Celem umowy pożyczki nie może być nadmierne wzbogacenie po stronie pożyczkodawcy i faktyczne doprowadzenie pożyczkobiorcy do pozbawienia go jakiejkolwiek możliwości spłaty zadłużenia.

1. Uchylenie uchwały na podstawie art. 215 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych wywołuje skutki ex tunc. Oznacza to wyeliminowanie zaskarżonej uchwały z porządku prawnego z mocą wsteczną, od daty jej podjęcia. 2. Prawidłowa interpretacja art. 196 ust. 4 u.k.s. prowadzi do wniosku, że samorząd komorniczy i jego organy po dniu 1 stycznia 2019 r. mogą być wspólnikiem spółki jawnej na zasadach zbliżonych

W świetle art. 207 § 6 k.p.c. pominięcie spóźnionych dowodów nie jest możliwe, jeżeli strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Wykładnia art. 56 ust. 1 pkt 12 u.p.e. powinna przede wszystkim uwzględniać wyniki wykładni logiczno-językowej. Taka wykładnia art. 56 ust. 1 pkt 12 u.p.e. prowadzi zaś do wniosku, że obowiązek wynika z koncesji zawsze wtedy, gdy jest w decyzji koncesyjnej formalnie określony. To kryterium jest jednoznaczne i pozwala zawsze, zarówno organowi koncesyjnemu, jak i koncesjonariuszowi, ustalić, jakie obowiązki

Celem sankcji z art. 66 ust. 2ac ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym nie jest odpłata za delikt, ale zmuszenie do wykonania prawomocnej decyzji oraz zapobieżenie niewykonywaniu ich w przyszłości. Oznacza to, że wina podmiotu nie ma znaczenia, a liczy się to, czy spełnia przesłanki.

Posłużenie się przez ustawodawcę w art. 56 ust. 1 pkt 6 P.e. techniką blankietu zupełnego przez odesłanie do taryfy w zakresie znamion czynu podlegającego karze administracyjnej, w ramach której możliwe jest wtórne odesłanie do taryfy operatora systemu dystrybucyjnego współpracującego z przedsiębiorstwem obrotu, jest zgodne z konstytucyjnymi i międzynarodowymi standardami w zakresie określoności przepisów

1. O niewykonaniu decyzji Prezesa UOKiK można mówić nie tylko wtedy, gdy przedsiębiorca w ogóle nie wypełnia zobowiązania, ale także wtedy, gdy nałożony obowiązek wypełnił jedynie w części lub wypełnił w sposób niewłaściwy, wybiórczy. 2. Podstawową przesłanką nałożenia kary na podstawie art. 107 u.o.k.k. jest co najmniej 1-dniowa zwłoka w wykonaniu decyzji organu antymonopolowego.

Wynik wykładni językowej użytego w przepisie art. 4 pkt 47 utk pojęcia „zdarzenie związane z ruchem pociągów i mające wpływ na jego bezpieczeństwo” przemawia za przyjęciem szerokiego kierunku interpretacyjnego i uznaniem, że zakres przedmiotowy tego pojęcia obejmuje wszystkie zdarzenia, które pozostają w związku z ruchem pociągów i zarazem mają wpływ na bezpieczeństwo ruchu kolejowego.

Pojęcie "przedsiębiorstwa energetycznego" obejmuje także przedsiębiorstwo znajdujące się w postępowaniu upadłościowym lub likwidacji, a adresatem decyzji Prezesa URE na podstawie art. 40 ust. 1 P.e. może być syndyk masy upadłości, co wynika z art. 144 oraz art. 169 ust. 2 pr. upadł, w zw. z art. 40 ust. 1 P.e.

De lege lata do kompetencji walnego zgromadzenia izby komorników należy ustalanie wysokości składek miesięcznych na potrzeby organów samorządu komorniczego (art. 38 w zw. z art. 208 ust. 1 pkt 6 u.k.s.) oraz uchwalanie składek na określone cele, tzw. składek celowych (art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s.). Te dwa rodzaje świadczeń na rzecz samorządu są dwoma różnymi, odrębnymi instytucjami (instrumentami)

Ustawowy limit składek miesięcznych (obowiązkowych) określony w art. 38 ust. 1 u.k.s. odwołujący się do wynagrodzenia prowizyjnego, uzyskanego w poprzednim miesiącu, nie ma zastosowania do składek celowych, uchwalanych na podstawie art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s. Składki celowe mają charakter samoistny i nie są w żaden sposób powiązane z zagadnieniem obowiązkowych składek miesięcznych (art. 38 w zw. z

Z art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s. wynika uprawnienie członków samorządu komorniczego do dobrowolnego samo-obciążenia na dowolny cel, niezależnie od innych składek wynikających z ustawy. Odrębność składki określonej w art. 38 u.k.s., od składki, o której mowa w art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s. wyklucza także zastosowanie limitu przy określaniu wysokości składki celowej. Z analizowanych regulacji nie wynika

Biorąc pod uwagę, że w art. 38 u.k.s. określony został górny i dolny limit składek miesięcznych na potrzeby organów samorządu komorniczego oraz wskazane zostało, iż ich wysokość ma być ustalana corocznie, nie mogą zatem składki „na określone cele” (art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s.) służyć tym samym celom, co składki miesięczne wskazane w art. 38 ust. 1 u.k.s. Stanowiłoby to bowiem naruszenie przepisu art