Użyte w art. 30 ust. 9 u.ś.r. pojęcie szczególnie uzasadnionych okoliczności należy interpretować biorąc pod uwagę fakt, iż sama trudna sytuacja materialna rodziny, nie uzasadnia umorzenia należności. Jest to możliwe dopiero wówczas gdy sytuacja ta będzie szczególna i to na tle rodzin uprawnionych do świadczeń rodzinnych a nie względem wszystkich innych rodzin.

Organy Państwowej Inspekcji Pracy nie mogą wydać na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej, jeżeli mimo występowania danej choroby, wnioskujący o jej stwierdzenie nie zgłosi się na badania do właściwej jednostki orzeczniczej w celu potwierdzenia powiązania tej choroby z wykonywaną pracą zawodową.

Rozpoznanie choroby zawodowej może nastąpić w późniejszym okresie od zakończenia pracy w narażeniu zawodowym, niż okres ustalony w wykazie chorób zawodowych - stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie chorób zawodowych - pod warunkiem, że w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych wystąpiły objawy chorobowe i objawy te są udokumentowane.

Wykładnia art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) u.ś.r. musi być zgodna z zasadą równości wobec prawa (art. 32 ust.1 Konstytucji), z zasadami sprawiedliwości społecznej (art. 2 Konstytucji) oraz z zasadami udzielania szczególnej pomocy rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej (art. 71 ust. 1 zdanie drugie Konstytucji) i osobom niepełnosprawnym (art. 69 Konstytucji).