Naruszenie prawa materialnego, będące następstwem jego błędnej wykładni, można określić jako nadanie innego znaczenia treści zastosowanego przepisu, czyli polega ono na mylnym zrozumieniu treści przepisu. Natomiast naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie polega na tzw. błędzie w subsumcji, co wyraża się w tym, że stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający

W interesie społecznym i słusznym interesie obywateli pozostaje nie tylko zachowanie w procedurze dopuszczania do obrotu produktów leczniczych wysokiej ostrożności i dbałości o bezpieczeństwo, ale również zwiększenie dostępności leków, przez wprowadzanie ich zamienników, co sprzyja konkurencyjności. Działanie mechanizmów rynkowych daje realne możliwości korzystania z terapii z zastosowaniem niezbędnych

Obowiązkiem organu, rozpoznającego wniosek o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku, jest ustalenie prawa do świadczeń na podstawie dochodu, jak najbardziej zbliżonego do dochodu faktycznie uzyskiwanego przez rodzinę w dacie składania wniosku.

Jeśli chodzi o możliwości zastosowania trybu przewidzianego w art. 155 K.p.a. to w doktrynie i orzecznictwie sądowym podkreśla się, iż wszystkie nadzwyczajne tryby postępowania administracyjnego oparte są o zasadę niekonkurencyjności, która polega na tym, że nie mogą być one stosowane zamiennie.

Wyodrębnienie spraw administracyjnych i w konsekwencji także postępowań administracyjnych oznacza niezależność tych postępowań względem siebie, w tym sensie, że dotyczą one innej materii prawnej i faktycznej.

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Obowiązkiem sądu administracyjnego była ocena legalności zaskarżonej decyzji, która to ocena odnoszona być winna do stanu prawnego i faktycznego sprawy, jaki istniał w dacie wydawania zaskarżonej decyzji. Zatem wszelkie zmiany w tym zakresie, które nastąpiły w okresie po wydaniu kwestionowanej decyzji nie miały w zasadzie znaczenia dla oceny jej legalności.

Pod pojęciem rolnika należy rozumieć pełnoletnią osobę fizyczną, zamieszkującą i prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność rolniczą w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym, w tym również w ramach grupy producentów rolnych, a także osobę, która przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do zalesienia.

Uzasadnienie podstaw kasacyjnych polega na wykazaniu przez autora skargi kasacyjnej, że stawiane przez niego zarzuty mają usprawiedliwioną podstawę i zasługują na uwzględnienie. Uzasadniając zarzut naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię wykazać należy, że sąd mylnie zrozumiał stosowany przepis prawa, natomiast uzasadniając zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu postępowania wykazać

Świadczenie pielęgnacyjne nie stanowiące elementu systemu zabezpieczeń społecznych, takim pewnym i stabilnym świadczeniem nie jest. W dotychczas funkcjonującym systemie zabezpieczeń społecznych nie doszło do wygaszenia decyzji emerytalnych, za to doszło do wygaszenia decyzji o przyznaniu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Podkreślić należy, że organ administracji publicznej nie może wydać w tym przypadku jak chciałby skarżąca decyzji "na przyszłość", to znaczy od dalszego miesiąca niż wskazywałaby na to data wniosku. Niezależnie od uwarunkowań prawnych, związanych z zasadami rządzącymi orzekaniem w formie decyzji (orzekanie zgodnie z obowiązującym w danym momencie stanem prawnym i faktycznym, o ile przepis szczególny

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym prezentowany jest pogląd, że uzyskanie pełnoletności przez dziecko na które rodzic uzyskał zaliczkę nie ma znaczenia dla ustalenia podmiotu, który powinien być stroną w sprawie nienależnie pobranego świadczenia, pozostaje nim osoba, która to świadczenie faktycznie pobrała czyli przedstawiciel ustawowy.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym prezentowany jest pogląd, że uzyskanie pełnoletności przez dziecko na które rodzic uzyskał świadczenie z funduszu nie ma znaczenia dla ustalenia podmiotu, który powinien być stroną w sprawie nienależnie pobranego świadczenia, pozostaje nim nadal osoba, która to świadczenie faktycznie pobrała czyli przedstawiciel ustawowy.

Wywołane skargą kasacyjną postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega więc zasadzie dyspozycyjności i nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy w jej całokształcie, lecz ogranicza się do rozpatrzenia poszczególnych zarzutów przedstawionych w skardze kasacyjnej w ramach wskazanych podstaw kasacyjnych. Istotą tego postępowania jest bowiem weryfikacja zgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiego

O "wpływie" można mówić w sytuacji, że gdyby naruszenie przepisów nie miało miejsca, to prawdopodobnym byłoby wydanie decyzji o odmiennej treści. Oznacza to, że w przypadku stwierdzenia przez sąd naruszenia przez organy administracji przepisu (przepisów) prawa materialnego niezbędne jest wykazanie jaki miało ono wpływ na wynik sprawy.

Przyjmuje się, że nienależnie pobrane świadczenie ma miejsce w razie przyjęcia świadczenia w złej wierze, wiedząc, że się ono nie należy. Istnieje wtedy element obiektywny (wystąpienie okoliczności) oraz subiektywny, polegający na działaniu wbrew pouczeniu.

Do sytuacji, w której wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, należy zaliczyć tę, gdy to uzasadnienie nie pozwala na kontrolę kasacyjną orzeczenia. Dzieje się tak wówczas, gdy nie ma możliwości jednoznacznej rekonstrukcji podstawy rozstrzygnięcia.

Podkreślić należy, że postępowanie administracyjne w przedmiocie choroby zawodowej charakteryzuje się istotną specyfiką w zakresie postępowania dowodowego. Wynika ona z faktu, że ani organy inspekcji sanitarnej ani sądy administracyjne, kontrolujące wydane przez te organy decyzje administracyjne, nie posiadają wysoko specjalistycznej wiedzy pozwalającej na samodzielną ocenę konkretnych przypadków lub

Organ może działać tylko wówczas, gdy konkretny przepis obowiązującego prawa zezwala mu na to. Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie podkreślał, że przepis kompetencyjny podlega zawsze ścisłej wykładni literalnej, zaś domniemanie objęcia upoważnieniem materii w nim niewymienionych w drodze wykładni np. celowościowej nie może wchodzić w rachubę.