Uchylenie decyzji administracyjnych przyznających świadczenia rodzinne jest zgodne z prawem, jeśli wynika z późniejszego ujawnienia faktów mających istotny wpływ na ocenę prawa do tych świadczeń, nawet jeśli wcześniej inne postępowanie w tej samej sprawie zostało umorzone z powodu błędów w ustaleniach faktycznych. Decyzje administracyjne nie są ostatecznie trwałe, gdy pojawiają się nowe, istotne okoliczności

Praktyka zawieszania przez strony świadczeń emerytalnych lub rentowych w oczekiwaniu na decyzję w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego jest zbędna w świetle istniejących regulacji procesowych; w przypadku zawodowego reprezentowania strony przez adwokata, organy administracyjne nie są pozbawione obowiązku wywiązania się z nałożonych na nich obowiązków informacyjnych względem strony.

W sytuacji zmiany okoliczności sprawy i uzyskania przez małżonka osoby niepełnosprawnej statusu osoby z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności, strona ubiegająca się o świadczenie powinna ponowić wniosek, ze wskazaniem na zmianę okoliczności sprawy. Natomiast powoływanie się na zmianę okoliczności zaistniałą po wydaniu kontrolowanej decyzji nie może odnieść skutku i prowadzić do uchylenia

Nieprawidłowo przeprowadzone postępowanie sądowe w wyniku braku umożliwienia stronie złożenia dodatkowych wyjaśnień w związku z niezawiadomieniem o posiedzeniu niejawnym narusza zasadę uczciwego procesu i jest podstawą do uznania nieważności postępowania oraz uchylenia wyroku Sądu I instancji.

Lista świadczeniodawców realizujących umowy na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych jest informacją publiczną, którą można udostępnić na wniosek w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, niezależnie od regulacji art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, osoba uprawniona może skutecznie wybrać świadczenie pielęgnacyjne tylko wówczas, gdy zrezygnuje z już przyznanego jej specjalnego zasiłku opiekuńczego, a data rozpoczęcia nowego świadczenia nie jest determinowana tylko czasem złożenia wniosku, lecz uzależniona od wygaśnięcia uprawnień do świadczenia konkurencyjnego

Aby przyznać świadczenie pielęgnacyjne na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niezbędne jest ustalenie bezpośredniego i ścisłego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem lub rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej i długotrwałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uznaje się świadczenia wypłacone w sytuacji, gdy po ich przyznaniu wojewoda stwierdzi zastosowanie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i organ właściwy uchyli decyzję przyznającą to świadczenie, co stanowi podstawę do jego zwrotu bez względu na późniejsze czynności związane z ponownym rozpoznaniem prawa do świadczenia.

Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uznaje się takie, które zostało wypłacone w okresie, gdy osoba uprawniona do świadczenia lub członek jej rodziny podlega ustawodawstwu innego państwa w zakresie świadczeń na rodzinę w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, co stanowi podstawę do orzeczenia o jego zwrocie w drodze decyzji administracyjnej.

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego zależy od wystąpienia związku przyczynowego pomiędzy wykonywaniem opieki nad osobą niepełnosprawną a brakiem możliwości podjęcia pracy zawodowej przez opiekuna; konieczne jest dokładne zbadanie wszystkich okoliczności faktycznych, w tym stanu zdrowia osoby niepełnosprawnej oraz rzeczywistego zakresu sprawowanej nad nią opieki.

Osoba, która spełnia warunki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a pobiera świadczenie emerytalne lub rentowe, winna móc dokonać wyboru jednego z tych świadczeń przez rezygnację z pobierania świadczenia niższego. Wybór może zrealizować przez złożenie do organu rentowego wniosku o zawieszenie prawa do emerytury.

W sytuacji, gdy skarżący występuje o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jako rolnik, istotnym jest potwierdzenie faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zaprzestaniem tejże działalności a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

W sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobie zobowiązanej alimentacyjnie innej niż małżonek, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, wymaga, by współmałżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, a jej współmałżonek nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje innym osobom, nawet jeśli te osoby faktycznie sprawują opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, rezygnując z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Interpretacja art. 17 ust. 5 pkt

W kontekście ustalania prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, jednorazowa nagroda pieniężna otrzymana przez stronę w roku poprzedzającym okres świadczeniowy, która nie jest kontynuowana w kolejnych okresach, nie może być uznana za dochód 'utracony' w myśl obowiązujących regulacji prawnych - co oznacza, że powinna być wliczona do dochodu przy ustalaniu praw do świadczeń.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego może być przyznane osobie pobierającej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jeśli osoba ta zawiesi wypłatę renty, co eliminuje negatywną przesłankę na gruncie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych, umożliwiając uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego.

W przypadku wystąpienia tożsamości podmiotowej i przedmiotowej składanych wniosków świadczeniowych, przy niezmienionym stanie prawnym i faktycznym, stosuje się zasadę ne bis in idem, wykluczającą możliwość ponownego rozstrzygania tej samej sprawy, co skutkuje utrzymaniem w mocy wcześniejszych rozstrzygnięć administracyjnych i sądowych.

W sytuacji zatem, gdy w momencie wydawania decyzji jeden z warunków przysługiwania prawa do danego świadczenia rodzinnego nastąpi po miesiącu złożenia wniosku w tej sprawie, to organ administracji jest nie tylko uprawniony, lecz wręcz zobowiązany uwzględnić daną okoliczność. Oczywiste jest bowiem, że określone świadczenie rodzinne może być stronie przyznane tylko wówczas, gdy wszystkie warunki będą

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, osoba uprawniona może wybrać tylko jedno z tych świadczeń, a prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustala się od miesiąca, w którym wpłynął wniosek.

Prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego jest uzależnione od nieprzekraczania łącznego dochodu rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę; przy czym nieznaczne przekroczenie kryterium dochodowego w kolejnym okresie zasiłkowym nie przesądza o prawie do zasiłku, o ile w poprzednim okresie zasiłkowym świadczenie było przyznane.