Nie ulega wątpliwości, że okres 60 miesięcy kalendarzowych jest okresem minimalnym, występującym pomiędzy prowadzonymi działalnościami gospodarczymi, który musiał upłynąć, aby ubezpieczona mogła skorzystać z przywileju przewidzianego przepisem art. 18a ust. 1 ustawy systemowej. Zatem mógł być to okres dłuższy, ale nigdy krótszy w zakresie ziszczenia się warunku w postaci prawa do ulgi.
Przesłanka wysokiego prawdopodobieństwa związku przyczynowego pomiędzy rozpoznanym schorzeniem, a warunkami wykonywanej pracy, zwalnia organy administracji z konieczności badania wszystkich możliwych pozazawodowych czynników, które mogą wywołać przedmiotowe schorzenia, tym bardziej, jeżeli warunki pracy wskazują na zawodową etiologię choroby (art. 2351 Kodeksu pracy).
Chcąc zagwarantować stronie wybór, o którym mowa w art. 27 ust 5 u.ś.r., nie zachodzi konieczność rezygnacji z przyznanego już świadczenia przed otrzymaniem zapewnienia organu, że drugie z tych świadczeń rzeczywiście zostanie przyznane. Kierując się zasadami zawartymi w przepisach art. 7, art. 8 i art. 9 k.p.a., organ powinien w pierwszej kolejności wyjaśnić, czy strona spełnia pozostałe przesłanki
1. W sporze o zaliczenie do rolniczego stażu ubezpieczeniowego okresu pracy w gospodarstwie rolnym przed dniem 1 stycznia 1983 r. (art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników) nie ma znaczenia, czy wnioskodawca miał status domownika rolnika oraz śledzenie zmian, którym status ten podlegał w kolejnych rolniczych ustawach ubezpieczeniowych w związku z podleganiem podwójnemu ubezpieczeniu
Skoro z ustaleń wynika, że niezdolność do pracy wnioskodawczyni powstała przed ukończeniem 20 lat, to fakt złożenia wniosku o przyznanie prawa do renty przed ukończeniem 24 lat nie uprawnia do zastosowanie do wnioskodawczyni art. 58 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej.
Generalnie nie można wykluczyć dopuszczalności zatrudnienia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach stosunku pracy zawartego z tą spółką, jednak dla ważności takiego stosunku pracy konieczne jest spełnienie pewnych warunków. Po pierwsze, stosunek ten nie może być zawierany z jedynym lub prawie jedynym wspólnikiem takiej spółki. W takiej bowiem sytuacji dochodzi do zdominowania stosunku
Prawo do renty socjalnej powstaje z dniem spełnienia warunków do jej nabycia określonych w art. 4 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej, chyba, że osoba uprawniona do renty socjalnej pobiera w dniu nabycia prawa do renty jedno ze świadczeń, o których mowa w art. 100 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wtedy bowiem prawo do renty socjalnej powstaje dopiero z dniem zaprzestania pobierania tego świadczenia
Warunki nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, określone w art. 2 ust. 1 pkt 4a oraz art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, muszą być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z tych warunków sprawia, że zainteresowana osoba nie nabywa prawa do spornego świadczenia.
Ustawodawca, wprowadzając regulację zawartą w omawianym art. 103a ust. 2a ustawy emerytalnej, miał na uwadze uniemożliwienie ubezpieczonym równoczesnej realizacji prawa do emerytury, przez jego wypłatę, z osiąganiem jakiegokolwiek przychodu z tytułu zatrudnienia kontynuowanego po nabyciu prawa do emerytury u pracodawcy, na rzecz którego realizowali je przed nabyciem prawa do wymienionego świadczenia
Podwykonawstwo w warunkach określonych w art. 132 ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej nie jest możliwe i podważa koncepcję wyłączenia przychodów za wykonywanie takich zobowiązań spod reżimu prawa ubezpieczeń społecznych.
Osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową, która nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do tej emerytury jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy można kwalifikować jako pracę w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze
Przepis art. 82 ust. 1 ustawy emerytalnej ma charakter wyjątkowy w tym sensie, że może znajdować zastosowanie jedynie w sytuacjach jednostkowych, a nie dość powszechnych. Świadczenie w drodze wyjątku nie może dotyczyć sytuacji wyłącznie trudnych pod względem bytowym i materialnym, ale które nie wyróżniają się owym szczególnym charakterem. Celem tego rodzaju świadczenia nie jest jedynie poprawa sytuacji
W sporach powstałych na tle art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy systemowej, sąd ubezpieczeń społecznych nie jest zobligowany do badania, czy wierzyciel „we właściwym czasie” wytoczył powództwo oparte na skardze pauliańskiej (art. 527 § 1 k.c.) i prawidłowo je prowadził, a wierzyciel nie musi udowadniać braku winy w spóźnionym lub nieprawidłowo prowadzonym – zdaniem dłużnika