Uznanie roszczenia przewidziane w art. 28 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej jest tzw. uznaniem właściwym. ‎W razie ustalenia podstaw odpowiedzialności odszkodowawczej i przyznania na tej podstawie świadczenia następuje uznanie, które obejmuje zasadę odpowiedzialności oraz uznaną przez ubezpieczyciela wysokość świadczenia. Uznanie takie pociąga za sobą

Wykładnia art. 30 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty powinna mieć charakter ścisły. Świadczeniami zdrowotnymi, o których mowa w tym przepisie, objęte zostały w zasadzie stany nagłe i niespodziewane, których nie można przewidzieć. Nie wystarczy ustalenie, że określony zabieg jest zabiegiem ratującym zdrowie lub życie, konieczne jest ponadto ustalenie, że pacjent potrzebuje natychmiastowego

Do ustalania wysokości wynagrodzenia należnego świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej za świadczenie ponadlimitowe wykonane w stanie nagłym, nie ma zastosowania art. 19 ust. 4 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. W takim wypadku wynagrodzenie ustala się w wysokości świadczenia uzyskiwanego na podstawie umowy.

Wprawdzie stosownie do art. 103 ustawy o działalności leczniczej, działalność leczniczą można rozpocząć po uzyskaniu wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, ale wpis ten nie kreuje bytu prawnego podmiotu leczniczego ani też samo wykreślenie podmiotu leczniczego z tego rejestru nie skutkuje utratą bytu prawnego tego podmiotu. Wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność

W sytuacji, w której tekst umowy ubezpieczenia ze względu na zastosowane w nim słownictwo, składnię lub układ treści, może być rozumiany w różny sposób, art. 12 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej nakazuje przyjąć ten wariant rozumienia, który jest korzystny dla ubezpieczającego, ubezpieczonego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia i odrzucić te warianty, które byłyby dla tych podmiotów

1. Obowiązek udzielenia informacji nie powinien być zrównywany z obarczeniem lekarza ciężarem dotarcia do pacjenta z każdą dotyczącą go wiadomością oraz nałożeniem na lekarza powinności przedsięwzięcia starań o zapoznanie się przez pacjenta z gotowymi do odbioru wynikami badań. Podmiotem najbardziej zainteresowanym stanem swego zdrowia pozostaje pacjent i to zasadniczo on, pouczony o potrzebie odebrania

Nie sposób zaakceptować stanowiska, zgodnie z którym w stosunku do osoby, której przysługuje uprawnienie do otrzymywania świadczenia od zakładu ubezpieczeń na mocy orzeczenia sądu, ten ostatni zyskuje prawo do nieustannej i niczym nieograniczonej kontroli wykonywanej za pomocą czynności detektywistycznych na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 u.u.d.

O ruchu pojazdu mechanicznego w rozumieniu art. 435 § 1 w związku z art. 436 § 1 k.c. decyduje włączenie silnika również wtedy, gdy w chwili wypadku pojazd nie spełniał funkcji komunikacyjnej, ale wykonywał pracę z wykorzystaniem zamontowanego na nim narzędzia specjalistycznego.

Incydentalne zaburzenie równowagi, niespowodowane chorobą samoistną, ale uwarunkowaniami pracy (wykonywanie czynności przy krawędzi, na wysokości 1 metra) stanowi przyczynę zewnętrzną wypadku przy pracy (upadku z tej wysokości).

Szpital musi prowadzić terapię i rehabilitację chorego możliwie najlepszymi metodami, a gdy są one w nim niedostępne, powinien rzetelnie i w sposób zrozumiały poinformować pacjenta lub jego rodzinę. Zaniedbania powodują konieczność zapłaty zadośćuczynienia dla chorego.

Gdy refundowane recepty są wystawiane bez uzasadnienia medycznego lub dla nieuprawnionych pacjentów, NFZ ma prawo nałożyć na przychodnię karę wynikającą z kontraktu o udzielanie świadczeń. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że kontroli z ramienia NFZ dokonywały osoby niebędące lekarzami.

Roszczenie o zadośćuczynienie oparte na art. 448 k.c. w związku z art. 4 ust. 1 u.p.p. i r.p.p. jest samodzielnym i odrębnym żądaniem od roszczenia o zadośćuczynienie wywodzonego z tytułu szkody na osobie i opartego na przepisie art. 445 § 1 k.c.

Ojciec dziecka, któremu wraz z jego matką nie udzielono przysługującej im informacji o stanie zdrowotnym mającego się urodzić dziecka, przez ocenione jako rażące niedbalstwo pracowników zakładu opieki zdrowotnej nierozpoznanie poważnej i nieusuwalnej wady wrodzonej płodu, przez co nie można było rodziców o tym poinformować w odpowiednim czasie, a zatem uniemożliwione zostało skierowanie obojga rodziców

W rezultacie prokonstytucyjnej metody wykładni przepisów prawa należy przyjąć, że jeżeli tak samo brzmiąca norma prawna występuje w dwóch ustawach o podobnym charakterze, dotyczących danin publicznych (ustawa - ordynacja podatkowa i ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych), z których w jednej ustawie została ona uznana przez Trybunał Konstytucyjny za sprzeczną z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej

Wymagalność roszczenia o zadośćuczynienie oraz początkowego terminu zasądzenia odsetek za opóźnienie w jego zapłacie zależy od okoliczności sprawy. Niemniej jeżeli wysokość szkody była znana i, jak w okolicznościach sprawy nie uległa zwiększeniu, zobowiązany do zapłaty zakład ubezpieczeń był wezwany do zapłaty, a kwota dochodzona w procesie nie uległa zmianie należy przyjąć, że dopuścił się opóźnienia

1. Wraz z szerokim ujęciem pojęcia czynności prawnej mającej na celu zmianę wierzyciela samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej i poddaniem wszystkich czynności prawnych tego rodzaju rygorom art. 54 ust. 6 u.d.l., wyklucza się w przypadkach dokonania przez wierzyciela zakładu opieki zdrowotnej takiej czynności prawnej bez wymaganej ustawą zgody, nabycie wobec zakładu opieki zdrowotnej przez

Pomniejszanie wysokości odszkodowania wyliczonego jako koszty przywrócenia przedmiotu ubezpieczenia do stanu poprzedniego o współczynnik odpowiadający jego wcześniejszemu zużyciu pozostaje w sprzeczności z istotą tego sposobu wyliczenia szkody. Stosowanie takiego zabiegu rachunkowego mogłoby być hipotetycznie zasadne jedynie wówczas, gdyby wyraźnie przewidział to ustawodawca albo strony kształtujące

Art. 24 ust. 5 u.s.u.s. stanowi unormowanie szczególne wobec art. 77 u.k.w.h., co również podkreślała strona powodowa. Jeżeli zatem ten przepis szczególny zostanie uznany za niezgodny z Konstytucją RP, z systemu prawnego zostanie wyeliminowany lex specialis. W takiej sytuacji kwestię zabezpieczenia wierzytelności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne należy rozważyć w kontekście normy ogólnej

W przypadku wyrządzenia szkody przez pojazd będący jednocześnie maszyną robotniczą (np. koparka) o odpowiedzialności z tytułu OC komunikacyjnego przesądzać będzie, w jakiej funkcji pojazd był wykorzystywany w chwili wyrządzenia szkody - czy była to funkcja robocza czy funkcja środka transportu.

Roszczenia o zadośćuczynienie uregulowane w art. 445 § 1 k.c. oraz w z art. 4 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta) będące następstwem zawinionego naruszenia praw pacjenta mają odrębny charakter, określając zasady odpowiedzialności sprawców za odrębne czyny bezprawne. O ile roszczenie przewidziane w art. 445 § 1 w związku z art. 444 § 1 k.c. obejmuje krzywdy będące rezultatem

Nie powinno budzić wątpliwości istnienie osobistego prawa do pożegnania z najbliższą osobą, przed jej śmiercią, a nie tylko prawa do jej pogrzebania i innych przejawów kultu zmarłego.

Nie można się zgodzić z zapatrywaniem, że prawidłowe w świetle art. 354 k.c. wykonanie umowy przez świadczeniodawcę wymaga przesuwania zaplanowanych świadczeń na późniejsze terminy w celu rozliczenia, w ramach ustalonego w umowie limitu, świadczeń spełnionych w stanach nagłych. Listę oczekujących na udzielenie świadczenia ustala się z zachowaniem odpowiedniej procedury, według określonych kryteriów

Nie można podzielić poglądu, jakoby zawarcie umowy konsorcjum, a następnie wyłonienie tego konsorcjum jako wykonawcy zamówienia publicznego, gdy zamawiający nie skorzystał z możliwości określenia szczegółowych wymagań wobec każdego z uczestników konsorcjum (art. 7 ust. 6 i 7 p.z.p.), mogło być postrzegane jako czynność, której celem była zmiana wierzyciela w rozumieniu art. 54 ust. 5 u.d.l.

Do ustalania wysokości wynagrodzenia należnego świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczenia opieki zdrowotnej, za świadczenie ponadlimitowe wykonane w stanie nagłym nie ma zastosowania art. 19 ust. 4 ustawy o ś.o.z. W takim wypadku wynagrodzenie ustala się w wysokości świadczenia uzyskiwanego na podstawie umowy.