1. Organy rentowe mają prawo do kwestionowania tytułu ubezpieczenia społecznego, podstawy wymiaru składek oraz badania, czy zawarcie umowy nie miało na celu obejścia prawa. 2. Czynności prawne, które mogą być uznane za nieważne w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych, nie mogą jednocześnie być uznane za nieważne z powodu pozorności i obejścia prawa.

1. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego, bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. 2. W przypadku wytoczenia powództwa, przerwanie biegu

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych dotyczących orzekania o stopniu niepełnosprawności, zasada oceny prawidłowości decyzji według stanu istniejącego w dacie jej wydania, wyrażona w art. 316 § 1 k.p.c., ulega ograniczeniu ze względu na szczególny, odwoławczy charakter tego postępowania. Sąd, jako organ kontrolny, ma obowiązek odnosić się do stanu rzeczy istniejącego w dacie wydania decyzji

odrzucenie pozwu (odwołania od decyzji organu rentowego) jest uprawnione tylko ze względu na ściśle określone w ustawie negatywne przesłanki postępowania cywilnego, skoro zasadą jest prawo do rozpoznania sprawy na drodze sądowej przed sądem powszechnym - art. 1 i 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Katalog przyczyn odrzucenia odwołania (pozwu) nie jest otwarty, lecz zamknięty. Jednoznacznie wynika to

1. Przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, w kontekście art. 23(1) Kodeksu pracy, powoduje przejęcie zatrudnionych pracowników, jednak nie powoduje odpowiedzialności nowego pracodawcy za zobowiązania wynikające ze stosunków pracy powstałych przed przejęciem. 2. Wybór świadczenia przemiennego przez pracownika zgodnie z art. 365 § 2 Kodeksu cywilnego w związku z art. 61 § 1 k.c.

Odrzucenie odwołania od decyzji organu rentowego jest nieuprawnione, gdy odwołanie wnosi osoba nie będąca pełnomocnikiem, a w takiej sytuacji należy wezwać stronę do uzupełnienia odwołania, zgodnie z art. 126 § 1 pkt 6 i art. 130 k.p.c., gdyż odrzucenie odwołania na podstawie art. 199 § 1 k.p.c. jest sytuacją wyjątkową i nie powinno prowadzić do odmowy realizacji prawa do sądu, gwarantowanego przez

W sytuacji, gdy roszczenie o przywrócenie do pracy staje się niemożliwe do zrealizowania (np. z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego przez powoda), możliwe jest wytoczenie przez powoda kolejnego powództwa opartego na roszczeniach surogatywnych. Roszczenia surogatywne, wywodzące się z tej samej podstawy faktycznej co pierwotne roszczenie o przywrócenie do pracy, mogą obejmować żądanie zasądzenia zadośćuczynienia

Dla oceny momentu złożenia oświadczenia woli, kluczowe jest ustalenie, czy adresat miał obiektywną możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia, a nie faktyczne zapoznanie się z nim. Dlatego też, jeżeli adresat intencjonalnie opóźnia odbiór przesyłki, nie wpływa to na moment złożenia oświadczenia woli. W efekcie, dla oceny terminowości działania, decydująca jest realna możliwość zapoznania się z

1. Podleganie ubezpieczeniom społecznym wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zależy od konkretnych okoliczności faktycznych i relacji między wspólnikiem a spółką oraz nie może być jednoznacznie określone jedynie na podstawie formalnych kryteriów, takich jak udziały w kapitale zakładowym czy stanowisko. 2. Zamiar uzyskania korzyści z ubezpieczeń społecznych jako motywacja do zatrudnienia

W świetle art. 18 ust. 2 Prawa przedsiębiorców, samo zgłoszenie przedsiębiorcy do ubezpieczeń społecznych powoduje rezygnację z prawa do niższych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej przez okres 6 miesięcy w zamian za brak ochrony ubezpieczeniowej. Jednakże w kontekście „ulgi na start”, ubezpieczenie społeczne powstaje „na skutek prawnokształtującego oświadczenia o przystąpieniu do tego ubezpieczenia

Niewydanie przez organ rentowy decyzji nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 47714 § 3 zdanie drugie k.p.c., wymaga uprzedniego ustalenia, że zaniechanie ze strony organu rentowego stanowiło konsekwencję oczywistego uchybienia przepisom procedury administracyjnej (w zakresie prawidłowości i terminowości jej stosowania) lub przepisom prawa materialnego właściwym dla oceny danej

1. W umowie o pracę na czas określony, której celem jest wykonywanie pracy przez okres kadencji, należy uwzględnić zabezpieczenie w postaci okresu wypowiedzenia umowy, co stanowi minimalny zakres ochrony pracownika przed niezgodnym z prawem rozwiązaniem takiej umowy pracowniczej. 2. Umowy o pracę na czas określony zawarte w celu wykonywania pracy przez okres kadencji prezesa zarządu spółki kapitałowej

Nieprawidłowości w procesie powoływania sędziów, o ile nawet by miały miejsce, nie mają wpływu na merytoryczną ocenę sprawy dotyczącej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wynikającej z wypadku przy pracy. Sąd podkreślił również, że ocena niezdolności do pracy musi opierać się na konkretnych dowodach medycznych, a nie na abstrakcyjnych zarzutach proceduralnych.

Art. 22 k.p. nie koliduje z art. 3531 k.c. bo prócz określonej pracy podstawowym elementem stosunku prawnego jest też wola zawarcia określonego zatrudnienia. Stosunek pracy nie może zostać nawiązany bez zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Jest to podstawowa zasada prawa pracy (art. 11 k.p.). Oświadczenie woli jest złożone dla pozoru, jeżeli jest symulowane. Symulacja ta musi się składać

Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające w sentencji niezgodność z Konstytucją RP określonej wykładni aktu normatywnego, które nie powodują utraty mocy obowiązującej przepisu, nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania na podstawie art. 401(1) k.p.c.

1. W sprawach dotyczących funkcjonariuszy służb państwowych, takich jak Służba Więzienna, stroną pozwaną powinien być Skarb Państwa reprezentowany przez właściwą jednostkę organizacyjną, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie. 2. Możliwe jest sprostowanie przez sąd niewłaściwego oznaczenia strony pozwanej, co do tożsamości której nie ma wątpliwości, co nie jest równoznaczne z niewłaściwym

1. Organ zarządzający lub osoba wyznaczona w rozumieniu art. 31 k.p. mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy przez pełnomocnika. Odnośnie do pełnomocnictwa zastosowanie znajdą, zgodnie z art. 300 k.p., przepisy kodeksu cywilnego dotyczące czynności prawnych. Udzielenie pełnomocnictwa następuje w drodze jednostronnej czynności prawnej dokonanej przez mocodawcę (art. 96 k.c.). Pełnomocnik składa

Sąd, rozpoznając odwołanie organu rentowego o odmowie prawa do zasiłku chorobowego jest zobowiązany wcześniej ustalić, czy niezdolność do pracy ubezpieczonej warunkująca prawo do zasiłku chorobowego, powstała w okresie ubezpieczenia. Zawieszenie postępowania w tym przypadku dotyczy zależności o charakterze prejudycjalnym.

Pozbawienie stron możliwości obrony swych praw, aby mogło stanowić przyczynę nieważności, musi być całkowite i w sposób bezwzględny wyłączyć możliwość obrony.

Świadczenie usług na podstawie umowy zlecenia zawartej w ramach prowadzonej działalności nie prowadzi do powstania nowego (odrębnego) tytułu ubezpieczenia społecznego ani też zbiegu tytułów do ochrony ryzyk socjalnych z ustawy systemowe.

Ocena niezdolności do pracy ubezpieczonego rolnika w kontekście ubiegania się o rentę rolniczą musi uwzględniać specyfikę i charakterystykę prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, w tym jego wielkość, poziom zmechanizowania i rodzaj prowadzonej produkcji. Brak takich ustaleń może skutkować niepełnym materiałem dowodowym i niewłaściwą oceną stanu zdrowia ubezpieczonego.

Opinia biegłego może być nieprzydatna, gdy odtwarza podstawę wymiaru emerytury bez miarodajnej ewidencji czasu pracy ubezpieczonego. W takiej sytuacji należy odróżnić opinię, która ma charakter pomocniczy, bo jej przedmiotem jest „odtworzenie” zarobków i rachunkowe obliczenie wymiaru wynikającego z podstawy wymiaru, aczkolwiek nie ma pewności co do czasu pracy, od opinii w wypadkach wymagających wiadomości

Pracodawca z reguły nie może żądać zwrotu wypłaconego wynagrodzenia, które odpowiada kwocie zapłaconych przez niego składek za ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika, chyba że pracownik dążył do wyższego wynagrodzenia kosztem redukcji obciążeń publicznoprawnych.

1. Zasada ochrony pracy kobiet w ciąży obejmuje zakaz rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę w okresie ciąży, który rozpoczyna się z chwilą zajścia w ciążę i jest niezależny od świadomości pracownicy o swoim stanie. 2. W sytuacjach, gdy pracownica pod wpływem błędu dotyczącego stanu ciąży podejmuje decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę, przysługuje jej możliwość uchylenia się od skutków tego oświadczenia