1. Zgodnie z art. 410 § 2 k.c., świadczenie jest między innymi nienależne, jeżeli podstawa świadczenia odpadła. Odpadnięcie podstawy świadczenia (condictio causa finita), oznacza, że świadczenie w chwili jego spełniania miało podstawę prawną, jednak później podstawa ta odpadła. Sytuacja ta występuje między innymi wtedy, gdy czynność prawna kreująca zobowiązanie była ważna i wywołała powstanie zobowiązania

1. Pojęcie "wyłączny powód" w obecnie obowiązującej ustawie o zwolnieniach grupowych należy rozumieć tak, jak w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw. Dlatego aktualne jest stanowisko, iż sformułowanie zawarte w art. 10 ust. 1 ustawy z 1989 r., że przyczyny

1. Świadczenie gminy w postaci dotacji dla niepublicznych przedszkoli jest świadczeniem jednorazowym, którego wysokość jest określona bez odwoływania się do elementu czasu, zaś jego zaliczkowe wypłacanie w dwunastu częściach, zgodnie z art. 90 ust. 3c u.s.o., jest tylko sposobem spełnia tego świadczenia, który służyć ma zapewnieniu bieżących środków na funkcjonowanie tych placówek. Zaliczki nie mają

Egzekucja długu pieniężnego przeciwko członkowi zarządu spółki z o.o. może być prowadzona także wówczas, gdy ogłoszono upadłość samej spółki.

Uchwały organów spółek kapitałowych są sui generis czynnościami prawnymi, ich szczególny charakter wynika z tego, że są to uchwały wewnątrzspółkowe, niemające określonego adresata. Nie ma podstaw do kwalifikowania uchwał jako oświadczeń woli. Skoro więc w art. 173 § 1 k.s.h. mowa jest o "oświadczeniu woli wspólnika", przepis ten nie może mieć zastosowania do uchwał podejmowanych przez jedynego udziałowca

Wynagrodzenie (honorarium) z tytułu zawarcia umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych w sytuacji objętej hipotezą normy art. 8 ust. 2 a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. 2015, poz. 121) stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli okoliczności faktyczne sprawy wskazują na stałe i systematyczne realizowanie

Z racji statusu, członkowi zarządu spółki kapitałowej należy przypisać miarę podwyższonej staranności, co wynika jednoznacznie z art. 293 § 2 k.s.h. Brzmienie przywołanego przepisu upoważnia do twierdzenia, że nie wyłącza odpowiedzialności członka zarządu nieznajomość stanu finansów spółki.

O reprezentowaniu na zgromadzeniu danej części kapitału zakładowego przypadającego na udział wspólnika działającego przez pełnomocnika można więc mówić tylko wtedy, gdy - pomijając wypadek wyłączenia od głosowania (art. 244 k.s.h.). - pełnomocnik jest umocowany do wykonywania prawa głosu, nie jest natomiast wystarczające, aby mógł on jedynie uczestniczyć w zgromadzeniu. W art. 239 § 1 k.s.h. mowa jest

Bieg przedawnienia roszczenia na podstawie art. 160 ust. 3 p.u.n. o odszkodowanie za szkodę poniesioną wskutek bezprawnego zaniechania umieszczenia wierzytelności do masy upadłości w planie podziału funduszy masy upadłości rozpoczyna się od daty zatwierdzenia przez sędziego komisarza tego planu podziału, w którym wierzytelność została umieszczona (art. 4421 § 1 k.c.).

Nie można wytoczyć powództwa o ustalenie, że klauzule niedozwolone dotyczące przeliczeń walutowych w umowach kredytowych nie obowiązują w odniesieniu do spłaconej już części zobowiązań. Można za to zażądać zwrotu pieniędzy, które się bankowi nie należały.

1. Za niezgodne z prawem w rozumieniu art. 4241 § 1 k.p.c. może zostać uznane orzeczenie sprzeczne z niewątpliwymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami, ogólnie przyjętymi standardami rozstrzygnięć oraz takie, które zostało wydane w wyniku rażąco błędnej wykładni lub zastosowania prawa, które jest oczywiste i nie wymaga głębszej analizy prawniczej. Podkreśla się przy tym, że stwierdzenie niezgodności

1. Ocena czy z członkiem zarządu spółki kapitałowej została zawarta umowa o pracę w sposób konkludentny (dopuszczenie do pracy) zależy od zachowania elementów konstrukcyjnych stosunku pracy, w tym w szczególności cechy podporządkowania pracownika w procesie świadczenia pracy. Samo wykonywanie czynności prezesa zarządu nie jest jeszcze wystarczające do stwierdzenia, że doszło do zawarcia umowy o pracę

Orzeczenie sądowe o separacji wyklucza prawo wdowy do renty rodzinnej na podstawie art. 70 ust. 3 ustawy emerytalnej, chyba że miała ona w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony.

Nieudzielenie przez pracodawcę przewidzianych prawem okresów odpoczynku uznaje się za naruszenie jego obowiązków ze stosunku pracy, które uprawniałoby pracownika do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym na podstawie art. 471 k.c. w związku z art. 300 k.p. w razie spełnienia pozostałych przesłanek, w szczególności zaistnienia po stronie pracownika szkody. Zarazem jednak takie niedozwolone zachowanie

Pracodawcą pracownika jest tylko jeden podmiot określony w art. 3 k.p. Świadczenie pracodawcy, w tym wynagrodzenia za pracę w stosunku pracy nie może być zatem uznane za świadczenie podzielne w rozumieniu art. 380 § 2 k.c., gdyż w zatrudnieniu pracowniczym po stronie zatrudniającego nie występuje wielość pracodawców jako dłużników. Żądania (powództwa) o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe nie można

Brak podstaw aby chwilę zawiadomienia o wadach uzależniać od zebrania większej ilości reklamacji dotyczących odsprzedanego towaru. Pomimo, że art. 563 § 2 k.c. (aktualnie art. 563 § 1 k.c.), posługuje się zwrotem niedookreślonym „niezwłoczność”, to jednak wskazuje na konieczność dokonania zawiadomienia bez zbędnej zwłoki, czyli możliwie najszybciej. Wyczekiwanie na zgłoszenie większej ilości reklamacji

1. Skoro pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p. jest spółka cywilna, również spółka cywilna, a nie tworzący ją wspólnicy, jest płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne zatrudnionych w niej pracowników w myśl art. 4 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. 2. Nawet, gdy pracownik zawarł umowę cywilnoprawną z osobą trzecią, to pracę w ramach takiej umowy

Umowa zbycia udziałów przez wspólnika spółki jest inną i niezależną czynnością prawną w stosunku do czynności polegającej na jednostronnej czynności rezygnacji członka zarządu (art. 202 § 4 k.s.h.), która dla swej skuteczności nie wymaga jej przyjęcia (zatwierdzenia), w szczególności przez zgromadzenie wspólników spółki.

Zadania i kompetencje powiatowego inspektora nadzoru budowlanego nie stanowią zadań powiatu, lecz zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane samodzielnie i we własnym imieniu przez ten organ. Starosta jako organ administracji samorządowej nie uzyskuje w tym zakresie jakiejkolwiek kompetencji do wydawania indywidualnych decyzji administracyjnych, a stworzony przez niego aparat pomocniczy stanowi

Uchylenie obowiązku prowadzenia postępowania konsultacyjnego na etapie rozpoznawania sprawy przez Sąd nie ma znaczenia dla możliwości oceny zarzutu naruszenia art. 15 Prawa telekomunikacyjnego i możliwości uchylenia decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w przypadku stwierdzenia uchybienia wymogom dotyczącym postępowania konsultacyjnego. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu inicjuje spór,

Przepisów dotyczących wadliwości uchwał zgromadzenia wspólników (akcjonariuszy) nie należy stosować w razie wadliwości uchwał innych organów spółek, tylko na podstawie art. 2 k.s.h. stosować przepisy ogólne o czynnościach prawnych według kodeksu cywilnego.

W braku wyraźnej regulacji w umowie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, iż członkowie zarządu są powołani na czas nieoznaczony, przy jednoczesnym braku wskazania, że są oni powoływani na określoną tam kadencję (np. 3 lat), przepis art. 202 § 1 k.s.h. wprowadza domniemanie, że kadencja członka zarządu trwa jeden rok. Oznacza to, że zarządcy muszą co roku poddać się weryfikacji wspólników. Wspólnicy

W postępowaniu o wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, wydanym na podstawie art. 291 k.p.k., prokurator nie ponosi kosztów postępowania zabezpieczającego.

Art. 80 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, określający sposób zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego przez organ egzekucji administracyjnej, nie jest ani przepisem postępowania, o którym stanowi art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c., ani przepisem prawa materialnego w rozumieniu art. 3983 § 1 pkt 1 k.p.c. i z tej przyczyny nie może stanowić podstawy skargi kasacyjnej.