Interes prawny musi być interesem indywidualnym strony postępowania i dotyczyć jej bezpośrednio. Interes prawny wyrażać się winien w możliwości zastosowania normy prawa materialnego w konkretnej sytuacji konkretnego podmiotu prawa. Od tak pojmowanego interesu prawnego trzeba odróżnić interes faktyczny, to jest stan, w którym jednostka wprawdzie jest bezpośrednio zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy

Skuteczne wniesienie takiego zarzutu wymaga uprawdopodobnienia istnienia związku przyczynowego między naruszeniem przepisów postępowania a treścią rozstrzygnięcia, polegającego na tym, że gdyby do tego uchybienia nie doszło, to treść rozstrzygnięcia podjętego wyrokiem byłaby inna. To na skarżącego ustawodawca nałożył obowiązek wykazania, że następstwa stwierdzonych uchybień były na tyle istotne, iż

Wskazać należy, że skarga kasacyjna jest środkiem odwoławczym wysoce sformalizowanym. Granice skargi są wyznaczone przez podstawy i wnioski. Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Nie budzi wątpliwości w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że wobec zasady związania sądu granicami skargi kasacyjnej, sąd ten nie jest uprawniony do rekonstrukcji intencji autora skargi kasacyjnej w zakresie powołania podstaw kasacyjnych. Podstawy te muszą być powołane szczegółowo – ze wskazaniem konkretnych przepisów (zawartych w konkretnych jednostkach redakcyjnych aktu prawnego),

W przypadkach spornych tylko sąd administracyjny może stwierdzić nieprawidłowość dokonanego wpisu do wspomnianej wyżej ewidencji, lecz następuje to w odrębnym postępowaniu.

To organy Policji, jako właściwe do prowadzenia ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego i przypisywania określonemu naruszeniu odpowiedniej liczby punktów, są władne do korygowania tych punktów. Organy administracji, wydające decyzję o skierowaniu na badania psychologiczne w celu ustalenia istnienia lub brak przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami, nie mają kompetencji

Ostateczne orzeczenia lekarskie nie podlegają weryfikacji (tak pod względem ich treści, jak i procedowania) w postępowaniach o cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami.

To organy Policji, jako właściwe do prowadzenia ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego i przypisywania określonemu naruszeniu odpowiedniej liczby punktów, są władne do korygowania tych punktów. Organy administracji, wydające decyzję o skierowaniu na badania psychologiczne w celu ustalenia istnienia lub brak przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami, nie mają kompetencji

Jeżeli sąd orzekający stwierdzi niekonstytucyjność aktu niższej niż ustawa rangi, może odmówić z tego powodu jego stosowania. Nie ma rozbieżności zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie co do tego, że sąd może w toku rozpoznawania sprawy ocenić, czy przepisy rozporządzenia są zgodne z przepisami ustawy.

Przez "wpływ na wynik sprawy" rozumieć należy istnienie związku przyczynowego pomiędzy uchybieniem procesowym stanowiącym przedmiot zarzutu skargi kasacyjnej, a wydanym w sprawie zaskarżonym orzeczeniem sądu pierwszej instancji. Związek przyczynowy, jakkolwiek nie musi być realny, to jednak musi uzasadniać istnienie hipotetycznej możliwości odmiennego wyniku sprawy.

Przez "wpływ na wynik sprawy" rozumieć należy istnienie związku przyczynowego pomiędzy uchybieniem procesowym stanowiącym przedmiot zarzutu skargi kasacyjnej, a wydanym w sprawie zaskarżonym orzeczeniem sądu pierwszej instancji. Związek przyczynowy, jakkolwiek nie musi być realny, to jednak musi uzasadniać istnienie hipotetycznej możliwości odmiennego wyniku sprawy.

Pojęcie zasady jest pojęciem doktrynalnymi i oznacza normę, która ze względu na swoją treść, miejsce i funkcję w systemie prawa, czy też w danej regulacji i stosunek do treści innych norm - posiada szczególne znaczenie, które uzasadnia nadanie tej normie nazwy zasady.

Nie ulega wątpliwości, że przekształcenie użytkowania wieczystego we własność nie może nastąpić wbrew prawu podmiotowemu bezpośredniemu, takiemu jak własność. Wykluczone byłoby pozytywne i skuteczne dla wnioskodawcy lub jego następcy prawnego rozpatrzenie wniosku dekretowego, w przypadku, gdyby osoba trzecia nabyła własność nieruchomości.

Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku sądu administracyjnego ciąży na organie podatkowym i na sądzie, a może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego.

Ostateczne orzeczenia lekarskie nie podlegają weryfikacji (tak pod względem ich treści, jak i procedowania) w postępowaniach o cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami, na co prawidłowo powołał się Sąd I instancji.

Powiązanie obowiązku organu umorzenia postępowania ze złożeniem przez stronę postępowania (właściciela nieruchomości) oświadczenia, że nie zamierza zbyć nieruchomości na rzecz cudzoziemca, ma charakter publicznoprawny, przy czym ustawa nie wiąże oceny tego oświadczenia z oceną jego znaczenia i skutków na gruncie prawa cywilnego (art. 3b ustawy).

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postaci naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne jej rozumienie, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego

System trybów nadzwyczajnych wzruszenia decyzji administracyjnej oparty jest na zasadzie niekonkurencyjności, tzn. że poszczególne tryby nadzwyczajne mają na celu usunięcie tylko określonego rodzaju wadliwości decyzji i nie mogą być stosowane zamiennie. Naruszenie wyłączności stosowania określonego trybu nadzwyczajnego weryfikacji decyzji stanowi rażące naruszenie prawa, będące podstawą stwierdzenia