art. 34 § 1 i 2 pkt 2 oraz art. 35 § 2 pkt 1a) Ordynacji podatkowej może być nieruchomość stanowiąca przedmiot współwłasności łącznej podatnika i jego małżonka. Podstawą wpisu hipoteki przymusowej jest doręczona zobowiązanemu decyzja ustalająca wysokość zobowiązania. Przytoczone przepisy stanowią unormowanie szczególne, przewidujące nieostateczną decyzję

Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. 2003 nr 15 poz. 148 ze zm./ nie jest ustawą podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Nie powoduje ona powstania obowiązku podatkowego według art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stanowiącego sferę

Odsyłanie skarżących na drogę odrębnego postępowania o udzielenie ulg wynikających z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie powinno mieć miejsca w postępowaniu o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.

Ogólnikowość zarzutów, podobnie jak brak ich sformułowania, tak co do naruszenia prawa procesowego jak i materialnego, czyni skargę niedopuszczalną, z uwagi na niedopełnienie wymagań materialnych. Z tych powodów wyłącza bowiem możliwość oceny przez Sąd zgodności z prawem zaskarżonego wyroku.

Nie jest możliwe zaliczenie wpisu od skargi kasacyjnej uiszczonego przez Ministra Finansów na poczet wpisu od skargi wniesionej przez Dyrektora Izby Celnej.

Istnieją wątpliwości czy dyrektor Izby Celnej jest uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie akcyzowej, jeżeli organem podatkowym, który wydał decyzję w drugiej instancji była izba skarbowa. W dniu 28 czerwca 2004 r. skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie FSK 225/04 ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. przedstawił składowi siedmiu sędziów do rozstrzygnięcia

Czy, dyrektor izby celnej, który z dniem 1 września 2003 r. stał się organem właściwym w sprawach podatku akcyzowego, był uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w trybie art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ w sytuacji, gdy stroną

Przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych /Dz.U. nr 137 poz. 1302/ nowelizujące przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Nie można skutecznie dokonać doręczenia "zastępczego" wezwania o wpis jeżeli - niezależnie od przyczyn - nie zostało ono skierowane na adres skarżącego.

Prawidłowe wskazanie podstawy kasacyjnej z art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ polega na określeniu konkretnych przepisów prawa, które zostały naruszone przez sąd I instancji.

Zgodnie z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ do autora skargi należy wskazanie konkretnych przepisów prawa materialnego lub przepisów procesowych naruszonych przez sąd skarżonym wyrokiem i wyjaśnienie na czym polegało ich niewłaściwe zastosowanie lub błędna interpretacja - w odniesieniu do prawa materialnego, bądź

Sporządzenie skargi kasacyjnej przez stronę z naruszeniem art. 175 par. 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest brakiem kasacji, który uzasadnia jej odrzucenie jako niedopuszczalnej.

W wypadku, gdy czynności wykonawcze sprawcy wyłudzającego nienależny zwrot podatku VAT, w myśl ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), nie sprowadzają się do zaniechania rzetelnego zgłoszenia przedmiotu opodatkowania, prowadzącego do uniknięcia wydatku z własnego mienia kosztem uszczuplenia spodziewanego dochodu finansowego

Podatek według stawki procentowej naliczany być może tylko w wypadkach, gdy cena detaliczna papierosów jest wyznaczona i wydrukowana przez producenta lub importera na pojedynczym opakowaniu papierosów (arg. z art. 37 ust 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku VAT).

Skargę kasacyjną Ministra Finansów wniesioną w sprawie, w której Minister ten nie był stroną postępowania należy uznać za złożoną przez podmiot do tego nieuprawniony, a więc niedopuszczalną.

Stosownie do art. 35 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ pełnomocnikiem strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym "(...) może być adwokat lub radca prawny (...) a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne". Do nich należy art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym

Z treści wniosku Burmistrza Miasta U. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość z Burmistrzem B. oraz z treści nadesłanych przy tym wniosku dokumentów nie wynika, aby oba te organy prowadziły jakiekolwiek postępowanie mające na celu rozpatrzenie i załatwienie sprawy administracyjnej /podatkowej/, wymagającej wskazania przez Naczelny Sąd Administracyjny organu właściwego do jej rozpoznania /art. 15 par.