Nierozpoznanie istoty sprawy, w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c., nie obejmuje sytuacji, gdy sąd pierwszej instancji w oparciu o przeprowadzone postępowanie dowodowe ustali określony stan faktyczny i na jego bazie rozstrzygnie merytorycznie zgłoszone żądanie.

Sąd w postępowaniu cywilnym, w tym sąd ubezpieczeń społecznych, może i powinien dostrzegać wady decyzji administracyjnej, które decyzję tę dyskwalifikują w stopniu odbierającym jej cechy aktu administracyjnego jako przedmiotu odwołania, a więc, gdy decyzja taka została wydana przez organ niepowołany lub w zakresie przedmiotu orzeczenia bez jakiejkolwiek podstawy w obowiązującym prawie materialnym,

Niewłaściwe zarzuty i błędne określenie stopnia przyczynienia się poszkodowanego do szkody nie może prowadzić do niesprawiedliwego zaniżenia kwoty zadośćuczynienia przyznanej przez sąd, którego decyzja powinna uwzględniać wszystkie okoliczności sprawy, w tym rażące zaniedbania pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, które przyczyniły się do powstania szkody.

Rozstrzyganie o zawieszeniu postępowania w sprawach zależnych od okoliczności prejudycjalnych wymaga dokładnej analizy faktów i prawa w każdej konkretnej sprawie, a decyzja o zawieszeniu może być celowym działaniem tylko wtedy, gdy niezbędne jest ustalenie kluczowych okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy. Konieczne jest również unikanie subiektywnych ocen i uwzględnianie kategorii obiektywnych, zwłaszcza

Oczekiwanie stron na dopuszczenie kolejnych opinii biegłych nie uzasadnia potrzeby, jeśli wydane opinie są rzetelne, fachowe i wyjaśniają istotne okoliczności mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Istotą zakazu retroakcji właściwej, ujętego w art. 3 in principio k.c., jest to, że jeśli dane zdarzenie cywilnoprawne wywołało skutek określony przepisami składającymi się na stan prawny obowiązujący w czasie zajścia tego zdarzenia, to skutek ten nie może następnie podlegać zmianie w wyniku wprowadzenia nowych przepisów, regulujących tę samą sytuację prawną. Inaczej rzecz ujmując, skutki wywołane

W przypadku, gdy kwestia stałości stosunku zlecenia pomiędzy zleceniodawcą a płatnikiem składek budzi wątpliwości sądu, zamiast odwoływać się do sformalizowanej formuły nieważności postępowania, należy przeprowadzić postępowanie przygotowawcze. W sytuacji sukcesji uniwersalnej, w której prawa i obowiązki jednej spółki zostały przejęte przez inną spółkę, postępowanie powinno kontynuować się z udziałem

Nie ma żadnych przeszkód, by skonstruować pakiet socjalny w taki sposób, że będzie z niego wynikało cywilnoprawne zobowiązanie inwestora do zrealizowania określonych świadczeń ustalonych w pakiecie na rzecz pracowników kontrolowanego przez niego pracodawcy. Jednak w tym celu konieczne jest odpowiednio sformułowane postanowienie umowne zawierające zastrzeżenie wzorowane na art. 393 k.c., z tym że odnoszące

W myśl art. 4779 § 3 k.p.c., sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się. Oznacza to, że w odrębnym postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w odniesieniu do odwołania wszczynającego postępowanie sądowe przepis ten ma charakter lex specialis, dlatego nie są stosowane ogólne

Zmiana kwoty dochodzonego roszczenia w toku procesu nie stanowi nowego żądania, lecz doprecyzowanie pozwu, którego rozmiary nie były możliwe do określenia w chwili wytaczania pozwu. Zmiana ta również przerywa bieg przedawnienia co do całej dochodzonej kwoty, a nie tylko do pierwotnie zgłoszonej.

Skoro płatnik składek nie ma w prawie procesowym statusu ubezpieczonego, to w sprawach z odwołania płatnika o objęcie ubezpieczeniem społecznym i wysokość podstawy wymiaru składek przepis art. 47714 § 21 k.p.c. nie znajdzie zastosowania. Nie jest to bowiem sprawa, w której wobec ubezpieczonego wydano decyzję nakładającą zobowiązanie, ustalającą wymiar tego zobowiązania lub obniżającą świadczenie.

W przypadku, gdy to za zgodą i wiedzą pracownika, a wręcz z jego inicjatywy (aby dla celów postępowania o alimenty ukryć dochody), inny podmiot spłaca dług pracodawcy, nie ma przeszkód, aby uznać, że zobowiązanie dłużnika (pracodawcy) zostało spełnione.