Pobieranie w okresie niezdolności do pracy wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 § 1 pkt 1 KP nie jest równoznaczne z pobieraniem zasiłku chorobowego w rozumieniu art. 76 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).

Rolnik, którego długotrwała niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w czasie pobierania przez niego renty rodzinnej rolniczej lecz po upływie 18-tu miesięcy od ustania rolniczego ubezpieczenia społecznego, nie nabywa prawa do rolniczej renty inwalidzkiej, mimo opłacania składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe rolników.

1. Rolnikowi pobierającemu rentę rolniczą wraz z dodatkiem przewidzianym w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.), przysługuje jednocześnie dodatek, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo

Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem” nie jest uspołecznionym zakładem pracy w rozumieniu art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (j.t. Dz.U. z 1993 r., nr 30, poz. 144 ze zm.).

Członkom rodziny osoby najbliższej ubezpieczonemu rolnikowi, nie podlegającej ubezpieczeniu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie, jeżeli śmierć tej osoby nastąpiła wskutek wypadku przy pracy rolniczej, któremu uległa ona pomagając ubezpieczonemu rolnikowi, nie będąc jego pracownikiem, w pracach związanych z prowadzeniem działalności rolniczej (art. 10 ust. 1 pkt 4 w związku z pkt 2 ustawy z dnia

Zawarte w § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1994 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego (Dz.U. nr 26, poz. 94), pojęcie „zdarzenia” oznacza zdarzenie uznane po dniu 31 grudnia 1993 r. za wypadek przy pracy

Za czas pełnienia dyżuru zakładowego w porze nocnej lekarzowi przysługiwał dodatek przewidziany w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273 ze zm.), natomiast dodatek taki nie przysługiwał w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki

1. Do wydania przez zarząd gminy opinii, o jakiej mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, stosuje się przepisy art. 106 Kpa. 2. Opinia zarządu gminy, o jakiej mowa wyżej, jest jednym z elementów materiału dowodowego sprawy o wydanie przez wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/ zezwolenia

Pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego z dniem 1 stycznia danego roku mimo, że pozostając w stosunku pracy nie przepracował w tym roku kalendarzowym ani jednego dnia w związku z pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego.

Alimenty ustalone procentowo na rzecz dzieci oblicza się od kwoty świadczenia emerytalno-rentowego pomniejszonego o należną zaliczkę na poczet podatku dochodowego (art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).

Wykonywanie, w czasie zwolnienia lekarskiego od pracy, zatrudnienia w jednym z dotychczasowych zakładów pracy, przy jednoczesnym pobieraniu zasiłku chorobowego w drugim zakładzie, w którym pracownik był równocześnie zatrudniony przed powstaniem prawa do zasiłku chorobowego, jest wykonywaniem innej pracy zarobkowej w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych

W razie śmierci jednego z małżonków, po nieodpłatnym przekazaniu przez nich na rzecz następcy gospodarstwa rolnego objętego wspólnością ustawową, w trybie przepisów ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. nr 32, poz. 140), pozostały przy życiu małżonek może – na podstawach wyszczególnionych w art. 119 ust. 2 ustawy

Zwiększenie świadczenia określone w art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) przysługuje za okresy podwójnego ubezpieczenia przypadające od dnia 1 lipca 1977 r., także tym osobom, którym przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględniono okresy pracy w gospodarstwie

Przepis art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.) ma zastosowanie także do rolnika, który na skutek wypadku przy pracy rolniczej stał się długotrwale niezdolnym do pracy w gospodarstwie rolnym przed objęciem go ubezpieczeniem emerytalno-rentowym i następnie nabył prawo do renty inwalidzkiej rolniczej

Przewidziana w art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (j.t. Dz.U. z 1993 r., nr 71, poz. 342 ze zm.) możliwość rozwiązania umowy przekazania gospodarstwa rolnego jest wyłączona po zbyciu przejętego gospodarstwa osobie trzeciej na podstawie umowy darowizny, jeżeli jedna z przyczyn określonych w art. 89 pkt 1-3 wymienionej ustawy zachodziła przed tym zbyciem

Świadczeniem wypłaconym w rozumieniu przepisu art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) jest kwota świadczenia faktycznie wypłaconego osobie pobierającej świadczenie, zwiększona o kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych odprowadzoną przez organ rentowy na rzecz organu podatkowego.

Roszczenie rolnika, który zmarł po wytoczeniu powództwa o rozwiązanie umowy przekazania gospodarstwa rolnego zawartej na podstawie ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. nr 32, poz. 140), nie przechodzi na spadkobierców (art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – tekst jednolity

Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest zobowiązany do wypłaty zasiłku chorobowego pracownikowi zakładu pracy, który zgłaszał imiennie pracowników do ubezpieczenia społecznego (art. 48 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 143 ze zm.) i ze względu na brak środków płatniczych

Skutkiem rozwiązania przez sąd umowy przekazania gospodarstwa rolnego, zawartej na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz.U. nr 40, poz. 268 ze zm.), jest przeniesienie na zbywcę własności tego gospodarstwa.

1. Wspólnik spółki cywilnej nie może zawrzeć ze wspólnikami tej spółki umowy o pracę, której przedmiotem byłoby prowadzenie lub reprezentowanie spraw spółki. 2. Wspólnik taki podlega ubezpieczeniu społecznemu osób prowadzących działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. nr 59, poz. 344) przekształcenie spółdzielni prowadzącej działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 20 września 1984 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz.U. nr 45, poz. 242 ze zm.) w spółkę akcyjną oraz uchwalenie jej etatu powinny stanowić przedmiot odrębnych uchwał walnego zgromadzenia

Dochód bieżąco zadeklarowany jako podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne osoby prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. nr 46, poz. 250) w wysokości wyższej od najniższej podstawy wymiaru określonej w § 31 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z