W myśl art. 174 P.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Przedstawienie w uzasadnieniu wyroku sądu administracyjnego podstawy prawnej wyroku oraz jej wyjaśnienie polega na wskazaniu przepisów regulujących rozpatrywany stan faktyczny, oraz na omówieniu, dlaczego w konkretnej sytuacji prawnej mają zastosowanie powołane normy.Teza od Redakcji

Ustalenia znaczenia interpretowanego przepisu należy dokonywać w ten sposób, aby żaden ze zwrotów należących do interpretowanych przepisów nie został uznany za zbędny, ani pozbawiony znaczenia.

Choroba zawodowa jako pojęcie prawne odnosi się do zachorowania pozostającego w związku przyczynowo - skutkowym z wykonywaną pracą. Przyczyną ją wywołującą jest sama praca, a na jej rodzaj ma wpływ charakter, sposób i warunki jej wykonywania. Z tego powodu choroby zawodowe są przewidywalne i zostały ujęte w wykazie chorób zawodowych.

Zakres postępowania dowodowego prowadzonego przez sąd administracyjny jest, ściśle wyznaczony przez podstawową funkcję sądowej kontroli administracyjnej, jaką jest ocena zaskarżonego aktu lub czynności zgodnie z kryterium legalności. Celem postępowania dowodowego nie jest ponowne ustalenia stanu faktycznego sprawy administracyjnej, lecz ocena czy organu ustaliły ten stan zgodnie z regułami obowiązującymi

W doktrynie trafnie wskazuje się, że jeżeli sprawa ma charakter indywidualny, a z prawa materialnego wynika umocowanie organu administracji publicznej do prowadzenia postępowania o charakterze jurysdykcyjnym, to władny będzie on rozstrzygać tę sprawę w drodze decyzji administracyjnej. W wypadkach wątpliwych, dążąc do zapewnienia prawa do sądu, wypracowano domniemanie zastosowania formy decyzji administracyjnej

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć niewłaściwe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.