Zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych rejestracja w urzędzie pracy i posiadanie statusu osoby bezrobotnej nie wykluczają możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, jednak przyznanie świadczenia wymaga ustalenia, że niepodejmowanie zatrudnienia jest związane ze sprawowaną opieką nad osobą niepełnosprawną.

W przypadku oceny legalności postępowania konkursowego, forma złożonej dokumentacji nie może mieć rozstrzygającego znaczenia, jeżeli sposób sformułowania wymagań w ogłoszeniu o konkursie nie wskazuje, które dokumenty muszą być przedłożone w oryginale. Niezachowanie właściwej formy dokumentu nie powinno być traktowane jako niezłożenie wymaganego dokumentu. Ponadto, w indywidualnych okolicznościach faktycznych

Decyzja wydana na podstawie art. 8a ustawy zaopatrzeniowej powinna uwzględniać indywidualny charakter każdej sprawy, ze szczególnym naciskiem na ustalenie, czy osoba objęta decyzją rzeczywiście angażowała się w sposób zindywidualizowany w działalność państwa totalitarnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych, przyznawanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom innych niż współmałżonek, osobie wymagającej opieki wymaga legitymowania się przez rodziców lub osoby spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Powołanie komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu na stanowisko kierownika w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą należy do organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, a nie do organu wykonawczego. Decyzja ta ma doniosłe znaczenie, gdyż inicjuje postępowanie konkursowe. W dalszym toku tego postępowania, ogłoszenie o konkursie należy już do kompetencji organu wykonawczego

Dostęp do świadczeń pielęgnacyjnych jest związany z kryterium orzeczonego stopnia znacznej niepełnosprawności, co nie narusza Konstytucji RP. Ustalenie takiego warunku jest obiektywne, nie stanowi dyskryminacji i sprzyja równości oraz transparentności w udzielaniu świadczeń ze środków publicznych.

Zgodnie z judykaturą, w kontekście oceny braku niezbędnych środków utrzymania określonym w art. 83 ust. 1 u.o.e.i.r., stosuje się odniesienie do najniższej kwoty świadczenia przyznawanego w trybie zwykłym, co stanowi obiektywny, jednakowy dla wszystkich wnioskodawców, miernik spełnienia przesłanki ustawowej. Właściwe jest również stanowisko, że najniższe świadczenie przyznane w trybie zwykłym umożliwia

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 17 ust.1a ustawy oświadczeniach rodzinnych, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy obowiązek alimentacyjny wynika z przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego., przysługuje wyłącznie pod warunkami ściśle określonymi w tym przepisie, które muszą być spełnione łącznie, niezależnie od relacji rodzinnych między osobami zobowiązanymi do alimentacji, a osobą wymagającą opieki

Dodatek pielęgnacyjny, dodatek dla sierot zupełnych, a także dodatek kombatancki nie mają charakteru świadczeń samodzielnych, lecz wyłącznie akcesoryjnych, w przypadku uzyskania prawa do emerytury lub renty, o której mowa w art. 16 ust. 1 i 2 u.o.k., a ponadto nie są przyznawane jako świadczenia w drodze wyjątku.

W świetle art. 13a ust. 1 ustawy o o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, informacja o przebiegu służby w organach bezpieczeństwa PRL, mimo formalnego charakteru, nie przesądza o zaangażowaniu funkcjonariusza w działania państwa totalitarnego i wymaga oceny w kontekście całokształtu okoliczności sprawy.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W kontekście przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, istotne jest, aby małżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje opiekunowi osoby niepełnosprawnej, który pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jednak nie jest możliwe jednoczesne pobieranie obu tych świadczeń. W przypadku zbiegu praw do świadczeń, opiekun musi dokonać wyboru i zrezygnować z jednego z nich.

Odmowa przyznania pomocy społecznej w formie dostarczania ciepłych posiłków nie narusza prawa, jeśli organ odmawiający udzielenia pomocy nie dysponuje możliwościami zaspokojenia konkretnej potrzeby skarżącego zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, pomimo istnienia uzasadnionych przesłanek do udzielenia takiej pomocy.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, w sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim z osobą nieposiadającą orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje innym członkom rodziny, nawet jeśli faktycznie sprawują oni opiekę.

Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, ograniczenie prawa do jawnego rozpatrzenia sprawy sądowej, na posiedzeniu niejawnym jest dopuszczalne w warunkach stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii uzasadnionego ochroną zdrowia publicznego i porządku publicznego.

Przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie art. 16a ust. 1 u.ś.r. wymaga istnienia bezpośredniego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem stałej opieki nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, a sama opieka musi uniemożliwiać podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.