Działania Agencji Mienia Wojskowego polegające na gospodarowaniu lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.

W zakresie gospodarowania nieruchomościami mieszkaniowymi przeznaczonymi na zaspokojenie ustawowych uprawnień żołnierzy zawodowych, działania podjęte przez Agencję Mienia Wojskowego nie mogą być utożsamiane z prowadzeniem działalności gospodarczej, co ma istotne konsekwencje dla ustalania wysokości opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Agencja Mienia Wojskowego, zarządzająca nieruchomościami mieszkalnymi dla żołnierzy zawodowych, nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców.

Gospodarowanie nieruchomościami przez Agencję Mienia Wojskowego, przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy i zaspokojenie ich ustawowych uprawnień w ramach stosunku służbowego, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa, a zatem nie podlega regulacjom dotyczącym przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności jako działalności gospodarczej.

Przedmiotowe wykorzystywanie nieruchomości mieszkaniowych przez Agencję Mienia Wojskowego, mające na celu zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, nie stanowi działalności gospodarczej, a tym samym w tej kwestii Agencja nie może być traktowana jako przedsiębiorca.

W procesie ustalania opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności kluczowe jest precyzyjne rozgraniczenie zadań własnych Agencji Mienia Wojskowego gospodarującej nieruchomościami Skarbu Państwa od działalności gospodarczej prowadzonej przez tę Agencję, zwłaszcza gdy chodzi o zaspokojenie statutowych uprawnień określonych grup zawodowych, które nie powinny być zakwalifikowane

Gospodarowanie nieruchomościami Skarbu Państwa przez Agencję Mienia Wojskowego w celu zaspokojenia ustawowych uprawnień żołnierzy zawodowych nie stanowi działalności gospodarczej, a więc nie podlega opłatom wynikającym z przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności jako przedsiębiorca.

Prowadzenie przez Agencję Mienia Wojskowego zadań w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa nie jest tożsame z prowadzeniem działalności gospodarczej, a tym samym nie uzasadnia kwalifikacji czynności Agencji jako działalności gospodarczej w świetle obowiązującego prawa, co ma znaczenie przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego na gruncie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa przeznaczonym na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu obowiązujących przepisów prawa i nie może być tak traktowana przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

W przypadku gospodarowania przez Agencję Mienia Wojskowego nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi dla żołnierzy, działalność ta nie jest równoznaczna z prowadzeniem działalności gospodarczej, stąd przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie mogą być zastosowane stawki przewidziane dla przedsiębiorców.

Agencja Mienia Wojskowego nie może być uznana za przedsiębiorcę w kontekście gospodarowania lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy, a tym samym działania takie nie mogą być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu prawa cywilnego i administracyjnego, co wpływa na zasady ustalania opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Działania Agencji Mienia Wojskowego związane z gospodarowaniem nieruchomościami Skarbu Państwa przeznaczonymi dla żołnierzy zawodowych nie mogą być uznawane za działalność gospodarczą w kontekście ustalania opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego związana z gospodarowaniem nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, która nie ma charakteru zarobkowego, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa.

Agencja Mienia Wojskowego, gospodarująca nieruchomościami Skarbu Państwa powierzonymi i użyczonymi dla zakwaterowania żołnierzy zawodowych, nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców i tym samym nie jest przedsiębiorcą, co skutkuje brakiem podstaw do uznania jej za zobowiązaną do wnoszenia opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności

Agencja Mienia Wojskowego, zarządzająca nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, nie realizuje zadania prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.

Działalność Agencji Mienia Wojskowego związana z gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa na potrzeby zakwaterowania żołnierzy zawodowych nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, nawet jeżeli niektóre aspekty tej działalności mogą nosić cechy działalności gospodarczej.

Dokonując wymiany zagranicznego prawa jazdy na polski dokument krajowy, wystarczającym warunkiem uznania go za 'określony w konwencji wiedeńskiej' jest spełnienie jednego z niezależnych od siebie warunków określonych w art. 41 konwencji wiedeńskiej, bez potrzeby spełniania wymogów wzoru fizycznego prawa jazdy zawartego w załączniku nr 6 tej konwencji.

W sytuacji, gdy skarżący występuje o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jako rolnik, istotnym jest potwierdzenie faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zaprzestaniem tejże działalności a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Negatywny wynik egzaminu sprawdzającego kwalifikacje kierowcy jest wiążącą przesłanką do cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami, a organ administracyjny nie posiada luzu decyzyjnego w przypadku zaistnienia tej okoliczności, przewidzianej w przepisach.