Reasumując wskazać należy, że na gruncie przepisu art. 40 § 4 k.p.a. istnieje możliwość wskazania jako pełnomocnika do doręczeń osoby prawnej, która posiada siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej. Osoba prawna świadcząca taką usługę będzie pełnomocnikiem do doręczeń, a jej adres jest adresem do doręczeń.

Dobrą wiarę wyłącza ujawnienie takich okoliczności, które u przeciętnego człowieka powinny wzbudzić poważne wątpliwości, że nie przysługuje mu prawo do korzystania z rzeczy w dotychczasowym zakresie wynikiem niedbalstwa, niezachowania normalnej w danych okolicznościach stosowności. W złej wierze działa ten, kto nie wie o prawie, ale przyjąć należy, że wiedziałby gdyby się zachował należycie, a więc

Zgodzić należy się z poglądem organu odwoławczego, że decyzja nakładająca na stronę obowiązek określonego zachowania się, czy też przyznająca określone uprawnienia powinna ten obowiązek bądź uprawnienie określać precyzyjnie, bez niedomówień i możliwości różnej interpretacji.

Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne polega na rozpoznawaniu skarg na wskazane w tym przepisie akty i czynności oraz na bezczynność. Określa on przedmioty zaskarżenia, wyznacza zakres właściwości rzeczowej sądu administracyjnego, a tym samym zakres rzeczowy postępowania sądowoadministracyjnego.

Należy zaznaczyć, że przesłanką uzasadniającą nałożenie kary porządkowej jest więc bezzasadna odmowa zachowania określonego w tym przepisie. Odmowa winna mieć jednoznaczny charakter i wskazywać na brak woli poddania się obowiązkom nałożonym przez organy podatkowe.