Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, przyznanie świadczenia w drodze wyjątku jest możliwe tylko w sytuacji, gdy ubezpieczony nie spełnia wymagań do uzyskania świadczenia w trybie zwykłym na skutek szczególnych okoliczności, przy jednoczesnym braku możliwości podjęcia pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym spowodowanej całkowitą

Zgodnie z art. 3 ust. 9 ustawy dotyczącej rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, osoba, która otrzymuje emeryturę lub rentę w kwocie równej lub wyższej niż ustalony poziom najniższej emerytury, nie ma prawa do otrzymania tego rodzaju świadczenia rodzicielskiego.

Świadczenie pielęgnacyjne z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługuje, jeśli istnieje związek przyczynowy między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Opieka ta może obejmować zarówno czynności pielęgnacyjne, jak i codzienne obowiązki, których osoba niepełnosprawna nie może wykonywać

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie w przypadku, gdy sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza podjęcie jakiejkolwiek pracy zarobkowej. Sporadyczna opieka lub opieka nie wymagająca całodobowej dyspozycyjności nie spełniają warunku niezdolności do podjęcia pracy.

W przypadkach, gdy przepisy prawa nie określają organu właściwego do wykonania określonego zadania przez gminę, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy domniemywać właściwość rady gminy w kwestii rozstrzygania wszystkich spraw pozostających w zakresie działania gminy.

Dla uznania danej choroby za zawodową wystarczy stwierdzenie istnienia warunków narażających na jej powstanie z wysokim prawdopodobieństwem; nie jest konieczne udowodnienie, że w danym przypadku warunki takie ją bezpośrednio spowodowały.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobom, które mają ustalone prawo do emerytury, renty lub innego świadczenia emerytalno-rentowego.

Przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego są spełnione tylko wtedy, gdy osoba legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Rezygnacja z pracy w celu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, nie wymaga udowadniania niemożności połączenia opieki z pracą. Stopień niepełnosprawności osoby, nad którą sprawowana jest opieka, jest równoznaczny z jej niezdolnością do samodzielnej

Zasiłek macierzyński wypłacany w okresie prowadzenia działalności gospodarczej nie jest uznawany za dochód utracony w myśl art. 3 pkt 23h ustawy o świadczeniach rodzinnych, lecz jako dochód z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.