Oddalenie skargi na decyzję administracyjną nie wyłącza możliwości badania i stwierdzenia jej nieważności w odrębnym postępowaniu; organ administracji publicznej obowiązany jest rozpoznać żądanie stwierdzenia nieważności stosując odpowiednie przepisy k.p.a., chyba że zachodzą przesłanki do odmowy wszczęcia postępowania ze względu na wcześniejszy wyrok sądu administracyjnego.

Termin trzymiesięczny, określony w art. 24 ust. 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, biegnie od dnia stwierdzenia prawomocności wyroku sądu powszechnego, a nie od dnia jego prawomocności czy wydania.

Nie jest dopuszczalne wymaganie od osoby uprawnionej do zasiłku dla opiekuna rezygnacji z tego świadczenia, zanim otrzyma zapewnienie organu o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego. Organy administracji muszą podjąć wszelkie niezbędne działania, aby umożliwić stronie skorzystanie z prawa wyboru jednego ze świadczeń w przypadku ich zbiegu.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego powinno być interpretowane w taki sposób, aby nie naruszało konstytucyjnej zasady równości, umożliwiając osobie, która zawiesiła wypłatę emerytury i sprawuje opiekę nad członkiem rodziny niepełnosprawnym, korzystanie ze świadczenia pielęgnacyjnego.

Zastosowanie wykładni systemowej oraz celowościowej i funkcjonalnej może prowadzić do odstąpienia od jasnych rezultatów wykładni językowej przepisu prawa, jeśli zmiana relacji pomiędzy wysokościami świadczeń systemu ubezpieczeń emerytalno-rentowych i świadczeń rodzinnych wskazuje na potrzebę takiego działania, zapewniającego ochronę konstytucyjnej zasady równości w dostępie do świadczeń socjalnych.

W postępowaniu dotyczącym stwierdzenia choroby zawodowej, ostateczne wnioski w zakresie rozpoznania schorzenia i jego przyczyn, wynikające z orzeczeń lekarskich wydanych przez lekarzy specjalistów z zakresu medycyny pracy, wiążą organy administracji publicznej, a ich kwestionowanie wymaga przesłanek o wyjątkowym charakterze, wynikających z ewentualnych błędów procedury bądź rażących wad diagnozy.