1. Wadliwą decyzję ostateczną można wzruszyć tylko w drodze nadzwyczajnych środków prawnych, a nie w drodze sprostowania na podstawie art. 113 par. 1 Kpa. 2. Przydzielenie innego pomieszczenia zastępczego na podstawie postanowienia "o sprostowaniu oczywistej pomyłki" /art. 113 par. 1 Kpa/ oznacza zmianę rozstrzygnięcia co do istoty.

1. Spór sądowy o rozwiązanie umowy najmu i eksmisję z zajmowanego lokalu nie jest "zagadnieniem wstępnym" /art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa/, od którego zależy zameldowanie na pobyt stały, jeżeli w dniu dokonania zgłoszenia meldunkowego wnioskodawca odpowiada obu przesłankom zameldowania na pobyt stały, a więc również dysponuje tytułem do przebywania w lokalu w postaci umowy najmu. 2. Organ odwoławczy, rozpoznając

Od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej Prawo lokalowe, to jest od dnia 6 czerwca 1990 r. /ustawa z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe - Dz.U. nr 32 poz. 190/, organy gminy nie dysponują uprawnieniem do ustalania wysokości miesięcznych stawek czynszu najmu za lokale użytkowe w formie stanowienia, przewidzianych w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Obowiązek sprawowania opieki nad członkiem rodziny ma ze swej istoty charakter obowiązku alimentacyjnego, a zakres tego obowiązku według art. 129 par. 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./ nie obciąża krewnych w tym samym stopniu solidarnie, lecz w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowych i majątkowych. 2. W myśl par. 15 ust. 1

Ze sformułowania art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ wynika, że grunty stanowiące własność Państwa, użytkowane w dniu 1 stycznia 1983 r. przez spółdzielnie "przechodzą odpłatnie na własność tych spółdzielni" i że wydanie w tym zakresie pozytywnej decyzji nie zostało pozostawione uznaniu administracyjnemu, ale musiało nastąpić po stwierdzeniu

Stosując "odpowiednio" przepis art. 203 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa i art. 393 par. 1 Kpc sąd nie uwzględnił oświadczenia strony skarżącej o cofnięciu skargi albowiem zostało ono złożone już po rozpoczęciu rozprawy a strona przeciwna nie zezwoliła na cofnięcie skargi i umorzenie postępowania żądając wydania rozstrzygnięcia merytorycznego. Niezależnie od powyższej przeszkody cofnięcie skargi

1. Na podstawie art. 197 par. 3 Kpa w związku z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ uprawnionym do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na brak odpowiedzi na krytykę prasową jest także prokurator. 2. Do skargi na odmowę udzielenia prasie informacji /art. 4 ust. 4 prawa prasowego/, jak również na nieudzielenie

Skorzystanie z doraźnej pomocy lekarskiej w trakcie trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi sądowo-administracyjnej nie jest racjonalnie uzasadnioną przeszkodą do wniesienia tej skargi /art. 199 par. 1 Kpa w zw. z art. 168 par. 1 Kpc/.

1. W sprawach o przyznanie uprawnień, zasada uwzględniania własnego interesu strony do granic kolizji z interesem społecznym podlega istotnej modyfikacji; w razie wprowadzenia do dyspozycji przepisu, obowiązku kwalifikowania każdego przypadku jako "szczególnie uzasadnionego względami społecznymi". Taka klauzula wyznacza wówczas powyższą granicę oraz oznacza, że szczególny charakter względów uzasadniających

1. Celem wydawania zezwoleń rzemieślniczych nie jest bowiem stwarzanie osobom je otrzymującym potencjalnych możliwości uruchomienia zakładów rzemieślniczych w dowolnie wybranej przyszłości, lecz zaspokojenie społecznych potrzeb przez lepsze wykorzystanie możliwości gospodarczych rzemiosła jak to sformułowano w preambule ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983

Przy wydawaniu decyzji na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, nie jest możliwe orzeczenie o przekwaterowaniu małżonków do dwóch różnych lokali, jako prowadzące do faktycznego rozbicia rodziny, sprzecznego z art. 23 Krio.

Przez użytkowanie w pojęciu art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ należy rozumieć użytkowanie prawne. Nie będzie zatem uprawnioną do nabycia na własność nieruchomości państwowej rolnicza spółdzielnia produkcyjna, która wprawdzie w dniu wejścia w życie cyt. ustawy władała faktycznie tą nieruchomością, ale nie miała wobec niej uregulowanego stanu

1. Przymiot "prawomocności" wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy tylko sfery zgodności z prawem decyzji ostatecznej i nie stwarza przeszkód jej zmiany lub uchylenia w nadzwyczajnym trybie administracyjnym przewidzianym do wzruszenia decyzji prawnie niewadliwych. 2. Dopuszczalne jest wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną, co do której sąd administracyjny

Artykuł 274 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ nie stoi bezwzględnie na przeszkodzie uwzględnienia wniosku skarżącej spółdzielni o odpłatne przekazanie jej na własność spornych nieruchomości rolnych, o ile zaistniały przesłanki skorzystania z tego uprawnienia to jest grunty były użytkowane w dniu wejścia w życie ustawy przez skarżącą, która w tym czasie zrzeszała

1. Mechanizm wyznaczania wielkości należnego podatku przez ustalenie podstawy opodatkowania, wielkości osiągniętego obrotu i dochodu i zastosowanie odpowiednich stawek procentowych podatku obrotowego i dochodowego, może mieć dla wyznaczenia stawki karty podatkowej jedynie znaczenie pomocnicze - np. dla uzasadnienia wymiaru stawki w górnej granicy przewidzianej w tabeli stanowiącej załącznik rozporządzenia

Jeżeli przedmiotem darowizny jest budynek wymieniony w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę wymiaru podatku w oparciu o przepisy tej ustawy stanowi wartość przedmiotu darowizny, ustalana na podstawie szacunku PZU, przyjętego dla celów obowiązkowego ubezpieczenia tego budynku w chwili powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od tego, czy właściciel zgłosił budynek

Uznaniowy charakter decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania rzemiosła z tego powodu, że rzemieślnik zmienił siedzibę zakładu bez zgody organu /art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40 ze zm./, nie zwalnia organu administracji państwowej z obowiązku dokonania oceny, czy w konkretnej sprawie nie występują okoliczności przemawiające

Zatrudnienie przez rzemieślnika osoby trzeciej na podstawie umowy zlecenia /art. 734 Kc/ lub innej umowy cywilnoprawnej /np. umowy o dzieło - art. 627 i nast. Kc/ wprawdzie nie tworzy stosunku pracy w rozumieniu art. 22 par. 1 Kp, niemniej jednak - w razie przekroczenia dopuszczalnego stanu zatrudnienia - wywołuje konsekwencje w postaci utraty warunków do zwolnienia od podatków, o czym rzemieślnik

1. Przewóz pasażerów taksówką osobową z niesprawnym i nielegalizowanym taksometrem, pobieranie zawyżonych opłat za usługi i brak ważnych dokumentów eksploatacyjnych samochodu w czasie świadczenia usług są okolicznościami uzasadniającymi cofnięcie przewoźnikowi zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego na podstawie par. 42 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej

Jeżeli przejęcie mienia spółdzielni kółek rolniczych przez inną spółdzielnię rolniczą nastąpiło w trybie art. 65 i nast. ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach /Dz.U. nr 12 poz. 61 ze zm./ i poza zasięgiem przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości na terenie gromad pomiędzy