1. Zwrot "na wezwanie" z art. 68 § 1 u.p.e.a. ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy, stawienie się poborcy skarbowego w lokalu, gdzie znajdują się automaty do gier i wezwanie tam do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że dochodzi jednocześnie do zarządzenia otwarcia automatu, a co za tym idzie - naruszenia przepisu art. 68 §

Zwrot "na wezwanie" z art. 68 § 1 u.p.e.a. ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy, stawienie się poborcy skarbowego w lokalu, gdzie znajdują się automaty do gier i wezwanie tam do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że dochodzi jednocześnie do zarządzenia otwarcia automatu, a co za tym idzie - naruszenia przepisu art. 68 § 1 w

1. Zwrot "na wezwanie" z art. 68 § 1 u.p.e.a. ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy, stawienie się poborcy skarbowego w lokalu, gdzie znajdują się automaty do gier i wezwanie tam do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że dochodzi jednocześnie do zarządzenia otwarcia automatu, a co za tym idzie - naruszenia przepisu art. 68 §

Mienie spółki wskazywane przez członka zarządu tylko wtedy spełnia wymogi z art. 116 § 1 pkt 2 Op, uwalniając tego członka zarządu od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, gdy jest to mienie konkretne i rzeczywiście istniejące, a nadto umożliwiające przeprowadzenie "w znacznej części" egzekucji zaległości podatkowych spółki. Oznacza to, że mienie spółki musi mieć egzekwowalną wartość spełniającą

Zwrot "na wezwanie" z art. 68 § 1 u.p.e.a. ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy, stawienie się poborcy skarbowego w lokalu, gdzie znajdują się automaty do gier i wezwanie tam do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że dochodzi jednocześnie do zarządzenia otwarcia automatu, a co za tym idzie - naruszenia przepisu art. 68 § 1 w

1. Zwrot "na wezwanie" z art. 68 § 1 u.p.e.a. ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy, stawienie się poborcy skarbowego w lokalu, gdzie znajdują się automaty do gier i wezwanie tam do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że dochodzi jednocześnie do zarządzenia otwarcia automatu, a co za tym idzie - naruszenia przepisu art. 68 §

Prawo własności budynków i innych urządzeń znajdujących się na użytkowanym wieczyście gruncie jest w myśl art. 235 § 2 k.c. prawem związanym z użytkowaniem wieczystym, co oznacza, że własność tych budynków i innych urządzeń dzieli los prawny użytkowania wieczystego. Podatnikiem podatku od nieruchomości od budynków i budowli wzniesionych przez inną osobę niż użytkownik wieczysty jest zatem użytkownik

Zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od nieruchomości mogą zostać objęte budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, należące do kategorii obiektów, które expressis verbis wymieniono w tym przepisie, innych przepisach tej ustawy lub załączniku do niej, będące wraz z instalacjami i urządzeniami obiektem budowlanym. Jednocześnie nie jest wykluczone, że o statusie poszczególnych obiektów

1. Dla utraty przez grunt rolnego charakteru w związku z jego sprzedażą nie ma znaczenia to, czy grunt ten stanowi gospodarstwo rolne lub czy też wejdzie w skład gospodarstwa rolnego nabywcy. Innymi słowy, utrata rolniczego charakteru gruntu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f. nie może być utożsamiana z utratą statusu gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 u.p.r. O utracie przez

Zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od nieruchomości mogą zostać objęte budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 P.b., należące do kategorii obiektów, które expressis verbis wymieniono w tym przepisie, innych przepisach tej ustawy lub załączniku do niej, będące wraz z instalacjami i urządzeniami obiektem budowlanym. Jednocześnie nie jest wykluczone, że o statusie poszczególnych obiektów i urządzeń

Przepisy ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, a zwłaszcza art. 2 ust. 1 tej ustawy, mają zastosowanie do skonstruowania normy prawnej regulującej przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Analiza art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., w związku z art. 3 pkt 1, art. 3 pkt 3 u.p.b. oraz opisu zawartego w Załączniku do ustawy - Prawo budowlane, w kontekście relacji tych unormowań

Nie można zasadnie przyjmować, że za posiadacza samoistnego nieruchomości w rozumieniu art. 3 ust. 3 u.p.o.l. można uznawać współwłaściciela nieruchomości, który w wyraźny sposób nie manifestuje chęci posiadania samoistnego nieruchomości z pominięciem innego lub innych współwłaścicieli nieruchomości. Przepisy art. 3 ust. 3 i ust. 4 u.p.o.l. nie pozwalają na dzielenie obowiązku podatkowego w zakresie

W przypadku komisu dochodzi jedynie do dostawy towaru. Wynagrodzenie dla komisanta trzeba więc traktować jako wynagrodzenie za dostawę.

Wynagrodzenie przysługujące komisantowi od komitenta jest elementem wynagrodzenia za dokonane na rzecz komitenta zakup lub sprzedaż rzeczy, a nie za odrębną czynność (usługę). Nie ma więc możliwości wystawiania faktury dokumentującej prowizję należną komisantowi. Rozliczenie między komitentem i komisantem ogranicza się do wystawienia jednej faktury - za dostawę towaru.

Wynagrodzenie przysługujące komisantowi od komitenta jest elementem wynagrodzenia za dokonane na rzecz komitenta zakup lub sprzedaż rzeczy, a nie za odrębną czynność (usługę). Nie ma więc możliwości wystawiania faktury dokumentującej prowizję należną komisantowi. Rozliczenie między komitentem i komisantem ogranicza się do wystawienia jednej faktury - za dostawę towaru.

W przypadku komisu dochodzi jedynie do dostawy towaru. Wynagrodzenie dla komisanta trzeba więc traktować jako wynagrodzenie za dostawę.

Wynagrodzenie przysługujące komisantowi od komitenta jest elementem wynagrodzenia za dokonane na rzecz komitenta zakup lub sprzedaż rzeczy, a nie za odrębną czynność (usługę). Nie ma więc możliwości wystawiania faktury dokumentującej prowizję należną komisantowi. Rozliczenie między komitentem i komisantem ogranicza się do wystawienia jednej faktury - za dostawę towaru.

Wynagrodzenie przysługujące komisantowi od komitenta jest elementem wynagrodzenia za dokonane na rzecz komitenta zakup lub sprzedaż rzeczy, a nie za odrębną czynność (usługę). Nie ma więc możliwości wystawiania faktury dokumentującej prowizję należną komisantowi. Rozliczenie między komitentem i komisantem ogranicza się do wystawienia jednej faktury - za dostawę towaru.

W przypadku komisu dochodzi jedynie do dostawy towaru. Wynagrodzenie dla komisanta trzeba więc traktować jako wynagrodzenie za dostawę.

1. Użycie w art. 13f ust. 1 ustawy o drogach publicznych słowa: "pobiera" wskazuje jednoznacznie, że obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie i opłaty dodatkowej, jeżeli ta pierwsza nie zostanie uiszczona, jest obowiązkiem wynikającym z mocy prawa. W tym zakresie nie jest zatem wymagane konkretyzowanie obowiązku w drodze indywidualnego aktu administracyjnego. 2. Wad zaskarżonego rozstrzygnięcia nie

1. Sposób postępowania polegający na wyłączaniu spod zwolnionego z opodatkowania dochodu jego części odnoszących do zawartych w finalnym wyrobie wytworzonym w strefie, elementów dostarczonych spoza strefy, nie znajduje oparcia w treści przepisów. Prawodawca sam wcześniej zdecydował o wyeliminowaniu precyzyjnego i jednoznacznego kryterium pozwalającego zdefiniować działalność gospodarczą prowadzoną

Zwolnieniem z podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej

Zwolnieniem z podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej

Dla określenia, czy dłużnik jest niewypłacalny, nie ma znaczenia to, czy nie wykonuje wszystkich zobowiązań pieniężnych, czy tylko niektórych z nich. Nie ma też znaczenia wielkość niewykonanych przez dłużnika zobowiązań. Nawet bowiem niewykonanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza jego niewypłacalność w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe. Dla określenia, czy istnieją podstawy