Art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych mówi o osobach, które w celu sprawowania opieki "nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienie lub innej pracy zarobkowej". Powyższy zwrot użyty przez ustawodawcę oznacza, że realizacja tego celu nie jest możliwa bez niepodjęcia lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Przy czym niepodjęcie lub rezygnacja z zatrudnienia, o której mowa w art. 17

Nieuwzględnienie w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy pracodawców, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, wśród osób, którym przysługuje status bezrobotnego, nie stanowiło pominięcia naruszającego zasadę równości ustanowioną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.

Dla prawidłowego ustalenia istnienia obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia decydujące znaczenie ma świadomość osoby pobierającej świadczenie, a rozpoznając wniosek o umorzenie nienależnie pobranych świadczeń organy administracji powinny dokonać oceny, czy sytuacja życiowa wnioskodawcy, w tym stan rodzinny, wiek, stan zdrowia mieszczą się w ustawowym pojęciu "szczególnie uzasadnionych okoliczności

Sam fakt pozostawania rolnikiem wyklucza dana osobę z kręgu osób, które mogą otrzymać świadczenie pielęgnacyjne.

Organy administracji są związane ustaleniami orzeczeń diagnostycznych i nie dysponując przeciwdowodami, które mogłyby orzeczenia te podważyć, nie mają w tym zakresie podstaw do przyjęcia, iż rzeczywisty stan zdrowia skarżącego kształtuje się odmiennie od wyników badań stanowiących postawę orzeczeń lekarskich.

Uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego przez rolnika będącego posiadaczem gospodarstwa rolnego nie jest co do zasady wyłączone. Przy czym praca w tym gospodarstwie jest wykonywana w takim zakresie, iż umożliwia mu jednocześnie faktyczne sprawowanie opieki nad ojcem, legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności. W tej sytuacji sam fakt posiadania małego gospodarstwa rolnego nie może stanowić negatywnej

Powołanie ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w sprawie, która dotyczy decyzji organu państwowej inspekcji sanitarnej, o stwierdzeniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej jest nieporozumieniem, gdyż ustawa ta określa rodzaje świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz

Przesłanką uznania danej choroby za chorobę zawodową jest wymienienie tej choroby w wykazie chorób, nadając tym samym wykazowi chorób rangę przesłanki ustawowej.