Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., jest ściśle powiązane z obowiązkiem alimentacyjnym, przewidzianym w art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, co ogranicza krąg osób uprawnionych do tego świadczenia wyłącznie do krewnych w linii prostej oraz rodzeństwa sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną.

Zgodnie z art. 46.c ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, decyzje dotyczące odstąpienia od stosowania przepisów prawa budowlanego i innych ustaw w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, podejmowane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą, nie są załatwiane w formie decyzji administracyjnej, lecz stanowią czynności administracyjne, które

Przy rozpatrywaniu wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, kluczowym aspektem jest ocena, czy opieka świadczona przez wnioskodawcę nad osobą niepełnosprawną faktycznie uniemożliwia podjęcie lub kontynuowanie pracy zarobkowej. Ocena musi opierać się na rzeczywistym zakresie i natężeniu wymaganej opieki, nie zaś na uprzedniej aktywności zawodowej wnioskodawcy. Decydujące znaczenie ma zatem

Do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego wystarczające jest niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę ubiegającą się o świadczenie w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą bliską, która jej wymaga, od dnia ustanowienia stopnia niepełnosprawności tej osoby, bez względu na wcześniejszy okres nieaktywności zawodowej opiekuna.

Osoba uprawniona do emerytury może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli zawiesi swoje prawo do emerytury, co eliminuje przeszkodę z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, świadczenie wychowawcze przysługuje temu z rodziców, u którego miejsce zamieszkania dziecka zostało ustalone w wyroku sądowym, niezależnie od faktycznego przebywania dziecka u drugiego rodzica.

Nie można utożsamiać konieczności stałej lub długotrwałej opieki nad osobą niepełnosprawną wynikającej z orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności z automatyczną rezygnacją opiekuna z zatrudnienia czy innej pracy zarobkowej; wymiar rzeczywiście sprawowanej opieki nad osobą niepełnosprawną musi uniemożliwiać podjęcie pracy w takim stopniu, że zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy

Aby przyznać świadczenie pielęgnacyjne na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba ubiegająca się musi nie tylko sprawować stałą lub długotrwałą opiekę nad osobą niepełnosprawną, ale również wykazać, że opieka ta jest bezpośrednią przeszkodą do wykonywania pracy zawodowej, co oznacza oczywisty brak możliwości podjęcia zatrudnienia lub prowadzić do rezygnacji z zatrudnienia,

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje osobie, która ma ustalone prawo do innego świadczenia społecznego, takiego jak emerytura czy świadczenie przedemerytalne, nawet jeśli osoba ta opiekuje się członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; wyjątek stanowi sytuacja, kiedy prawo do innego świadczenia zostanie zawieszone na wniosek zainteresowanego.

W sprawie dotyczącej nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego obowiązkiem osoby pobierającej świadczenie jest niezwłoczne powiadomienie organu wypłacającego o wszelkich zmianach mających wpływ na prawo do jego pobierania, a w przypadku niewypełnienia tego obowiązku i wypłaty świadczenia pomimo zaistnienia okoliczności uniemożliwiających jego pobieranie, świadczenie to podlega zwrotowi zgodnie z