Dla oceny zdolności podmiotu do wniesienia o stwierdzenie nieważności aktu niezbędnym jest odniesienie się do treści art. 28 k.p.a. zgodnie z którym stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.
Zarówno dodatek mieszkaniowy jak i zasiłek pielęgnacyjny, jako niewymienione w art. 8 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, podlegają wliczeniu do dochodu osoby ubiegającej się o świadczenie z pomocy społecznej.
Przepis art.17 ust.5 pkt 1 wyłącza możliwość uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego przez osobę, która ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego. Taki zabieg ustawodawcy, polegający na wyłączeniu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osób mających ustalone prawo do
Przepis art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopda 2003 r. o świadczeniach rodzinnych enumeratywnie wymienia osoby nieuprawnione do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego. Za niedopuszczalną uznać należy wykładnię tego przepisu, wykraczająca poza jego literalne brzmienie i poszerzanie na tej podstawie katalogu podmiotów nieuprawnionych. Dokonywanie wykładni rozszerzającej jest zdaniem Naczelnego Sądu
Wspieranie osób i rodzin przez organy pomocy społecznej nie może polegać na obowiązku udzielania wskazówek co do sposobu obejścia obowiązujących przepisów prawa.
Stronami postępowania o nieodpłatne przyznanie własności działki gruntu użytkowanej przez byłego właściciela są, zgodnie z art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, byli właściciele a po ich śmierci zstępni tych właścicieli spełniający warunki z ust. 2a tegoż artykułu oraz, ewentualnie, inne osoby, które wykażą swoje prawa do przedmiotowej nieruchomości. Przymiotu
Decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej nie ustala pracodawcy, u którego warunki pracy ją spowodowały, gdyż nie taka jest jej rola. Organy inspekcji sanitarnej nie mogą odstąpić od badania środowiska pracy, gdyż choroby zawodowe nie powstają poza środowiskiem pracy, nie mogą więc odstąpić od wskazania zakładu pracy, gdyż środowisko pracy nie istnieje bez zakładu pracy. Wskazanie to należy to jednak
Chorobą zawodową nie jest każde, rozpoznane u pracownika (czy byłego pracownika) schorzenie, a tylko takie, które wymienione zostało w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania
Jeżeli Główny Inspektor Sanitarny uznał, że istnieje podstawa wznowienia postępowania wskazana w art. 145a k.p.a., ale jednocześnie doszedł do przekonania, że nie można uchylić decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, ponieważ w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej, to powinien ograniczyć się do stwierdzenia
Student jest z reguły osobą już pełnoletnią (albo zbliżającą się do pełnoletności) a w związku z tym, trudno traktować go identycznie jak dziecko i stosować do tej kategorii osób regulacje mające na celu przede wszystkim dobro dziecka a więc skierowane na zapewnienie dziecku stałej i trwałej ( zbliżonej do rodzinnej) opieki oraz reprezentacji prawnej. Opieka faktyczna w stosunku do studenta może przejawiać
Do zaliczenia okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. w zw. z § 4 ust. 1 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której uzależniony
Rozpoznania choroby zawodowej dokonują lekarze zatrudnieni w wymienionych w tym rozporządzeniu jednostkach orzeczniczych. Orzeczenia te mają charakter opinii biegłych. Tak samo należy traktować wszelkie wyjaśnienia jednostek orzeczniczych złożonych w związku z wcześniej wydanym orzeczeniem. Mimo że właściwym do rozpoznania choroby zawodowej jest jednostka orzecznicza, nie pozbawia to organów państwowej