W odniesieniu zaś do ekspektatyw praw podmiotowych ochrona obejmuje ekspektatywy maksymalnie ukształtowane, tj. takie, które spełniają zasadniczo wszystkie przesłanki ustawowe nabycia prawa pod rządami danej ustawy.

Kluczowym dla pozytywnego uwzględnienia wniosku strony jest pojęcie szczególnych okoliczności. Termin ten to nie jest zdefiniowany ustawowo a zatem interpretacja tej instytucji prawnej należy do organu orzekającego. Podkreślić przy tym wypada, że pojęcie to doczekało się bogatego orzecznictwa, które jednak odnosiło się zawsze przede wszystkim do stanu faktycznego, w którym był wydawany konkretny wyrok

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do

Zgodnie z art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej

W myśl art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej

W myśl art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Nie jest zaś rolą Naczelnego Sądu Administracyjnego precyzowanie zarzutów skargi kasacyjnej i ustalanie, z jakim konkretnym uchybieniem strona skarżąca wiąże brak wyczerpującego i wszechstronnego rozpatrzenia sprawy przez organ. Innymi słowy, ogólnikowe twierdzenia skargi kasacyjnej nie zostały przeniesione na grunt niniejszej sprawy, co znacznie utrudnia zrozumienie zarzutów powołanych w skardze kasacyjnej

W myśl art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi

W sytuacji, gdy decyzja związana została wydana w postępowaniu zwykłym (jurysdykcyjnym) zgodnie z obowiązującym prawem, wówczas zmiana lub uchylenie decyzji ostatecznej w tym trybie mogłaby prowadzić do naruszenia prawa.

Rozstrzygnięcie w granicach danej sprawy oznacza, że sąd nie może uczynić przedmiotem rozpoznania legalności innej sprawy administracyjnej niż ta, w której wniesiono skargę. Na tle komentowanego przepisu szczególnego znaczenia nabiera zagadnienie tożsamości sprawy administracyjnej. Zgodnie z powszechnym stanowiskiem doktryny na sprawę administracyjną w znaczeniu materialnym składają się elementy podmiotowe

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.

Ani organy administracji, ani sądy administracyjne nie mogą przyjmować za początkowy termin przyznania świadczenia miesiąc złożenia kompletnego wniosku (tzn. prawidłowo wypełnionego i z kompletem załączników) o wszczęcie postępowania. Świadczenie pielęgnacyjne powinno przysługiwać od daty orzeczenia o niepełnosprawności lub od daty rezygnacji przez osobę uprawnioną z pracy zawodowej.

Dokonywane zmiany przepisu prawa nie zawsze stanowią zmianę o charakterze prawotwórczym (normatywnym), wprowadzenie przez normodawcę nowelizacji danego przepisu prawa może mieć charakter jedynie redakcyjny i porządkujący.

Prawidłowo skonstruowany zarzut pozwala na przeprowadzenie kontroli kasacyjnej zaskarżonego wyroku z punktu przepisu. Sąd kasacyjny nie powinien przy tym domyślać się intencji stron skarżących i formułować za nich zarzutów pod adresem skarżonego wyroku ani ich doprecyzować.

Na gruncie przepisów procedury cywilnej przyjmuje się, że uzasadnienie wyroku może pełnić wobec jego sentencji dwojaką funkcję: dopełniającą(uzupełniającą) i wyjaśniającą - zgodną ze swym normalnym przeznaczeniem. Pierwsza łączy się ściśle z przedmiotem rozstrzygnięcia sądu. Sąd rozstrzyga nie tylko opierając się na określonej normie prawnej, ale także na skonkretyzowanym stanie faktycznym. Druga wyjaśnia

Właściwe stosowanie prawa nie może ograniczać się wyłącznie do stosowania literalnej wykładni. Wykładnia gramatyczna jest tylko jednym ze sposobów wykładni przepisu i powinna być uzupełniana w zależności od charakteru regulacji wykładnią systemową, funkcjonalną oraz celowościową. Wykładnia systemowa opiera się na założeniu, że prawo powinno być spójną, niesprzeczną wewnętrznie całością, a pojedyncze

Podkreślenia wymaga, że dla złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa nie jest konieczne przedłożenie uwierzytelnionego dokumentu, dla tych potrzeb strona mogła zatem w trybie art. 73 § 1 k.p.a. sporządzić z akt notatki, kopie lub odpisy. Zauważyć również trzeba, że organ administracyjny zobligowany byłby do przedstawienia dokumentu na żądanie organu prowadzącego postępowanie związane ze złożonym

Dokonywane zmiany przepisu prawa nie zawsze stanowią zmianę o charakterze prawotwórczym (normatywnym), wprowadzenie przez normodawcę nowelizacji danego przepisu prawa może mieć bowiem charakter jedynie redakcyjny i porządkujący.