Ustawa o świadczeniach rodzinnych nie zawiera definicji sprawowania opieki, ale z treści art. 17 ust. 1 wynika, że aby można było mówić o opiece w jej rozumieniu musi ona być stała lub długoterminowa. Te określenia stała lub długoterminowa wskazują na to, że nie może to być opieka świadczona niecodziennie, a nawet jeżeli codziennie, to tylko przez część doby, czyli sporadycznie. Przepis art. 17 ust

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu

Zachęcanie do kupowania produktów po określonych cenach i w konkretnej aptece miało skłonić pacjentów do wyboru wskazanej placówki i zainteresować ich jej ofertą. W ten sposób został naruszony zakaz reklamy, ustanowiony przez prawo farmaceutyczne.

Skoro zawieszenie prawa do emerytury skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty, to uznać należy, że eliminuje się w ten sposób negatywną przesłankę wyłączającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r.).

Gdy bezpośrednią przyczyną braku podejmowania zatrudnienia przez rodzica jest nauka w szkole, a nie konieczność opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, nie przysługuje mu świadczenie pielęgnacyjne.

Reklama produktu leczniczego nie może wprowadzać w błąd co do wskazań do jego stosowania i musi odpowiadać zaleceniom zawartym w Charakterystyce Produktu Leczniczego, a w razie naruszenia tych wymogów organy mogą nakazać zaprzestanie jej emisji. Reklama nie może wprowadzać w błąd co do zakresu zastosowania preparatu.

Osoba, której przysługuje prawo do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego oraz świadczenia pielęgnacyjnego, powinna mieć możliwość wybrania tego, które jest dla niej korzystniejsze.

Pojęcia „podmiotów kontrolowanych” w ramach antykoncentracyjnych przepisów prawa farmaceutycznego nie powinno się interpretować zbyt szeroko.