Przewidziane przepisami prawa administracyjnego terminy przedawnienia (w tym ten przewidziany w art. 189g § 1 K.p.a.) nie rozpoczynały się w okresie od dnia 14 marca 2020 r. do dnia 23 maja 2020 r. (włącznie), a rozpoczęte ulegały zawieszeniu na okres od dnia 14 marca 2020 r. do dnia 23 maja 2020 r. (włącznie). Zawieszenie biegu terminu przedawnienia nastąpiło zatem na 71 dni i z woli ustawodawcy o

Sprawa o wymierzenie kary za zajęcie pasa drogowego nie jest szczególnego rodzaju postępowaniem, w którym dla jego rozstrzygnięcia wymagane jest sporządzenie mapy do celów prawnych. W tym postępowaniu przebieg granic pasa drogowego należy do kwestii stanu faktycznego, ustalanego przez organ w ramach postępowania dowodowego. Okoliczność ta ustalana jest na podstawie wszelkich dowodów służących wyjaśnieniu

Unieważnienie egzaminu państwowego na prawo jazdy jest uzasadnione, gdy egzaminowany legitymował się zaświadczeniem o ukończeniu wymaganego szkolenia, które zostało sfałszowane, nawet jeśli od zdania egzaminu upłynął długi czas i posiadacz prawa jazdy faktycznie korzystał z uprawnienia do kierowania pojazdem, gdyż w takiej sytuacji nabycie uprawnień do kierowania pojazdami wskutek zdanego egzaminu

Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi.

W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA) sąd ten jest związany zarówno podstawami, jak i granicami zaskarżenia określonymi w skardze kasacyjnej, co wyklucza samodzielne podejmowanie działań z urzędu poza sytuacjami wyraźnie określonymi w prawie. Naczelny Sąd Administracyjny ogranicza swój zakres kontroli do zarzutów przedstawionych w skardze kasacyjnej, nie przeprowadzając

1. Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie

Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi.

Wymierzenie kary za nieuzupełnienie danych w zgłoszeniu oraz nieprzekazywanie aktualnych danych geolokalizacyjnych nie jest podwójnym nałożeniem kary pieniężnej za ten sam delikt administracyjny.

Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi.

1. Ustanowiona w art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, z mocą obowiązującą od dnia 31 marca 2020 r., szczególna instytucja wstrzymania rozpoczęcia lub zawieszenia biegu przewidzianego w przepisach prawa administracyjnego

Przepis art. 296 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej nie stanowi podstawy do unieważnienia prawa ochronnego do znaku towarowego, a dotyczy roszczeń z zakresu własności przemysłowej, rozstrzyganych nie przez urząd patentowy, ale przez wyznaczone sądy powszechne.

Naruszenie przepisów prawa materialnego może być podstawą skargi kasacyjnej wyłącznie wtedy, gdy skarżący wykaże błędną wykładnię normy prawnej lub niewłaściwe zastosowanie tej normy przez sąd pierwszej instancji, a naruszenie przepisów postępowania może stanowić podstawę skargi kasacyjnej tylko wówczas, gdy mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy - zasada ta wynika z treści art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a

Cechą charakteryzującą odpowiedzialność podatkową osób trzecich jest to, że odpowiadają one za cudzy dług, albowiem jest to odpowiedzialność gwarancyjna i zabezpieczająca należności publicznoprawne przed unikaniem odpowiedzialności przez podatników, płatników lub inkasentów.

W ramach konstrukcji ogólnego odesłania do odpowiedniego stosowania do kar pieniężnych, o których mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (art. 91 u.g.h.), przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (o.p.), nie mieści się operacja tak bezpośredniego, jak i zmodyfikowanego stosowania przepisów o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich (art

1. Po stronie urządzającego gry hazardowe nie powstaje przed wydaniem decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej żadna skonkretyzowana powinność zapłaty tej kary. Do momentu wydania takiej decyzji na stronie nie ciąży żaden, nawet abstrakcyjny i ogólny obowiązek prawny zapłaty kary – co wynika z samej natury sankcji administracyjnej i jest zasadniczą okolicznością odróżniającą zobowiązanie z tytułu