Orzeczenia

Orzeczenie

W zakresie odnoszącym się do odpisów amortyzacyjnych w ujęciu podatkowym przepis art. 9 u.p.d.o.p. nakazuje prowadzenie ewidencji w taki sposób, aby możliwe było obliczenie odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w ustawie podatkowej, a nie w ustawie o rachunkowości. Skoro w odesłaniu powyższym mieści się art. 16h ust. 2 u.p.d.o.p. to oznacza to, iż przepis ten nie może być modyfikowany zapisem

Orzeczenie

Zasadą jest, że ciężar dowodzenia w postępowaniu podatkowym spoczywa na organie podatkowym. W sytuacji jednak, gdy podatnik wywodzi istnienie swojego uprawnienia do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość poniesionego wydatku, to on będzie obowiązany do wykazania organowi podatkowemu wszelkich okoliczności potwierdzających zasadność skorzystania z uprawnienia. A zatem, to podatnika obarcza obowiązek

Orzeczenie

Skoro środki trwałe to: budynki i urządzenia to budynek nie może być jednocześnie urządzeniem, nie mówiąc już o gruncie pod tym budynkiem.

Orzeczenie

Dla podkreślenia trafności przyjętej przez Sąd pierwszej instancji wykładni art. 21 ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p. należy zwrócić uwagę na jego brzmienie. Zgodnie z nim "za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 36, poniesione z tytułu prowadzenia szkoły niepublicznej w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów uważa się wydatki na: 1) zakup stanowiących

Orzeczenie

Gdy podatnik rozpoczynający działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego wybrał rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym to w myśl art. 8 ust. 2 a u.p.d.o.p. - pierwszy rok podatkowy jest rokiem przedłużonym i trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Orzeczenie

Wspólnota mieszkaniowa, o której mowa w art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) jest, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca z mocy art. 1 ust. 2, art. 3 ust. 1, art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.

Orzeczenie

Za koszt może być uznany wydatek, co do którego zostało ustalone, że pozostaje on w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem i który został właściwie udokumentowany /art. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm. w zw. z art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./. Słusznie nie

Orzeczenie

Odmienna ocena wydatków ujętych przez podatnika w kosztach uzyskania przychodów nie czyni automatycznie nieprawidłowej księgi rachunkowej. Zapisy w księgach nie mogę tworzyć, ani też modyfikować obowiązku podatkowego; obowiązek ten może wynikać wyłącznie z przepisów materialnego prawa podatkowego.

Poprzednia Następna